Wednesday, 30 March 2016

30-MAR-2016 (READING EST1-YC-C2)

Wed the 30th: Acts 3:1-10; Ps 105:1-9; Ps 118:24; Luke 24:13-35

တမန္ေတာ္ဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၃(Acts 3:1-10);

၁ ထိုအခါ ပဌနာျပဳရေသာ သံုးခ်က္တီးအခ်ိန္၌ ေပတရုႏွင့္ေယာဟန္တို႔သည္ ဗိမာန္ေတာ္သို႔ တက္ၾက သည္ရွိေသာ္၊
၂ အမိဝမ္းတြင္းကပင္ ေျခမစြမ္းေသာသူတေယာက္ကို သူတပါးတို႔သည္ ထမ္းလ်က္လာၾက၏။ ဗိမာန္ေတာ္သို႔ ဝင္ေသာသူတို႔မွာ စြန္႔ႀကဲျခင္းကိုခံေစျခင္းငွါ၊ တင့္တယ္အမည္ရွိေသာ တံခါးနားမွာ ထိုသူကိုထား ေလ့ရွိ၏။
၃ ေပတရုႏွင့္ေယာဟန္တို႔သည္ ဗိမာန္ေတာ္သို႔ ဝင္မည္လာၾကသည္ကို ထိုသူသည္ျမင္လွ်င္ စြန္႔ႀကဲ ပါဟုေတာင္းေလ၏။
၄ ထိုအခါ ေပတရုႏွင့္ေယာဟန္တို႔သည္ ထိုသူကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရႈ၍ ငါတို႔အားေမွ်ာ္ၾကည့္ ေလာ့ဟု ဆိုလွ်င္၊
၅ ထိုသူသည္ တစံုတခုကိုရမည္ဟု စိတ္ထင္ႏွင့္ တမန္ေတာ္တို႔ကိုေမွ်ာ္ၾကည့္လ်က္ေန၏။
၆ ေပတရုကလည္း၊ ငါ၌ေရႊေငြမရွိ၊ ရွိသည္အရာကိုသင့္အားေပးမည္။ နာဇရက္ၿမိဳ႔သား ေယရႈခရစ္၏ နာမေတာ္အားျဖင့္ ထ၍လွမ္းသြားေလာ့ဟုဆိုလ်က္၊
၇ သူ၏လက္်ာလက္ကို ကိုင္ဆြဲခ်ီၾကြေလေသာခဏခ်င္းတြင္၊ ေျခႏွစ္ ဘက္ဖမ်က္စိတို႔သည္ စြမ္းအားကိုရသျဖင့္၊
၈ ရုတ္တရက္ထ၍ မတ္တပ္ရပ္ၿပီးလွ်င္ လွမ္းသြားေလ၏။ သြားလ်က္၊ ခုန္လ်က္ ဘုရားသခင္ကိုခ်ီးမြမ္းလ်က္၊ တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူ ဗိမာန္ေတာ္သို႔ဝင္ေလ၏။
၉ ထိုသို႔လွမ္းသြား၍ ဘုရားသခင္အား ခ်ီးမြမ္းသည္ကို လူအေပါင္းတို႔သည္ျမင္ေသာအခါ၊
၁၀ ထိုသူသည္ ဗိမာန္ေတာ္၏ တင့္တယ္ တံခါးနားမွာ စြန္႔ႀကဲျခင္းကိုခံ၍ ထိုင္ေနေသာသူျဖစ္သည္ကို သိၾကေသာေၾကာင့္၊ သူ၌ျဖစ္သည္အမႈကို အံ့ၾသ မိန္းေမာေတြေဝျခင္းရွိ၍၊
၁၁ ထိုသူသည္ ေပတရုႏွင့္ေယာဟန္ကို အမွီျပဳလ်က္ရွိရာအရပ္၊ ေရွာလမုန္ကနားျပင္ အမည္ရွိေသာ ကနားျပင္သို႔ေျပးဝင္ၾက၍ စုေဝးၾက၏။

ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၀၅ (Ps 105:1-9);


၁ ထာဝရဘုရား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းၾကေလာ့။ နာမေတာ္ကိုပဌာနျပဳၾကေလာ့။ အမႈေတာ္တို႔ကုိ လူမ်ားတို႔အား ျပသၾကေလာ့။
၂ ထာဝရဘုရားကို သီခ်င္းဆိုၾကေလာ့။ ဆာလံသီခ်င္းကို ဆိုၾက ေလာ့။အံ့ဘြယ္ေသာ အမႈေတာ္အေပါင္းတို႔ကို ေဟာေျပာၾကေလာ့။
၃ သန္႔ရွင္းေသာ နာမေတာ္၌ ဝါၾကြားဝမ္းေျမာက္ ၾကေလာ့။ ထာဝရ ဘုရားကို ရွာေသာသူတို႔သည္ စိတ္ႏွလံုးရႊင္လန္းၾကေစ။
၄ ထာဝရဘုရားႏွင့္တန္ခိုးေတာ္ကို ရွာၾကေလာ့။ မ်က္ႏွာေတာ္ကို အစဥ္အျပတ္ ရွာၾကေလာ့။
၅ စီရင္ေတာ္မူေသာ အ့့ံၾသဘြယ္တို႔ကို၎၊ ထူးဆန္းေသာအမႈ ေတာ္တို႔ႏွင့္ ႏႈတ္ထြက္ပညတ္တို႔ကို ၎၊ေအာက္ေမ့ၾကေလာ့။
၆ ထာဝရဘုရား၏ ကြ်န္အာျဗဟံအမ်ိဳးေရြးေကာက္ ေတာ္မူေသာ ယာကုပ္အႏြယ္တို႔၊
၇ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ထာဝရဘုရားသည္ ငါတို႔ဘုရားသခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ေျမႀကီးတျပင္ လံုး၌ တရားစီရင္ပိုင္ေတာ္မူ၏။
၈-၁၀ ငါသည္သင္တို႔အေမြခံရာဘို႔ ခါနာန္ျပည္ကိုသင္၌ ေပးမည္ဟု ငါတို႔အမ်ိဳးသည္ အေရအတြက္အားျဖင့္ မမ်ား၊ အလြန္နည္း၍ ထိုျပည္၌ ဧည့္သည္ျဖစ္ လ်က္ေနေသာအခါ ၊ အာျဗဟံ၌ ဂတိထား၍၊ ဣဇာတ္ကို က်ိန္ဆိုေတာ္မူလ်က္၊ ယာကုပ္၌ျမဲျမံေသာတရား၊ ဣသေရလ၌ နိစၥထာဝရပဋိိညာဥ္ျဖစ္ေစျခင္းငွါ၊လူမ်ိဳး အဆက္တစ္ေထာင္တိုင္ေအာင္ မိန္႔ျမြက္ေတာ္မူေသာ ႏႈတ္ကပတ္တည္း ဟူေသာ ဝန္ခံျခင္းတရားကို အစဥ္အျမဲေအာက္ေမ့ေတာ္မူ၏။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၁၈ (Ps 118:24);

၂၄ ဤေန႔ရက္သည္ ထာဝရဘုရားစီရင္ေတာ္မူေသာ ေန႔ရက္ျဖစ္၍ ယေန႔ဝမ္းေျမာက္ရႊင္လန္းၾကကုန္အံ့၊၊

ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၂၄ (Luke 24:13-35)

၁၃ ထုိမွတပါး၊ တပည့္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔ႏွင့္ ခရီးေလးတိုင္ကြာေသာ ဧေမာက္အမည္ ရွိေသာရြာသို႔ ထုိေန႔၌သြားၾကစဥ္တြင္၊
၁၄ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးေသာအေၾကာင္း အရာအလံုးစံုတို႔ကို အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏႊးေျပာ ဆိုၾက၏။
၁၅ ထုိသို႔ေဆြးေႏႊးေျပာဆုိၾကစဥ္တြင္၊ ေယရႈသည္ ခ်ဥ္းကပ္၍ သူတို႔ႏွင့္ အတူၾကြေတာ္မူ၏။
၁၆ ထုိသူတို႔သည္  မ်က္စိခ်ဳပ္လ်က္ရွိ၍၊ ကိုယ္ေတာ္ျဖစ္သည္ကိုမသိၾက။
၁၇ ကိုယ္ေတာ္ ကလည္း၊ သင္တို႔သည္ခရီးသြားလ်က္ အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏႊးေသာစကားကား၊ အဘယ္သို႔ေသာစကားနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္မ်က္ႏွာၫိွဳးငယ္ၾကသနည္းဟု ေမးေတာ္မူ လွ်င္၊
၁၈ သူတို႔တြင္ ကေလာဖ အမည္ရွိေသာသူက၊ သင္သည္ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ ဧည့္သည္ျဖစ္လ်က္သာ ယခုအခါ ထုိၿမိဳ႔၌ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးေသာ အေၾကာင့္အရာတို႔ကို မသိသေလာဟု ေျပာဆို၏။
၁၉ ကုိယ္ေတာ္ကလည္း၊ အဘယ္အေၾကာင္း အရာနည္းဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္၊ ထုိသူတို႔က၊ နာဇရက္ၿမိဳ႔သားေယရႈ၏ အေၾကာင္းအရာေပတည္း။ ထုိသူသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႔၊ လူအေပါင္း တို႔ေရွ႔မွာ၊ ႏႈတ္သတၱိ၊ လက္သတၱိႏွင့္ ျပည့္စံုေသာပေရာဖက္ျဖစ္၏။
၂၀ ထုိသူကုိယဇ္ ပုေရာဟိတ္အႀကီးႏွင့္ ငါတို႔မင္းမ်ားသည္ အေသသတ္ျခင္းကို ခံေစျခင္းငွါအပ္ႏွံ၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ကြပ္မ်က္ၾကၿပီ။
၂၁ ထုိသူသည္ဣသေရလအမ်ဳိးကိုေရြးႏႈတ္အံ့ေသာသူျဖစ္သည္ ဟုငါတို႔သည္အထက္က ေမွ်ာ္လင့္ၾကၿပီ။ ထုိမွ်မက ဤအေၾကာင္းအရာျဖစ္၍ ယခုသံုးရက္ရွိၿပီ။
၂၂ ငါတို႔၏အေပါင္းအေဘာ္မိန္းမအခ်ဳိ႔ တို႔သည္လည္း သခၤ်ဳိင္းေတာ္သို႔ ေစာေစာသြား၍၊
၂၃ အေလာင္းေတာ္ကိုမေတြ႔လွ်င္၊ သခင္ေယရႈသည္ အသက္ရွင္ေတာ္မူ သည္ဟု ေျပာေသာေကာင္းကင္တမန္ထင္ရွားရာ ရူပါရုံကို မိမိျမင္ေၾကာင္းကို ျပန္လာ၍ေျပာဆိုသျဖင့္၊ ငါတို႔သည္မိန္းေမာေတြ ေဝျခင္းရွိၾက၏။
၂၄ ထုိအခါငါတို႔တြင္ အခ်ဳိ႔ေသာ သူတို႔သည္ သခၤ်ဳိင္းေတာ္သို႔သြား၍ မိန္းမတို႔ေျပာဆိုသည္အတိုင္း ေတြ႔ေသာ္လည္း၊ ကိုယ္ေတာ္ကုိမျမင္ရဟု ေျပာဆိုၾက၏။
၂၅ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ ပေရာဖက္ေဟာေျပာေသာစကားမ်ားကို ယံုႏိုင္ေအာင္ဥာဏ္မရွိ၊ စိတ္ခုိင္မာ ေသာသူ တို႔၊
၂၆ ခရစ္ေတာ္သည္ ဤသုိ႔ပင္အေသခံ၍ မိမိဘုန္းစည္းစိမ္ေတာ္ကို ဝင္စားရမည္ မဟုတ္ေလာဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၇ ထုိအခါေမာေရွ၏ က်မ္းစာမွစ၍ ပေရာဖက္တို႔၏ က်မ္းစာမ်ား၌ ကိုယ္ေတာ္ကုိ ရည္မွတ္၍ ေရးထား သမွ်ေသာက်မ္းစာခ်က္ အနက္ကို ရွင္းလင္းစြာေဘာ္ျပေတာ္မူ၏။
၂၈ ထိုတပည့္ေတာ္တို႔သည္ သြားေသာ ရြာအနီး သို႔ေရာက္ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုရြာကိုလြန္၍ သြားအံ့ေသာအျခင္းအရာကို ျပေတာ္မူလွ်င္၊
၂၉ ထိုသူတို႔က အကြၽႏ္ု္ပ္တို႔ႏွင့္အတူ ဝင္၍ေနပါ။ ညဦးယံအခ်ိန္ရွိၿပီ။ မိုဃ္းလည္းခ်ဳပ္ပါသည္ ဟူ၍ ကိုယ္ေတာ္ကို က်ပ္က်ပ္ေသြး ေဆာင္ၾက၏။ ထိုေၾကာင့္ သူတို႔ႏွင့္အတူေနျခင္းငွါ ဝင္ေတာ္မူ၏။
၃၀ စားပြဲ၌ သူတို႔ႏွင့္အတူေလ်ာင္း ေတာ္မူစဥ္၊ မုန္႔ကိုယူ၍ ေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းၿပီးမွ မုန္႔ကိုဖဲ့၍ သူတို႔အားေပးေတာ္မူသည္တြင္၊
၃၁ သူတို႔သည္ မ်က္စိပြင့္လင္း၍ ကိုယ္ေတာ္ျဖစ္သည္ကုိ သိၾက၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ ကြယ္ေတာ္မူ၍။
၃၂ တပည့္ေတာ္တို႔ ကလည္း၊ လမ္းခရီး၌ ငါတို႔ႏွင့္ေဟာေျပာ၍ က်မ္းစာအနက္ကို ဖြင့္ျပေတာ္မူေသာအခါ၊ ငါတို႔စိတ္ႏွလံုးသည္ ယိုဖိတ္မတတ္ ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာဟု အခ်င္းခ်င္း ေျပာဆိုၾက၏။
၃၃ ထိုတပည့္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ ခ်က္ျခင္းထ၍ ေယရႈရွလင္ၿမိဳ႔သုိ႔ ျပန္ၿပီးမွ၊ တက်ိပ္တပါးေသာ သူတို႔သည္ အေပါင္းအေဘာ္တို႔ႏွင့္အတူ စုေဝးလ်က္ရွိသည္ကိုေတြ႔ၾက၏။
၃၄ စုေဝးေသာသူတို႔ကလည္း၊ သခင္ဘုရားသည္ အမွန္ထေျမာက္ေတာ္မူၿပီ။ ရွိမုန္အား ကိုယ္ကိုျပေတာ္မူၿပီဟု ေျပာဆိုလွ်င္၊
၃၅ ထိုတပည့္ ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ တို႔သည္ လမ္း၌ျဖစ္ေသာအေၾကာင္းအရာကို၎၊ မုန္႔ကိုဖဲ့စဥ္တြင္ ထင္ရွားေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းကို၎၊ ျပန္ၾကားၾက၏။