Wed the 13th: Gen 2:4-17; Ps 104:1-30; John 17:17; Mark 7:14-23
ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းၾကီး ၂ (Gen 2:4-17);
၅ ေျမ၌ လယ္ယာပ်ိဳးပင္ မေပါက္မွီ၊ လယ္ယာ၌ စပါးပင္ မႀကီးပြားမွီ၊ အပင္ရွိသမွ်တို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္သည္ ေျမေပၚ၌ မိုဃ္းကိုရြာေစေတာ္မမူေသး။ ေျမ၌လုပ္ေသာသူလည္း မရွိေသးသည္ျဖစ္၍၊
၆ ေျမမွ အခိုးအေငြ႔ထြက္သျဖင့္ ေျမတျပင္ လံုးကို စိုေစေလ၏။
၇ ထိုေနာက္၊ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္သည္ ေျမမႈန္႔ျဖင့္ လူကိုဖန္ဆင္း၍၊ သူ၏ႏွာေခါင္းထဲသို႔ ဇီဝအသက္ ကို မႈတ္ေတာ္မူလွ်င္၊ လူသည္အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါျဖစ္ေလ၏။
၈ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ သည္လည္း အေရွ႔မ်က္ႏွာ၊ ဧဒင္အရပ္၌ ဥယ်ာဥ္ကို စိုက္ပ်ိဳးၿပီးလွ်င္၊ ဖန္ဆင္း ေတာ္မူေသာလူကို ထိုဥယ်ာဥ္၌ ေနရာခ်ေတာ္မူ၏။
၉ ထုိေျမထဲက အဆင္းလွ၍ စားဘြယ္ေကာင္း ေသာအပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ ေပါက္ေစေတာ္မူ၏။ ထိုဥယ်ာဥ္အလယ္၌ အသက္ပင္ လည္းရွိ၏။ ေကာင္း မေကာင္းကို သိကြၽမ္းရာအပင္လည္း ရွိ၏။
၁၀ ထိုဥယ်ာဥ္ကို စိုေစလိုေသာငွါ ျမစ္တျမစ္သည္ ဧဒင္အရပ္ထဲက စီးထြက္သျဖင့္၊ ဥယ်ာဥ္ျပင္မွာ ေလးျဖာ ကြဲ၍ ျမစ္မေလးသြယ္ျဖစ္ေလ၏။
၁၁ ပဌမျဖစ္ကား ဖိရူန္အမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ ေရႊရွိေသာ ဟာဝိလျပည္နား တေရွာက္လံုးကို စီးသြားေလ၏။
၁၂ ထိုျပည္မွျဖစ္ေသာေရႊသည္ ေကာင္းလွ၏။ ဗေဓလ သစ္ေစးႏွင့္ ရွဟံေက်ာက္ လည္းရွိ၏။
၁၃ ဒုတိယျမစ္ကား ဂိဟုန္အမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ ကုရွျပည္နား တေရွာက္လံုးကို စီးသြားေလ၏။
၁၄ တတိယျမစ္ကား ဟိဒေကလအမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ အာရႈရိတိုင္း အေရွ႔သို႔ စီးသြားေလ၏။ စတုတၳျမစ္ကား ဥဖရတ္အမည္ရွိ၏။
၁၅ ထိုအခါ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူကိုယူ၍ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကို ျပဳစုေစာင့္ေနေစျခင္းငွါ ထားေတာ္ မူ၏။
၁၆ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ ကလည္း ေကာင္းမေကာင္းကို သိကြၽမ္းရာအပင္မွတပါး၊ ထိုဥယ်ာဥ္၌ ရွိသမွ်ေသာ အပင္တို႔၏အသီးကို သင္သည္ စားရေသာအခြင့္ရွိ၏။
၁၇ ထိုအပင္၏အသီးကိုကား မစားရ။ စားေသာေန႔တြင္ ဧကန္အမွန္ေသရမည္ဟု လူကိုပညတ္ထားေတာ္မူ၏။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၀၄ (Ps 104:1-30);
၁ အိုငါ့ဝိညာဥ္၊ထာဝရဘုရားကို ေကာင္းႀကီးေပးေလာ့။ အကြ်ႏု္ပ္၏ ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား ကိုယ္ေတာ္ သည္ အလြန္ႀကီးျမတ္ေတာ္မူ၏။ ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ႏွင့္ တန္ဆာဆင္ေတာ္မူ၏။
၂ အဝတ္ႏွင့္ၿခံဳသကဲ့သို႔၊ အလင္းႏွင့္ကိုယ္ေတာ္ကို ၿခံဳေတာ္မူထေသာ၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ကို မ်က္ႏွာၾကက္ကဲ့သို႔ ၾကက္ေတာ္မူထေသာ၊
၃ ေနေတာ္မူရာ အထက္ခန္း၊ အျမစ္ကို ေရ၌တည္ေတာ္မူေသာ၊ မိုဃ္းတိမ္ရထားကို စီး၍ ေလအေတာင္တို႔ျဖင့္ ၾကြသြားေတာ္မူထေသာ၊
၄ မိမိတမန္တို႔ကို ေလကဲ့သို႔ ၎၊ မိမိအေစအပါးတို႔ကိုမီးလွ်ံကဲ့သို႔၎ ျဖစ္ေစေတာ္မူထ ေသာ၊
၅ ေျမႀကီးအျမစ္ကို ကာလအစဥ္အျမဲ မေရြ႕မလႈပ္ရွားေစျခင္းငွာ၊ တည္ေတာ္မူေသာဘုရားေပတည္း။
၆ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေျမႀကီးကို အဝတ္ႏွင့္ ဖံုးသကဲ့သို႔၊ ပင္လယ္ႏွင့္ ဖံုးေတာ္မူ၍၊ ေရတို႔သည္ ေတာင္မ်ားအ ေပၚမွာရပ္ေနၾကပါ၏။
၇ တဖန္ဆံုးမေတာ္မူ၍ သူတို႔သည္ ေျပးၾကပါ၏။ မိုဃ္းခ်ဳန္းေတာ္မူသံကုိ ၾကား၍၊ အလ်င္အျမန္ ျပန္သြားၾကပါ၏။
၈ ေတာင္တို႔သည္တက္လ်က္၊ ခ်ိဳင့္တုိ႔သည္ ဆင္းလ်က္၊ သူတို႔ဘို႔ ခြဲေတာ္မူေသာ အရပ္သို႔ေရာက္ ၾကပါ၏။
၉ ေရတို႔သည္ ျပန္လာ၍ ေျမႀကီးကို မလႊမ္းမိုုးေစျခင္းငွာ၊ မေက်ာ္ရေသာနယ္စပ္ကို ပိုင္းျခားေတာ္မူ၏။
၁၀ ထာဝရဘုရားသည္ ခ်ိဳင့္မ်ားထဲသို႔ စမ္းေရကို လႊတ္ေတာ္မူ၍၊ ေရသည္ ေတာင္တို႔တြင္ စီးလ်က္္၊
၁၁ ေျမ တိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔အား ေသာက္ရေသာအခြင့္ကို ေပး၏။ ျမည္းရိုင္းတို႔သည္ အငတ္ေျပရၾကသည္။
၁၂ ထိုေရအနား မွာ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္တို႔သည္ ေနရာက်၍၊ သစ္ပင္အခက္အလတ္တို႔တြင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾက၏။
၁၃ အထက္ခန္းေတာ္ထဲက ေတာင္မ်ားကို ေရေပးေတာ္မူ၏။ စီရင္ျပဳျပင္ေတာ္မူျခင္း အကိ်ဳးေၾကာင့္၊ ေျမႀကီးသည္ ေရာင့္ရဲလ်က္ရွိ၏။
၁၄ တိရစာၦန္တို႔ ျမက္ပင္ကို၎၊ လူသံုးဘို႔စပါးပင္ကို၎၊ ေပါက္ေစေတာ္မူသျဖင့္၊ ေျမႀကီးထဲက မုန္႔ကို ထုတ္ေဘာ္ ေတာ္မူ၏။
၁၅ စပ်စ္ရည္ သည္လည္း လူတို႔ကို ရႊင္လန္းေစ၏။ ဆီအားျဖင့္္လည္းသူတို႔မ်က္ႏွာကို ေျပာင္ေစေတာ္မူ၏။ မုန္႔သည္လည္း၊ သူတို႔ႏွလံုးကို ေထာက္မ၏။
၁၆ ထာဝရဘုရား၏ သစ္ပင္၊ စိုက္ေတာ္မူေသာ ေလဗႏုန္ အာရဇ္ပင္ တို႔သည္လည္း ေရာင့္ရဲလ်က္ရွိၾက၏။
၁၇ ထိုအပင္တို႔၌ ငွက္တို႔သည္ အသိုက္လုပ္တတ္ၾက၏။ ထင္းရူးပင္တုိ႔၌ ေတာငန္းတို႔သည္ ေနရာက်တတ္ၾက၏။
၁၈ ျမင့္ေသာ ေတာင္တို႔သည္ ေတာဆိတ္မ်ားမွီခိုရာ၊ ေက်ာက္တို႔ သည္ ရွာဖန္ယုန္မ်ား မွီခိုရာ ျဖစ္ၾက၏။
၁၉ ခ်ိန္းခ်က္ေသာ အခ်ိန္ဘို႔၊ လကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီ။ ေနသည္လည္း မိမိဝင္ရေသာ အခိ်န္ကို သိ၏။
၂၀ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေမွာင္မိုက္ကိုစီရင္ေတာ္မူ၍ ညဥ့္ျဖစ္ပါ၏။ ထိုအခ်ိန္၌ ေတာတိရိစျၧြာန္အေပါင္း တို႔သည္ တြားလ်က္ ထြက္တက္ၾကပါ၏။
၂၁ ျခေသၤ့ ပ်ိဳတို႔သည္ လုယက္ျခင္းအလို႔ငွာ ေဟာက္၍၊ ဘုရားသခင္ထံမွာ အစာ ကိုရွာၾက၏။
၂၂ တဖန္ေနထြက္ျပန္လွ်င္၊ သူတို႔သည္ဆုတ္သြား၍ ေနၿမဲတြင္းတို႔၌ အိပ္ေနၾကပါ၏။
၂၃ လူသည္ လည္း လုပ္ေဆာင္ျပဳမူျခင္းငွာ ညဦးတိုင္ေအာင္ ထြက္သြားပါ၏။
၂၄ အိုထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္စီရင္ျပဳျပင္ ေတာ္မူ ေသာအရာတို႔သည္ အလြန္မ်ားျပားပါ၏။ ရွိရွိသမွ်တို႔ကုိ ပညာေတာ္အားျဖင့္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ေျမႀကီးသည္ ဘ႑ာေတာ္ႏွင့္ ၾကြယ္ဝပါ၏။
၂၅ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ တြားသြားေသာ တိရစာၦန္အစရွိေသာ တိရစာၦန္ အႀကီးအငယ္ မ်ားတို႔ေနရာ ႀကီးမားက်ယ္ဝန္းေသာ သုမုဒၵရာလည္းရွိပါေသး၏။
၂၆ ထိုအရပ္၌ သေဘၤာတို႔သြားလာၾကပါ၏။ ထိုအရပ္၌ ကြန္႔ျမဴးေစျခင္းငွာ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ငါးႀကီးလဝိသန္သည္လည္း ရွိပါ၏။
၂၇ ထိုသို႔ေသာတိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔သည္ အခ်ိန္တန္လွ်င္ အစာေကြၽးေတာ္မူေစျခင္းငွာ၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ေနၾကပါ၏။
၂၈ ကိုယ္ေတာ္ခ်ထား ေတာ္မူသည္အတိုင္း သူတို႔သည္သိမ္းယူၾကပါ၏။ လက္ေတာ္ကို ဖြင့္ေတာ္မူေသာအားျဖင့္၊ သူတို႔ သည္ေကာင္းေသာအရာႏွင့္ ေရာင့္ရဲၾကပါ၏။
၂၉ မ်က္ႏွာေတာ္ကို လႊဲေတာ္မူလွ်င္၊ သူတို႔သည္ပင္ပန္းၾကပါ၏။ သူတို႔ အသက္ကို ရုပ္သိမ္းေတာ္မူလွ်င္၊ သူတို႔သည္ေသ၍ မိမိတို႔ေျမမႈန္႔ထဲသို႔ ျပန္သြားၾကပါ၏။
၃၀ တဖန္ဝိညာဥ္ေတာ္ကို လႊတ္္၍ သူတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူသျဖင့္၊ ေျမႀကီးမ်က္ႏွာကို အသစ္ျပဳျပင္ေတာ္မူ၏။
ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၇ (John 17:17);
၁၇ ကိုယ္ေတာ္၏ သမၼာတရားအားျဖင့္ သူတို႔ကို သန္႔ရွင္းေစေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ္၏ႏႈတ္ကပတ္သည္ သမၼာတရားျဖစ္ပါ၏။
ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၇ (Mark 7:14-23);
၁၄ ထိုအခါ လူအစုအေဝးအေပါင္းကို အထံေတာ္သို႔ေခၚ၍၊ သင္တို႔ရွိသမွ်သည္ နားေထာင္နားလည္ ၾကေလာ့။
၁၅ လူျပင္မွလာ၍ လူအတြင္းသို႔ဝင္လ်က္၊ လူကိုညစ္ညဴးေစႏိုင္ေသာအရာတစံုတခုမွ်မရွိ။ လူအတြင္းမွ ထြက္ေသာ အရာသည္ လူကိုညစ္ညဴးေစေသာအရာျဖစ္၏။
၁၆ ၾကားစရာနားရွိေသာသူမည္သည္ကား ၾကားပါေစဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၇ လူအစုအေဝးရွိရာမွ ၾကြ၍ အိမ္သို႔ဝင္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ထိုဥပမာကို ေမးျမန္းၾက၏။
၁၈ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ သင္တို႔သည္ဤမွ်ေလာက္ပညာမဲ့လ်က္ ေနသေလာ။ လူျပင္မွလာ၍ လူအတြင္း သို႔ဝင္သမွ်သည္ ႏွလံုးထဲသို႔မဝင္။
၁၉ ၀မ္းထဲသို႔ဝင္၍ အစာရွိသမွ်ကို သန္႔ရွင္းေစသျဖင့္ ေရအိမ္တြင္ ဆင္းသြား ေသာေၾကာင့္၊ လူကိုမညစ္ညဴးေစႏိုင္သည္ကို နားမလည္ၾကသေလာ။
၂၀ လူအတြင္းမွ ထြက္ေသာ အရာမူကား၊ လူကိုညစ္ညဴးေစေသာအရာျဖစ္၏။
၂၁ လူအတြင္းႏွလံုးထဲက မေကာင္းေသာ ႀကံစည္ျခင္း၊ သူ႔မယားကိုျပစ္မွားျခင္း၊ မိန္းမလြတ္ႏွင့္မွားယြင္းျခင္း၊ လူအသက္ကိုသတ္ျခင္း၊
၂၂ သူ႔ဥစၥာကို ခိုးျခင္း၊ ေလာဘလြန္က်ဴးျခင္း၊ မနာလိုျခင္း၊ လွည့္စားျခင္း၊ ညစ္ညဴးျခင္း၊ ျငဴစူျခင္း၊ သူ႔အသေရကိုဖ်က္ျခင္း၊ ေထာင္လႊားေစာ္ကားျခင္း၊ လွ်ပ္ေပၚျခင္း၊
၂၃ ဤဆိုးညစ္ေသာအရာမ်ားတို႔သည္ အတြင္းမွထြက္လာ၍ လူကိုညစ္ညဴးေစၾကသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
