Mon the 9th: Gen 1:1-19; Ps 104:1-35; Matt 4:23; Mark 6:53-56
ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းၾကီး ၁(Gen 1:1-19);
၁ အစအဦး၌ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။
၂ ေျမႀကီးသည္ အဆင္းသဏၭာန္မရွိ၊ လြတ္လပ္လဟာျဖစ္၏။ နက္နဲရာအရပ္ကို ေမွာင္မိုက္ဖံုးလႊမ္း၍ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ လႈပ္ရွားေတာ္မူ၏။
၃ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ အလင္းျဖစ္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၍ အလင္းျဖစ္ေလ၏။
၄ ထိုအလင္းေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္၍၊ အလင္းႏွင့္ေမွာင္မိုက္ကို ပိုင္းျခားခြဲထားေတာ္မူ၏။
၅ အလင္းကို ေန႔ဟူေသာ အမည္ျဖင့္၎၊ ေမွာင္မိုက္ကို ညဥ့္ဟူေသာအမည္ျဖင့္၎၊ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ပဌမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။
၆ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေရအလယ္၌ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ျဖစ္ေစ၊ ေရႏွင့္ေရခ်င္းျခားနားေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိသျဖင့္၊
၇ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ကို ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၍၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ေအာက္၌ ရွိေသာေရႏွင့္၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္အေပၚ၌ ရွိေသာေရကို ပိုင္းျခားေတာ္မူသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။
၈ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ကိုလည္း မိုဃ္းေကာင္းကင္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ဘုရားသခင္ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ဒုတိယေန႔ရက္ ျဖစ္ေလ၏။
၉ တဖန္ ဘုရားသခင္က မိုဃ္းေကာင္းကင္ေအာက္၌ရွိေသာ ေရစုေဝးေစ၊ ကုန္းေပၚေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိသည္ အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။
၁၀ ကုန္းကို ေျမဟူ၍အမည္ျဖင့္၎၊ ေရစုေဝးရာကို ပင္လယ္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ၎၊ ဘုရားသခင္ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ ျမင္ေတာ္မူ၏။
၁၁ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေျမသည္ ျမက္ပင္ကို၎၊ စပါးသီးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္ကို၎၊ ေျမေပၚမွာ မ်ိဳးေစ့ပါလ်က္၊ သစ္သီးမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစေသာ သစ္ပင္ကို၎၊ ေပါက္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။
၁၂ ေျမသည္ ျမက္ပင္ကို၎၊ စပါးသီးမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္ကို၎၊ မိမိ၌ မ်ိဳးေစ့ပါလ်က္ သစ္သီးမ်ိဳးကို ျဖစ္ေစေသာ သစ္ပင္ကို၎ ေပါက္ေစ၏။
၁၃ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္ နံနက္သည္ တတိယ ေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။
၁၄ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေန႔ႏွင့္ညဥ့္ကိုပိုင္းျခားေစျခင္းငွါ မိုဃ္းေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၾကက္၌ အလင္းအိမ္ တည္ေစ၊ နိမိတ္လကၡဏာ၊ ခ်ိန္းခ်က္ေသာအခ်ိန္၊ ေန႔ရက္အပိုင္းအျခား၊ ႏွစ္အပိုင္းအျခားဘို႔ျဖစ္ေစ။
၁၅ မိုဃ္းေကာင္း ကင္မ်က္ႏွာၾကက္၌ တည္၍ ေျမႀကီးလင္းစရာအလင္းအိမ္ ျဖစ္ေစဟု၊ အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။
၁၆ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ အလင္းအိမ္ႀကီးႏွစ္လံုးတည္း ဟူေသာ၊ ေန႔ကိုအုပ္စိုးရေသာ အႀကီး တလံုး၊ ညဥ့္ကိုအုပ္စိုးရေသာ အငယ္တလံုးႏွင့္တကြ ၾကယ္မ်ားကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊
၁၇ ေျမႀကီး၌ လင္းေစျခင္းငွါ၎၊
၁၈ ေန႔ႏွင့္ညဥ့္ကို အုုပ္စိုး၍ အလင္းႏွင့္ေမွာင္မိုက္ကို ပိုင္းျခားေစျခင္းငွါ၎၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ မ်က္ႏွာက်က္၌ ဘုရားသခင္ ထားေတာ္မူ၏။ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္ေတာ္မူ၍၊
၁၉ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ စတုတၳေန႔ရက္ ျဖစ္ေလ၏။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၀၄ (Ps 104:1-35);
၁ အိုငါ့ဝိညာဥ္၊ထာဝရဘုရားကို ေကာင္းႀကီးေပးေလာ့။ အကြ်ႏု္ပ္၏ ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား ကိုယ္ေတာ္ သည္ အလြန္ႀကီးျမတ္ေတာ္မူ၏။ ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ႏွင့္ တန္ဆာဆင္ေတာ္မူ၏။
၂ အဝတ္ႏွင့္ၿခံဳသကဲ့သို႔၊ အလင္းႏွင့္ကိုယ္ေတာ္ကို ၿခံဳေတာ္မူထေသာ၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ကို မ်က္ႏွာၾကက္ကဲ့သို႔ ၾကက္ေတာ္မူထေသာ၊
၃ ေနေတာ္မူရာ အထက္ခန္း၊ အျမစ္ကို ေရ၌တည္ေတာ္မူေသာ၊ မိုဃ္းတိမ္ရထားကို စီး၍ ေလအေတာင္တို႔ျဖင့္ ၾကြသြားေတာ္မူထေသာ၊
၄ မိမိတမန္တို႔ကို ေလကဲ့သို႔ ၎၊ မိမိအေစအပါးတို႔ကိုမီးလွ်ံကဲ့သို႔၎ ျဖစ္ေစေတာ္မူထ ေသာ၊
၅ ေျမႀကီးအျမစ္ကို ကာလအစဥ္အျမဲ မေရြ႕မလႈပ္ရွားေစျခင္းငွာ၊ တည္ေတာ္မူေသာဘုရားေပတည္း။
၆ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေျမႀကီးကို အဝတ္ႏွင့္ ဖံုးသကဲ့သို႔၊ ပင္လယ္ႏွင့္ ဖံုးေတာ္မူ၍၊ ေရတို႔သည္ ေတာင္မ်ားအ ေပၚမွာရပ္ေနၾကပါ၏။
၇ တဖန္ဆံုးမေတာ္မူ၍ သူတို႔သည္ ေျပးၾကပါ၏။ မိုဃ္းခ်ဳန္းေတာ္မူသံကုိ ၾကား၍၊ အလ်င္အျမန္ ျပန္သြားၾကပါ၏။
၈ ေတာင္တို႔သည္တက္လ်က္၊ ခ်ိဳင့္တုိ႔သည္ ဆင္းလ်က္၊ သူတို႔ဘို႔ ခြဲေတာ္မူေသာ အရပ္သို႔ေရာက္ ၾကပါ၏။
၉ ေရတို႔သည္ ျပန္လာ၍ ေျမႀကီးကို မလႊမ္းမိုုးေစျခင္းငွာ၊ မေက်ာ္ရေသာနယ္စပ္ကို ပိုင္းျခားေတာ္မူ၏။
၁၀ ထာဝရဘုရားသည္ ခ်ိဳင့္မ်ားထဲသို႔ စမ္းေရကို လႊတ္ေတာ္မူ၍၊ ေရသည္ ေတာင္တို႔တြင္ စီးလ်က္္၊
၁၁ ေျမ တိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔အား ေသာက္ရေသာအခြင့္ကို ေပး၏။ ျမည္းရိုင္းတို႔သည္ အငတ္ေျပရၾကသည္။
၁၂ ထိုေရအနား မွာ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္တို႔သည္ ေနရာက်၍၊ သစ္ပင္အခက္အလတ္တို႔တြင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾက၏။
၁၃ အထက္ခန္းေတာ္ထဲက ေတာင္မ်ားကို ေရေပးေတာ္မူ၏။ စီရင္ျပဳျပင္ေတာ္မူျခင္း အကိ်ဳးေၾကာင့္၊ ေျမႀကီးသည္ ေရာင့္ရဲလ်က္ရွိ၏။
၁၄ တိရစာၦန္တို႔ ျမက္ပင္ကို၎၊ လူသံုးဘို႔စပါးပင္ကို၎၊ ေပါက္ေစေတာ္မူသျဖင့္၊ ေျမႀကီးထဲက မုန္႔ကို ထုတ္ေဘာ္ ေတာ္မူ၏။
၁၅ စပ်စ္ရည္ သည္လည္း လူတို႔ကို ရႊင္လန္းေစ၏။ ဆီအားျဖင့္္လည္းသူတို႔မ်က္ႏွာကို ေျပာင္ေစေတာ္မူ၏။ မုန္႔သည္လည္း၊ သူတို႔ႏွလံုးကို ေထာက္မ၏။
၁၆ ထာဝရဘုရား၏ သစ္ပင္၊ စိုက္ေတာ္မူေသာ ေလဗႏုန္ အာရဇ္ပင္ တို႔သည္လည္း ေရာင့္ရဲလ်က္ရွိၾက၏။
၁၇ ထိုအပင္တို႔၌ ငွက္တို႔သည္ အသိုက္လုပ္တတ္ၾက၏။ ထင္းရူးပင္တုိ႔၌ ေတာငန္းတို႔သည္ ေနရာက်တတ္ၾက၏။
၁၈ ျမင့္ေသာ ေတာင္တို႔သည္ ေတာဆိတ္မ်ားမွီခိုရာ၊ ေက်ာက္တို႔ သည္ ရွာဖန္ယုန္မ်ား မွီခိုရာ ျဖစ္ၾက၏။
၁၉ ခ်ိန္းခ်က္ေသာ အခ်ိန္ဘို႔၊ လကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီ။ ေနသည္လည္း မိမိဝင္ရေသာ အခိ်န္ကို သိ၏။
၂၀ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေမွာင္မိုက္ကိုစီရင္ေတာ္မူ၍ ညဥ့္ျဖစ္ပါ၏။ ထိုအခ်ိန္၌ ေတာတိရိစျၧြာန္အေပါင္း တို႔သည္ တြားလ်က္ ထြက္တက္ၾကပါ၏။
၂၁ ျခေသၤ့ ပ်ိဳတို႔သည္ လုယက္ျခင္းအလို႔ငွာ ေဟာက္၍၊ ဘုရားသခင္ထံမွာ အစာ ကိုရွာၾက၏။
၂၂ တဖန္ေနထြက္ျပန္လွ်င္၊ သူတို႔သည္ဆုတ္သြား၍ ေနၿမဲတြင္းတို႔၌ အိပ္ေနၾကပါ၏။
၂၃ လူသည္ လည္း လုပ္ေဆာင္ျပဳမူျခင္းငွာ ညဦးတိုင္ေအာင္ ထြက္သြားပါ၏။
၂၄ အိုထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္စီရင္ျပဳျပင္ ေတာ္မူ ေသာအရာတို႔သည္ အလြန္မ်ားျပားပါ၏။ ရွိရွိသမွ်တို႔ကုိ ပညာေတာ္အားျဖင့္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ေျမႀကီးသည္ ဘ႑ာေတာ္ႏွင့္ ၾကြယ္ဝပါ၏။
၂၅ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ တြားသြားေသာ တိရစာၦန္အစရွိေသာ တိရစာၦန္ အႀကီးအငယ္ မ်ားတို႔ေနရာ ႀကီးမားက်ယ္ဝန္းေသာ သုမုဒၵရာလည္းရွိပါေသး၏။
၂၆ ထိုအရပ္၌ သေဘၤာတို႔သြားလာၾကပါ၏။ ထိုအရပ္၌ ကြန္႔ျမဴးေစျခင္းငွာ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ငါးႀကီးလဝိသန္သည္လည္း ရွိပါ၏။
၂၇ ထိုသို႔ေသာတိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔သည္ အခ်ိန္တန္လွ်င္ အစာေကြၽးေတာ္မူေစျခင္းငွာ၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ေနၾကပါ၏။
၂၈ ကိုယ္ေတာ္ခ်ထား ေတာ္မူသည္အတိုင္း သူတို႔သည္သိမ္းယူၾကပါ၏။ လက္ေတာ္ကို ဖြင့္ေတာ္မူေသာအားျဖင့္၊ သူတို႔ သည္ေကာင္းေသာအရာႏွင့္ ေရာင့္ရဲၾကပါ၏။
၂၉ မ်က္ႏွာေတာ္ကို လႊဲေတာ္မူလွ်င္၊ သူတို႔သည္ပင္ပန္းၾကပါ၏။ သူတို႔ အသက္ကို ရုပ္သိမ္းေတာ္မူလွ်င္၊ သူတို႔သည္ေသ၍ မိမိတို႔ေျမမႈန္႔ထဲသို႔ ျပန္သြားၾကပါ၏။
၃၀ တဖန္ဝိညာဥ္ေတာ္ကို လႊတ္္၍ သူတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူသျဖင့္၊ ေျမႀကီးမ်က္ႏွာကို အသစ္ျပဳျပင္ေတာ္မူ၏။
၃၁ ထာဝရဘုရား၏ ဘုန္းေတာ္သည္ နိစၥအျမဲ တည္၏။ ထာဝရဘုရားသည္ မိမိအမႈေတာ္တို႔တြင္ ဝမ္းေျမာက္ေတာ္မူ၏။
၃၂ ေျမႀကီးကို ၾကည့္ရႈေတာ္မူ၍ သူသည္တုန္လႈပ္တတ္၏။ ေတာင္တို႔ကို တို႔ေတာ္မူ၍၊ သူတို႔သည္မီးခိုးထြက္ၾကပါ၏။
၃၃ ငါသည္ အသက္ရွင္စဥ္၊ ထာဝရဘုရားကို သီခ်င္းဆိုမည္။ ငါျဖစ္သည္ကာလ ပတ္လံုး၊ ငါ့၏ဘုရားသခင္ကို ေထာမနာ သီခ်င္းဆိုမည္။
၃၄ ငါဥဒါန္းက်ဴးျခင္းအသံသည္ ႏွစ္သက္ေတာ္မူဘြယ္ျဖစ္၍၊ ထာဝရဘုရား၌ ငါရႊင္လန္းလိမ့္မည္။
၃၅ ပစ္မွား ေသာသူတို႔ကို ေျမႀကီးမွ သုတ္သင္ ပယ္ရွင္း၍၊ မတရားေသာသူတို႔ သည္ ေနာက္တဖန္မျဖစ္ရၾက။ အိုငါ့ဝိညာဥ္ ထာဝရ ဘုရားကို ေကာင္းႀကီးေပးေလာ့။ ဟာေလလုယ။
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၄ (Matt 4:23);
၂၃ ေယရႈသည္ တရားစရပ္တို႔၌ဆံုးမၾသဝါဒေပးလ်က္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာလ်က္၊ လူတို႔တြင္ အနာေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကိုၿငိမ္းေစလ်က္၊ ဂါလိလဲျပည္တျပည္လံုးကို ေဒသစာရီလွည့္လည္ေတာ္မူ၏။
ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၆ (Mark 6:53-56);
၅၃ ေလွမွဆင္းေသာအခါ လူမ်ားတို႔သည္ မ်က္ႏွာေတာ္ကို ခ်က္ျခင္းမွတ္မိလွ်င္၊
၅၄ ပတ္ဝန္းက်င္အရပ္၌ ရွိသမွ်သို႔ေျပးသြား၍ မည္သည္ အရပ္၌ ရွိေတာ္မူသည္ဟု ၾကားလွ်င္၊ ထိုအရပ္သို႔ လူနာမ်ားကို အိပ္ရာႏွင့္ေဆာင္ခဲ့ၾက၏။
၅၅ ၿမိဳ႔ရြာဇနပုဒ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူရာ၌ မက်န္းမမာေသာသူတို႔ကို လမ္းနားမွာထား၍ အဝတ္ေတာ္၏ပန္းပြားကိုမွ် တို႔ရပါမည္ အေၾကာင္း အခြင့္ေတာင္းၾက၏။ တို႔သမွ်ေသာသူတို႔သည္လည္း ခ်မ္းသာရၾက၏။
