Sat the 6th: Feast of The Transfiguration.
Dan 7:9-14; Ps 97:1-9; 2 Peter 1:16-19; Luke 9:28-36
ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း အခန္းၾကီး ၇ (Dan 7:9-14);
၉ ထုိအခါ ငါၾကည့္႐ႈစဥ္၊ ရာဇပလႅင္မ်ားကုိ တည္ထားလ်က္ရွိ၍၊ အသက္ႀကီးေသာသူတဦးသည္ ထုိင္ေတာ္မူ၏။ အဝတ္ ေတာ္သည္ မိုဃ္းပြင့္ကဲ့သို႔ျဖဴ၏။ ဆံပင္ေတာ္သည္ ျဖဴေသာသိုးေမြးႏွင့္ တူ၏။ ပလႅင္ေတာ္သည္ မီးလွ်ံံျဖစ္၏။ ပလႅင္ေတာ္ေအာက္၌ မီးစက္လွည္းဘီးရွိ၏။
၁၀ မ်က္ႏွာေတာ္မွာ မီးေရာင္ျခည္ထြက္ေလ၏။ အတိုင္းမသိ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ အမႈေတာ္ကုိ ေဆာင္ရြက္၍၊ ကုေဋ သေခ်ၤမက ေ႔ရွေတာ္၌ ခစား၍ ေနၾက၏။ တရားစီရင္ျခင္းငွါ ျပင္ဆင္၍၊ စာေစာင္မ်ားကုိဖြင့္ထား၏။
၁၁ ထုိအခါ ခ်ဳိငယ္ေျပာေသာစကားႀကီးအသံေၾကာင့္ ငါၾကည့္ရႈေနစဥ္၊ ထုိသားရဲအသက္ကုိ သတ္ၿပီးလွ်င္ သူ၏ကုိယ္ကိုကိုယ္ မီးရႈိ႔၍ဖ်က္ဆီးၾက၏။
၁၂ အျခားေသာသားရဲမူကား၊ အစိုးရေသာအခြင့္တန္ခိုးရႈံး ေသာ္လည္း၊ ခ်ိန္းခ်က္ေသာကာလပတ္လံုး အသက္ရွင္ရၾက၏။
၁၃ ထုိညဥ့္အခါ ငါသည္ အာရုံျပဳ၍၊ လူသားႏွင့္တူေသာ သူတဦးသည္ မိုဃ္းတိမ္ကိုစီးလ်က္၊ အသက္ႀကီးေသာသူ၏ အထံေတာ္သို႔ ေရာက္ေလ၏။ ထုိသူကို အထံေတာ္ပါးသို႔ သြင္းၾက၏။
၁၄ အရပ္ရပ္တုိ႔၌ေန၍၊ အသီးသီးအျခားျခားေသာ ဘာသာ စကားကုိ ေျပာေသာလူမ်ဳိးတကာတို႔ကို အုပ္စိုးေစျခင္းငွါ၊ ထုိသူသည္ ႏုိင္ငံႏွင့္တကြ အာဏာစက္တန္ခိုးကုိရ၏။ အာဏာစက္ေတာ္သည္ ကမၻာအဆက္ဆက္တည္၏။ ႏုိင္ငံေတာ္သည္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ မေရာက္ႏုိင္ရာ။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၉၇(Ps 97:1-9);
၁ ထာဝရဘုရားသည္ စိုးစံေတာ္မူ၏။ ေျမႀကီးသည္ ဝမ္းေျမာက္၍၊ ကြၽန္းမ်ားတို႔သည္လည္း ရႊင္လန္းၾကေစ။
၂ မုိဃ္းတိမ္ႏွင့္ ေမွာင္မုိက္တို႔သည္ ထာဝရဘုရား၏ပတ္ဝန္းက်င္တို႔၌ ရွိၾကသည္၊၊ တရားသျဖင့္စီရင္ျခင္း ေျဖာင့္မတ္စြာ ဆံုးျဖတ္ျခင္းသည္ ပလႅင္ေတာ္၏တည္ရာျဖစ္၏၊၊
၃ မီးသည္ေရွ႔ေတာ္၌ သြား၍ ရန္သူတုိ႔ကိုအလွည့္လည့္ ေလာင္ေလ၏။
၄ လွ်ပ္စစ္ေတာ္သည္ ေလာကဓါတ္ကိုလင္းေစ၏၊၊ ေျမႀကီးသည္ျမင္၍ တုန္လႈပ္၏၊၊
၅ ထာဝရဘုရားေရွ႔ ေျမႀကီးတျပင္လံုး ကိုအစိုးရေတာ္မူေသာ အရွင္၏ေရွ႔ေတာ္၌ ေတာင္တို႔သည္ဘေယာင္းကဲ့သို႔ အရည္ျဖစ္ၾကသည္၊၊
၆ ေျဖာင့္မတ္ေတာ္မူ ျခင္း အေၾကာင္းကိုေကာင္းကင္တို႔သည္ ထင္ရွားစြာျပ၍ လူမ်ားအေပါင္းတို႔သည္ ဘုန္းေတာ္ကိုျမင္ရၾက၏၊၊
၇ ရုပ္တု ဆင္းတုကို ဝတ္ျပဳေသာသူ အခ်ည္းႏွီးသက္သက္ေသာ အရာ၌ဝါၾကြားေသာသူ အေပါင္းတို႔သည္ အရွက္ကြဲျခင္း ရွိၾကေစ၊၊ ဘုရားအေပါင္းတို႔ ထာဝရဘုရားကို ျပပ္ဝပ္ကိုးကြယ္ၾကေလာ့၊၊
၈ အုိထာဝရဘုရား ကိုယ္ေတာ္သည္တရားစီရင္ေတာ္မူခ်က္တို႔ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဇိအုန္ၿမိဳ႔သည္ ၾကား၍ ရႊင္လန္းပါ၏၊၊ ယုဒသတို႔သမီးတို႔လည္း ဝမ္းေျမာက္ၾကပါ၏၊၊
၉ အိုထာဝရဘုရား ကိုယ္ေတာ္သည္ ေျမႀကီၤးသားအ ေပါင္းတို႔ ထက္ႀကီးျမင့္ေတာ္မူ၏၊၊ ဘုရားတကာတို႔ထက္ အလြန္ေျမွာက္ျခင္းရွိေတာ္မူ၏၊၊
ရွင္ေပတရုၾသဝါဒစာဒုတိယေစာင္ အခန္းၾကီး ၁ (2 Peter 1:16-19);
၁၆ ငါတို႔သခင္ေယရႈခရစ္၏ တန္ခုိးေတာ္ကို၎၊ ၾကြလာေတာ္မူျခင္းကို၎၊ သင္တို႔အားၾကားေျပာ ေသာအခါ၊ ငါတို႔သည္ ပရိယာယ္ႏွင့္ျပင္ဆင္ေသာ ဒ႑ာရီစကားကိုမလုိက္၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ကို ကိုယ္တိုင္ ျမင္ေသာသူျဖစ္ၾက၏။
၁၇ အဘယ္သုိ႔နည္းဟူမူကား၊ ဤသူသည္ငါႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးရာ၊ ငါ၏ခ်စ္သားေပတည္း ဟူေသာအသံေတာ္သည္၊ ထူျမတ္ေသာ အေရာင္အဝါေတာ္ထဲက၊ ထုိသခင္သို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ ခမည္းေတာ္ဘုရားသခင့္အထံေတာ္မွ ဂုဏ္အေသေရ၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ကိုခံရေတာ္မူ၏။
၁၈ ေကာင္းကင္က ေရာက္လာေသာ ထုိအသံေတာ္ကို ငါတို႔သည္ သန္႔ရွင္းေသာ ေတာင္ေပၚမွာ သခင္ဘုရားႏွင့္ အတူရွိေသာ အခါၾကားရၾက၏။
၁၉ ထုိမွတပါး၊ သာ၍ျမဲျမံေသာ အနာဂတၱိစကားေတာ္သည္ ငါတို႔၌ရွိေသး၏။ စိတ္ႏွလံုးထဲ၌ အာရုဏ္တတ္၍ ၾကယ္နီေပၚထြက္သည္ကာလတုိင္ေအာင္၊ ထုိအနာဂတၱိစကားေတာ္ကုိ ေမွာင္မိုက္အရပ္၌ ထြန္းလင္းေသာ ဆီမီးကဲ့သို႔မွတ္၍၊ သင္တို႔သည္ အမွီျပဳသင့္ၾက၏။
ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၉ (Luke 9:28-36);
၂၈ ထိုသို႔မိန္႔ေတာ္မူသည္ေနာက္၊ ရွစ္ရက္ေလာက္လြန္ေသာအခါ၊ ေယရႈသည္ ေပတရု၊ ေယာဟန္၊ ယာကုပ္ တို႔ကို ေခၚ၍ဆုေတာင္းျခင္းငွါ ေတာင္ေပၚသို႔တက္ၾကြေတာ္မူ၏။
၂၉ ဆုေတာင္းေတာ္မူစဥ္တြင္ မ်က္ႏွာေတာ္သည္ ထူးျခားေသာအဆင္းအေရာင္ရွိ၍၊ အဝတ္ေတာ္လည္း ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ျဖဴ၏။
၃၀ ေမာေရွႏွင့္ ဧလိယတည္း ဟူေသာ လူႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ဘုန္းအသေရႏွင့္ထင္ရွား၍၊
၃၁ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ အတူ ေဆြးေႏႊးလ်က္ ေယရုရွလင္ ၿမိဳ႔၌ စုေတ့ေတာ္မူမည္အေၾကာင္းအရာကိုေျပာၾက၏။
၃၂ ေပတရုႏွင့္ သူ၏အေဘာ္တို႔သည္ မ်က္စိေလးလန္သျဖင့္ တငိုက္ငိုက္ရွိၾက၏၊ ႏိုးေသာအခါ ဘုန္းအသေရကို၎၊ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ရပ္ေနေသာလူႏွစ္ေယာက္ကို၎ ျမင္ၾက၏။
၃၃ ထိုသူတို႔သည္ အထံေတာ္မွသြားၾကစဥ္၊ ေပတရုက၊ သခင္၊ ဤအရပ္၌ေနဘြယ္ေကာင္းပါ၏၊ ကိုယ္ေတာ္ဘို႔ တဲတေဆာင္၊ ေမာေရွဘို႔တေဆာင္၊ ဧလိယဘို႔တေဆာင္၊ တဲသံုးေဆာင္ကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔ေဆာက္လုပ္ပါရေစဟု ေယာင္ယမ္း၍ေလွ်ာက္ေလ၏။
၃၄ ထိုသို႔ေလွ်ာက္ၿပီးမွ မိုဃ္းတိမ္သည္ သူတို႔ကို လႊမ္းမိုး၍၊ ေမာေရွႏွင့္ဧလိယသည္ တိမ္ထဲသို႔ဝင္သည္ကို တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ေၾကာက္ျခင္းရွိၾကသည္ျဖစ္၍။
၃၅ ဤသူကား ငါ၏ခ်စ္သားေပတည္း။ သူ၏စကားကိုနား ေထာင္ၾကေလာ့ဟု မိုဃ္းတိမ္ကအသံေတာ္ျဖစ္ေလ၏၊
၃၆ ထိုအသံေတာ္ျဖစ္သည္ခဏျခင္းတြင္၊ ေယရႈသည္ တေယာက္တည္းရွိေတာ္မူ၏၊ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ မိမိတို႔ျမင္ေသာအရာကိုဝွက္ထား၍၊ ထိုကာလ၌ အဘယ္သူအားမွ် မၾကားမေျပာဘဲေနၾက၏။
