Tue the 9th: Num 21:4-9; Ps 102:1-21; John 8:21-30
ေတာလည္ရာက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၁ (Num 21:4-9);
၄ ေဟာရေတာင္မွထြက္၍ ဧဒံုျပည္ကို ဝိုင္းျခင္းငွါ၊ ဧဒံုပင္လယ္လမ္းျဖင့္ ခ်ီသြားၾကစဥ္၊ အသြားခက္ေသာေၾကာင့္၊ လူမ်ားတို႔သည္ စိတ္အားေလ်ာ့ၾက၍၊
၅ သင္သည္ ငါတို႔ကို ဤေတာ၌ ေသေစျခင္းငွါ၊ အဲဂုတၱဳျပည္မွ အဘယ္ေၾကာင့္ ေဆာင္ခဲ့သနည္း။ မုန္႔မရွိ၊ ေရလည္းမရွိ၊ ဤေပါ့ပ်က္ေသာ စားစရာကိုလည္း ငါတို႔သည္ အလြန္ ရြံရွာ၏ဟု ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေမာေရွကို ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳ၍ ဆိုၾက၏။
၆ ထိုအခါ ထာဝရဘုရားသည္၊ ဣသေရလ အမ်ိဳးသားတို႔တြင္ မီးေျမြမ်ားကို ေစလႊတ္ေတာ္မူ၍၊ လူအမ်ားတို႔သည္ အကိုက္ခံရသျဖင့္ ေသၾက၏။
၇ ထိုေၾကာင့္ လူမ်ားတို႔သည္ ေမာေရွထံသို႔လာ၍ ကြၽႏ္ုုပ္တို႔သည္ ထာဝရဘုရားႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္ကို ဆန္႔က်င္လ်က္ ေျပာဆို၍ ျပစ္မွားပါၿပီ။ ထာဝရဘုရားသည္ ေျမြမ်ားကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔လက္မွ ပယ္ရွားေတာ္မူမည္အေၾကာင္း ဆုေတာင္းပါဟု ေလွ်ာက္လွ်င္၊ ေမာေရွသည္ လူမ်ားအဘို႔ ဆုေတာင္းေလ၏။
၈ ထာဝရဘုရားကလည္း၊ မီးေျမြရုပ္ကိုလုပ္၍ တိုင္ေပၚ မွာ ေျမ‡ာက္ထားေလာ့။ အကိုက္ခံရေသာသူတိုင္း ၾကည့္ရႈလွ်င္ အသက္ခ်မ္းသာရလိမ့္မည္ဟု ေမာေရအား မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊
၉ ေမာေရွသည္ ေၾကးဝါျဖင့္ ေျမြကိုလုပ္၍ တိုင္ေပၚမွာ ေျမ‡ာက္ထားၿပီးလွ်င္ ေျမြကိုင္ေသာသူ မည္သည္ကား ေၾကးဝါေျမြကို ၾကည့္ရႈေသာအခါ အသက္ခ်မ္းသာရၾက၏။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၀၂ (Ps 102:1-21);
၁ ဆင္းရဲေသာသူသည္ၫိႈးငယ္ေသာစိတ္ႏွင့္ ထာဝရဘုရားေရွ႔ေတာ္၌ ညည္းတြားျမည္တမ္း၍ျပဳေသာပဌာနာ။ အိုထာဝရဘုရား၊ အကြ်ႏု္ပ္၏ ပဌာနာကို နားေထာင္ေတာ္မူပါ။ အကြ်ႏု္ပ္ေအာ္ဟစ္ျခင္းအသံသည္ ေရွ႔ေတာ္သို႔ေရာက္ ပါေစေသာ။
၂ ေဘးေရာက္သည္ကာလ၌ မ်က္ႏွာေတာ္ကို အကြ်ႏု္ပ္မွ လြဲေတာ္မမူပါႏွင့္။ အကြ်ႏု္ပ္ေခၚေသာအခါ နား ေထာင္ေတာ္မူပါ။အလ်င္အျမန္ ထူးေတာ္မူပါ။
၃ အေၾကာင္းမူကား၊ အကြၽႏု္ပ္၏ ေန႔ရက္ကာလသည္ မီးခိုးကဲ့သို႔ ကုန္တက္ပါ၏။ အကြၽႏု္ပ္၏အရိုးတို႔သည္ မီးေခ်းကဲ့သို႔ ကြၽမ္းၾကပါ၏။
၄ အကြၽႏု္ပ္၏ ႏွလံုးသည္ ့ျမက္ပင္ကဲ့သို႔ အထိအခိုက္ခံရ၍၊ ၫိ‡ဳးႏြမ္းလ်က္ရွိပါ၏။ အစာစားျခင္းကိစၥကို ပင္ေမ့ေလ်ာ့တက္ပါ၏။
၅ ကိုယ္ ညည္းတြားျခင္းအသံေၾကာင့္၊ အကြၽႏု္ပ္၏ အရိုးတို႔သည္ အေရ၌ ကပ္လ်က္ရွိၾကပါ၏။
၆ အကြၽႏု္ပ္သည္ လြင္ျပင္၌ ေနေသာ ဝံပိုကဲ့သို႔၎၊ ေတာ၌ေနေသာ ဇီးကြက္ကဲ့သို႔၎ ျဖစ္ပါ၏။
၇ အကြၽႏု္ပ္သည္ အိမ္မိုးေပၚမွာ တေကာင္တည္းေနရေသာ ငွက္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ ေစာင့္လ်က္ေနရပါ၏။
၈ အကြၽႏု္ပ္ရန္သူ တို႔သည္ တေန႔လံုးကဲ့ရဲ႔ ၾကပါ၏။အကြ်ႏု္ပ္တဘက္၌ ေစာ္ကားေသာ သူတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကိုပံုခုိင္း၍ က်ိန္ဆိုတက္ၾကပါ၏။
၉-၁၀ စိတ္ေတာ္မေျပ၊ အမ်က္ထြက္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ျပာကို မုန္႔ကဲ့သို႔ စားရပါ၏။ ေသာက္ေသာအခါလည္း၊ မ်က္ရည္ ေရာ၍ ေသာက္ရပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို ေျမွာက္ၿပီးမွ ေအာက္သို႔ ခ်ေတာ္မူၿပီ။
၁၁ အကြ်ႏု္ပ္၏ ေန႔ရက္တို႔သည္ ရွည္လ်ားေသာအရိပ္ကဲ့သို႔ျဖစ္၍၊ ျမက္ပင္ကဲ့သို႔အကြၽႏု္ပ္ၫႈိးႏြမ္းပါ၏။
၁၂ အုိထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ နိစၥထာဝရ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ နာမေတာ္သည္ ကာလအစဥ္အဆက္ တည္ပါ၏။
၁၃ ထေတာ္မူပါ။ဇိအုန္ၿမိဳ႔ကို သနားေတာ္မူပါ။ ဇိအုန္ၿမိဳ႔ကို ကယ္မသနား ရေသာအခိ်န္၊ ခ်ိန္းခ်က္ ေတာ္မူေသာ အခ်ိန္ေရာက္ ပါၿပီ။
၁၄ ကိုယ္ေတာ္၏ ကြ်န္တို႔သည္ ထိုၿမိဳ႔၏ ေက်ာက္ခဲတို႔ကိုပင္ ႏွစ္သက္၍၊ သူ၏ ေျမမႈန္႔ကိုပင္ စံုမက္ၾကပါ၏။
၁၅ တပါး အမ်ိဳးသားတို႔သည္ ထာဝရဘုရား၏ နာမေတာ္ကို၎၊ ေလာကီရွင္ဘုရင္အေပါင္း တို႔သည္ ဘုန္းေတာ္ကို၎၊ ေၾကာက္ရြံ႔ၾကပါလိမ့္မည္။
၁၆ ထာဝရဘုရားသည္ ဇိအုန္ၿမိဳ႔ကို တည္ေထာင္၍၊ ဘုန္းေတာ္ႏွင့္တကြ ထင္ရွားေတာ္မူလိမ့္မည္။
၁၇ ကိုးကြယ္ရာ မဲ့ေသာသူတို႔ ဆုေတာင္းျခင္းအေၾကာင္းကို မထီမဲ့ျမင္မျပဳ၊ သူတို႔၏ ပဌာနကို မွတ္ေတာ္မူလိမ့္မည္။
၁၈ ထိုအေၾကာင္းအရာ ကို ေနာက္ျဖစ္လတံ့ေသာ လူမ်ိဳးတို႔အဘို႔ ေရးမွတ္ ရမည္။ျပဳျပင္ေတာ္မူလတံ့ေသာသူတို႔သည္ ထာဝရဘုရားကို ခ်ီးမြမ္းၾကလိမ့္မည္။
၁၉-၂၂ ခ်ဳပ္ထားေသာသူ၏ ညည္းတြားသံကို နားေထာင္ျခင္းငွာ၊ ေသရမည့္သူတို႔ကို လႊတ္ျခင္းငွာ၎၊ အတိုင္းတိုင္း အျပည္ျပည္ေသာလူမ်ိဳးတို႔သည္ ထာဝရဘုရား၏ ဝတ္ကိုျပဳလ်က္ စုေဝးၾကေသာအခါ၊ ဇိအုန္ေတာင္ေပၚ၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌၊ ထာဝရဘုရား၏ နာမေတာ္္ႏွင့္ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္ကုိ ထင္ရွားေစျခင္းငွာ၊ သန္႔ရွင္းရာ ဌာနေတာ္အထြဋိ္ ကငံုၾကည့္ ေတာ္မူ၍၊ ေကာင္းကင္ေပၚက ထာဝရဘုရားသည္ ေျမႀကီးကို ရႈမွတ္ေတာ္မူ၏။
ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၈ (John 8:21-30)
၂၁ တဖန္ ေယရႈက ငါသည္သြားရမည္။ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုရွာၾကလိမ့္မည္။ ကိုယ္အျပစ္၌လည္း ေသၾကလိမ့္မည္။ ငါသြားရာအရပ္သို႔ သင္တို႔မေရာက္ႏိုင္ၾကဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၂ ယုဒလူတို႔ကလည္း၊ ငါသြားရာ အရပ္သို႔ သင္တို႔မေရာက္ႏိုင္ၾကဟု သူသည္ဆိုေသာ္၊ ကိုယ္အသက္ကိုသတ္မည္ေလာဟု ဆိုၾက၏။
၂၃ ေယရႈ ကလည္း၊ သင္တို႔သည္ ေအာက္သားျဖစ္ၾက၏။ ငါမူကား အထက္သားျဖစ္၏။ သင္တို႔သည္ ေလာကီသားျဖစ္ၾက၏။ ငါမူကား ေလာကီသားမဟုတ္။
၂၄ ထိုေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ကိုယ္အျပစ္၌ ေသၾကလိမ့္မည္ဟု ငါဆုိ၏။ ငါသည္ ဤမည္ေသာသူျဖစ္သည္ကို သင္တို႔သည္ မယံုလွ်င္၊ ကိုယ္အျပစ္၌ ေသၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၅ ထိုသူတို႔ ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္သူနည္းဟု ေမးလွ်င္၊ ေယရႈက၊ ငါသည္ သင္တို႔အား အစဥ္ေျပာဆိုသည္အတိုင္း ငါျဖစ္၏။
၂၆ သင္တို႔အမႈ၌ ငါေျပာဆိုစီရင္စရာ မ်ားစြာရွိ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ငါ့ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူေသာသူသည္ သစၥာႏွင့္ျပည့္စံု ေတာ္မူ၏။ သူ၏အထံေတာ္၌ ငါၾကားသမွ်ကိုသာ ဤေလာက၌ ငါေဟာေျပာသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၇ ခမည္းေတာ္ကို ရည္မွတ္၍ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကို ထိုသူတို႔သည္ မရိပ္မိၾက။
၂၈ ထိုေၾကာင့္ ေယရႈက၊ သင္တို႔သည္ လူသားကိုေျမွာက္ထားေသာအခါ၊ ငါသည္ ဤမည္ေသာသူျဖစ္သည္ကို၎၊ ငါသည္ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ အဘယ္အမႈကိုမွ် မျပဳဘဲ၊ ငါ့ခမည္းေတာ္သည္ ငါ့အား နည္းေပးေတာ္မူသည္အတိုင္း ငါေဟာေျပာသည္ကို၎၊ သင္တို႔သည္ သိၾကလိမ့္မည္။
၂၉ ငါ့ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူေသာသူသည္ ငါႏွင့္အတူရွိ ေတာ္မူ၏။ ငါကိုတကိုယ္တည္း ေနေစျခင္းငွါ ခမည္းေတာ္သည္ စြန္႔ပစ္ေတာ္မမူ၊ အေၾကာင္းမူကား ႏွစ္သက္ေတာ္မူေသာအမႈကို အစဥ္မျပတ္ငါ ျပဳသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၀ ထိုစကားေတာ္ကို မိန္႔ေတာ္မူစဥ္၊ လူမ်ားတို႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾက၏။
