Sun the 29th: Psalter II, Holy Week (Lent).
Palm Sunday.
Mark 11:1-10 or John 12:12-16; Isa 50:4-7; Ps 22:8-24; Phil 2:6-11; Phil 2:8-9; Mark 14:1-15:47
ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၁(Mark 11:1-10);
၁ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔ႏွင့္အနီး သံလြင္ေတာင္ေျခရင္း၌ ဗက္ဖာေဂရြာႏွင့္ ေဗသနိရြာသို႔ေရာက္ၾကေသာအခါ တပည့္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္တို႔ကို ေစလႊတ္ေတာ္မူ၍၊
၂ သင္တို႔ေရွ႔၌ရွိေသာရြာသို႔သြားၾက။ ထိုရြာသို႔ေရာက္လွ်င္ အဘယ္သူမွ်မစီးဘူးေသာ ျမည္းကေလးခ်ည္ေႏွာင္လ်က္ရွိသည္ကို သင္တို႔သည္ခ်က္ျခင္းေတြ႔လိမ့္မည္။ ျမည္းႀကိဳးကိုျဖည္၍ ေဆာင္ခဲ့ၾက။
၃ သူတပါးက၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဤသို႔ျပဳသနည္းဟု သင္တို႔အားဆိုလွ်င္၊ သခင္အလိုရွိသည္ဟု ျပန္ေျပာၾကေလာ့။ ထိုသို႔ေျပာလွ်င္ ထိုသူသည္ခ်က္ျခင္းေပးလိုက္မည္ဟု မွာထားေတာ္ မူ၏။
၄ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ သြား၍ လမ္း၌တံခါးျပင္မွာခ်ည္ထားေသာ ျမည္းကေလးကိုေတြ႔ၿပီးလွ်င္ ျမည္းႀကိဳး ကိုျဖည္ၾက၏။
၅ ထိုအရပ္၌ရပ္ေနေသာသူအခ်ိဳ႔တို႔က၊ အဘယ္ေၾကာင့္ျမည္းႀကိဳးကိုျဖည္သနည္း ဟုဆိုလွ်င္၊
၆ ေယရႈမွာထားေတာ္မူသည္အတိုင္း တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ျပန္ေျပာၿပီးမွ ထိုသူတို႔သည္ အခြင့္ေပးၾက၏။
၇ ေယရႈထံ ေတာ္သို႔ ျမည္းကေလးကိုေဆာင္ခဲ့၍ မိမိတို႔အဝတ္ကို ျမည္းေက်ာေပၚမွာ တင္ၾက ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္ သည္စီးေတာ္မူ၏။
၈ လူမ်ားတို႔သည္ မိမိတို႔အဝတ္ကို လမ္း၌ခင္းၾက၏။ အခ်ိဳ႔တို႔သည္ သစ္ကိုင္း သစ္ခက္မ်ားကို ခုတ္၍လမ္း၌ခင္းၾက၏။
၉ ေရွ႔ေနာက္လိုက္သြားေသာသူတို႔က၊ ေဟာရွဏ ျဖစ္ေစသတည္း။ ထာဝရဘုရား၏အခြင့္ႏွင့္ ၾကြလာေတာ္မူေသာသူသည္ မဂၤလာရွိေစသတည္း။
၁၀ ထာဝရ ဘုရား၏ အခြင့္ႏွင့္ယခု တည္လုေသာ ငါတို႔အဘ ဒါဝိဒ္၏ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ မဂၤလာရွိေစသတည္း။ ေကာင္းကင္ ဘဝဂ္ဝယ္ ေဟာရွဏၰ ျဖစ္ေစသတည္းဟု ေၾကြးေၾကာ္ၾက၏။
or
ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၂ (John 12:12-16);
၁၂ နက္ျဖန္ေန႔၌ ေယရႈသည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ၾကြလာေတာ္မူသည္ကို၊ ထုိပဲြသို႔လာေသာ သူအစု အေဝး အေပါင္းတို႔သည္ ၾကားရလွ်င္၊
၁၃ စြန္ပလြံခက္မ်ားကိုကိုင္လ်က္၊ ကိုယ္ေတာ္ကိုခရီးဦးႀကိဳျပဳအံ့ေသာငွါ ထြက္သြားၾက၍၊ ေဟာရွဏျဖစ္ေစသတည္း။ ထာဝရဘုရား၏ အခြင့္ႏွင့္ ၾကြလာေတာ္မူေသာ ဣသေရလ ရွင္ဘုရင္သည္ မဂၤလာ ရွိေစသတည္း ဟုေၾကြးေၾကာ္ၾက၏။
၁၄ က်မ္းစာ၌လာသည္ကား၊
၁၅ အိုဇိအုန္သတို႔ သမီး၊ မစိုးရိမ္ႏွင့္။ သင္၏အရွင္မင္း ႀကီးသည္ ျမည္းကေလးကိုစီး၍ သင္ရွိရာသို႔ၾကြလာေတာ္မူသည္ကို ၾကည့္ရႈေလာ့ဟု ေရးထားသည္ႏွင့္ အညီ၊ ေယရႈသည္ျမည္းကေလးကိုေတြ႔၍စီးေတာ္မူ၏။
၁၆ ထုိအေၾကာင္း အရာကိုတပည့္ေတာ္တို႔သည္ အစအဦး၌ နားမလည္ေသာ္လည္း၊ ကိုယ္ေတာ္ကိုရည္မွတ္၍ ထိုသို႔ေရးထား သည္ကို၎၊ ကိုယ္ေတာ္အား ထိုသို႔ျပဳၾကသည္ ကို၎၊ ဘုန္းပြင့္ေတာ္မူသည္ေနာက္ သတိရ၍မွတ္မိၾက၏။
ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း အခန္းၾကီး ၅၀ (Isa 50:4-7);
၄ ငါသည္ ပင္ပန္းေသာ သူအား မစျခင္းငွာ စကားေျပာတတ္မည္အေၾကာင္း၊ အရွင္ထာဝရဘုရားသည္ လူတတ္၏ႏႈတ္သတၱိကို ငါ့အား ေပးေတာ္မူၿပီ။ နံနက္အစဥ္အတိုင္း ငါ့ကို ႏႈိးေတာ္မူၿပီ။ စာသင္ေသာသူကဲ့သို႔ နားေထာင္ေစမည့္အေၾကာင္း ငါ့နားကို ႏႈိးေဆာ္ေတာ္မူၿပီ။
၅ အရွင္ထာဝရ ဘုရားသည္ ငါ့နားကို ဖြင့္ေတာ္မူ၍၊ ငါလည္း မျငင္းမဆန္၊ ေနာက္သို႔မဆုတ္၊
၆ ရုိက္ေသာသူတို႔အား ငါ့ေက်ာကိုင္း၊ နားပန္ဆံကို ႏႈတ္ေသာ သူတို႔အား ငါ့ပါးကိုင္း၊ ငါအပ္၏၊၊ အရွက္ခဲြျခင္းႏွင့္ တံေတြးေထြးျခင္းမွ ငါသည္ ကိုယ္္မ်က္ႏွာကို မလဲႊ။
၇ အရွင္ထာဝရဘုရား သည္ ငါ့ကို ေစာင့္မေတာ္မူလိမ့္မည္၊၊ ထို႔ေၾကာင့္၊ ငါမရႈံးရသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္မ်က္ႏွာကို မီးေက်ာက္ကဲ့သို႔ထားလ်က္၊ ရွက္ေၾကာက္ျခင္းသို႔ မေရာက္ရဟု ငါသိ၏၊၊
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၂ (Ps 22:8-24);
၈ သူသည္ ထာဝရဘုရားကို ကိုးစားၿပီ သူ႔ကို ႏႈတ္ေတာ္မူပါေလေစ၊၊ သူ၌ အလိုေတာ္ရွိလွ်င္ ယခုပင္ ကယ္တင္ေတာ္မူပါေလေစဟု ဆိုၾကပါ၏၊၊
၉ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏု္ပ္ကို အမိဝမ္းထဲက ဆဲြယူ၍ ၊ႏုိ႔စို႔သည္ကာလ၌ စိုးရိမ္ျခင္း အေၾကာင္း ကို ပယ္ရွင္းေတာ္မူ၏၊၊
၁၀ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဘြားကတည္းကပင္ လက္ေတာ္သို႔ ေရာက္ပါ၏၊၊ အမိဝမ္းထဲမွ စ၍ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏု္ပ္၏ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေတာ္မူပါၿပီ၊၊
၁၁ အကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ေဝးေဝးေနေတာ္မမူပါႏွင့္၊၊ ေဘးအႏၱ ရာယ္ ေရာက္လုနီးပါၿပီ၊၊ မစေသာသူမရွိိပါ၊၊
၁၂ ႏြားလား ဥသဘတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို ဝိုင္း၍ အားႀကီးေသာ ဗာရွန္ ဥသဘတို႔သည္ ဝန္းရံလ်က္ေနၾကပါ၏၊၊
၁၃ ကိုက္ျဖတ္၍ ေဟာက္တတ္ေသာ ျခေသၤ့ကဲ့သို႔ အကြၽႏု္ပ္ကို ပစပ္ဟၾကပါ၏၊
၁၄ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေရကဲ့သို႔ သြန္ျခင္းကိုခံရ၍ အရုိးအဆစ္ရွိသမွ်တို႔သည္ ျပဳတ္ၾကပါ၏၊၊ အကြၽႏု္ပ္ႏွလံုးသည္ ဘေယာင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ ရင္ထဲမွာ အရည္က်ိဳလ်က္ ရွိပါ၏၊၊
၁၅ အကြၽႏု္ပ္ခြန္အားသည္ အိုးျခမ္းကဲ့သို႔ ခန္းေျခာက္၍ လွ်ာလည္း ပါးရုိး၌ ကပ္လ်က္ရွိပါ၏၊၊ အကြၽႏ္ုပ္ကို ေသေျမတိုင္ေအာင္ ခ်ေတာ္မူပါၿပီ၊၊
၁၆ ေခြးတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္္ကို ဝိုင္းလ်က္ စုေဝးေသာလူဆိုးတို႔သည္ ဝန္းရံလ်က္ေန၍ အကြၽႏု္ပ္၏ လက္ေျခတို႔ကိုထိုးေဖာက္ၾကပါၿပီ၊၊
၁၇ ကိုယ္အရုိးရွိ သမွ်တို႔ကို အကြၽႏု္ပ္ေရတြက္ႏိုင္ပါ၏၊၊သူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို ၾကည့္ျမင္၍ အားရလ်က္ ေနၾကပါ၏၊၊
၁၈ အကြၽႏု္ပ္ အဝတ္ကို အခ်င္းခ်င္းေဝဖန္၍ အကြၽႏ္ုပ္အက်ႌကို စာေရးတံခ်ၾကပါ၏၊၊
၁၉ အို ထာဝရဘုရား ၊ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္ ေဝးေဝးေန ေတာ္မမူပါႏွင့္၊၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ ခြန္အားဗလ အကြၽႏု္ပ္ကို မစျခင္းငွါ အလ်င္အျမန္ ၾကြလာေတာ္မူပါ၊၊
၂၀ အကြၽႏ္ုပ္အသက္ကို ထားေဘးမွ၎ အကြၽႏု္ပ္အခ်စ္ဆံုးကို ေခြးလက္မွ၎ ကယ္လႊတ္ေတာ္မူပါ၊၊
၂၁ ျခေသၤ့ခံတြင္းမွ အကြၽႏ္ုပ္ကို ကယ္တင္၍ ႀကံ့ဦးခ်ိဳထဲမွာ အကြၽႏ္ုပ္ေခၚေသာအသံကို နားေထာင္ေတာ္မူပါ၊၊
၂၂ အကြၽႏ္ုပ္သည္ သိတင္းေတာ္ကို ညီအစ္ကိုတို႔အား ၾကား ေျပာပါမည္၊၊ ပရိသတ္အလယ္မွာ ကိုယ္ေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းပါမည္၊၊
၂၃ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႕ေသာ အခ်င္းတို႔ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကို ျပဳၾကေလာ့၊၊ ယာကုပ္အမ်ိဳး အေပါင္းတို႔ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္ကို ေဘာ္ျပၾကေလာ့၊၊ ဣသေရလ အမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ ကိုယ္ေတာ္ကို ေၾကာက္ရြံ႕ၾကေလာ့၊၊
၂၄ အေၾကာင္းမူကား ႏွိမ့္ခ်လ်က္ရွိေသာသူ၏ႏွိမ့္ခ်ေသာအျဖစ္ကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳေတာ္မူသည္မဟုတ္၊၊ မ်က္ႏွာေတာ္ကို မလဲႊ ေအာ္ဟစ္ေသာအခါ နားေထာင္ေတာ္မူၿပီ၊၊
ဖိလိပၸိၾသဝါဒစာ အခန္းၾကီး ၂ (Phil 2:6-11);
၆ ထုိသခင္သည္ ဘုရားသခင္၏သဏၭာန္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ၿပိဳင္ေသာအမႈကို လုယူျခင္း အမႈဟူ၍ မထင္မမွတ္လ်က္ပင္၊
၇ မိမိအသေရကုိစြန္႔၍ အေစခံကြၽန္၏ သဏၭာန္ကိုယူေဆာင္လ်က္၊ လူကဲ့သို႔ေသာအျဖစ္၌ ဘြားျမင္ျခင္းကို ခံေတာ္မူ၏။
၈ ထုိသုိ႔လူ၏ ဂုဏ္အဂၤါလကၡဏာႏွင့္ ျပည့္စံုလ်က္၊ အသခံျခင္းသာမဟုတ္၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ အေသခံျခင္းတုိင္ေအာင္ အေစကြၽန္ခံ၍ ကိုယ္ကိုကိုယ္ႏွိမ့္ခ်ေတာ္မူ၏။
၉ ထုိေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကုိအလြန္ေျမွာက္၍ ဘဲြ႔နာမတကာ တို႔ထက္ ႀကီးျမတ္ေသာ ဘဲြ႔နာမေတာ္ကို ေပးသနားေတာ္မူ၏။
၁၀ အေၾကာင္းမူကား၊ ေကာင္းကင္ သတၱဝါ၊ ေျမႀကီးသတၱဝါ၊ ေျမႀကီးေအာက္၌ရွိေသာ သတၱဝါတည္းဟူေသာ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ေယရႈ၏ ဘဲြ႔နာမေတာ္ကို ဒူးေထာက္၍၊
၁၁ ေယရႈခရစ္သည္ သခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏ ဟုႏႈတ္ႏွင့္ ဝန္ခံသျဖင့္၊ ခမည္းေတာ္ ဘုရား၏ ဘုန္းအသေရေတာ္ကို ထင္ရွားေစၾကမည္အေၾကာင္းတည္း။
ဖိလိပၸိၾသဝါဒစာ အခန္းၾကီး ၂ (Phil 2:8-9);
၈ ထုိသုိ႔လူ၏ ဂုဏ္အဂၤါလကၡဏာႏွင့္ ျပည့္စံုလ်က္၊ အသခံျခင္းသာမဟုတ္၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ အေသခံျခင္းတုိင္ေအာင္ အေစကြၽန္ခံ၍ ကိုယ္ကိုကိုယ္ႏွိမ့္ခ်ေတာ္မူ၏။
၉ ထုိေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကုိအလြန္ေျမွာက္၍ ဘဲြ႔နာမတကာ တို႔ထက္ ႀကီးျမတ္ေသာ ဘဲြ႔နာမေတာ္ကို ေပးသနားေတာ္မူ၏။
ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၄ (Mark 14:1-15:47);
၁ ထိုေနာက္ႏွစ္ရက္လြန္လွ်င္ ပသခါအဇုမပြဲရွိ၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ႏွင့္ က်မ္းျပဳဆရာတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို အဘယ္သို႔ပရိယာယ္အားျဖင့္ ဘမ္းဆီး၍သတ္ရအံ့နည္းဟု ရွာႀကံၾက၏။
၂ သို႔ေသာ္လည္း လူမ်ားတို႔သည္ ရုန္းရင္းခတ္ျဖစ္မည္ကို စိုးရိမ္၍ပြဲေန႔တြင္ မျပဳႏွင့္ဦးဟုေျပာဆိုၾက၏။
၃ ေဗသနိရြာတြင္ ရွိမုန္အမည္ရွိေသာ လူႏူ၏အိမ္၌ ကိုယ္ေတာ္ရွိေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ မိန္းမ တေယာက္သည္ အဘိုးမ်ားစြာထိုက္ေသာ နာဒုဆီေမႊးစစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ ေက်ာက္ျဖဴခြက္တလံုးကို ယူခဲ့၍ ကိုယ္ေတာ္သည္ စားပြဲနားမွာေလ်ာင္းေတာ္မူစဥ္၊ ေက်ာက္ျဖဴခြက္ကိုခြဲၿပီးမွ ေခါင္းေတာ္ေပၚ၌ သြန္းေလာင္း ေလ၏။
၄ အခ်ိဳ႔တို႔သည္ ေဒါသစိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍၊ ထိုဆီေမႊးကိုအဘယ္ေၾကာင့္ အက်ိဳးမဲ့ဆံုးေစသနည္း။
၅ ေဒနာရိအျပားသံုးရာ မကေသာအဘိုးႏွင့္ေရာင္း၍ ဆင္းရဲေသာသူတို႔အား ေပးစရာေကာင္းသည္ဟုဆို၍ ထိုမိန္းမကို အျပစ္တင္ၾက၏။
၆ ေယရႈကလည္း၊ ထိုမိန္းမကိုရွိေစေတာ့။ အဘယ္ေၾကာင့္ ေႏွာင့္ရွက္ၾကသနည္း။ သူသည္ငါ၌ေကာင္း ေသာအမႈကိုျပဳၿပီ။
၇ ဆင္းရဲေသာသူတို႔သည္ သင္တို႔၌အစဥ္ရွိၾက၏ သင္တို႔အလိုရွိသည္ အတိုင္း သူတို႔အား ေက်းဇူးျပဳႏိုင္၏။ ငါမူကား သင္တို႔၌ အစဥ္ရွိသည္မဟုတ္။
၈ ဤမိန္းမသည္ တတ္ႏိုင္သမွ် ျပဳၿပီ။ ငါ့အေလာင္းကို သၿဂႋဳလ္မည္ဟုျပင္ဆင္ျခင္းငွါ၊ ငါ့ကိုယ္ကိုဆီေမႊးႏွင့္လူးႏွင့္သတည္း။
၉ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ဧဝံေဂလိတရားကို ေျမတျပင္လံုးတြင္ေဟာေသာ အရပ္ရပ္တုိ႔၌ဤမိန္းမကို ေအာက္ေမ့စရာဘို႔ သူျပဳေသာ ဤအမႈကို ၾကားေျပာရ ၾကလတံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၀ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္တက်ိပ္ႏွစ္ပါးအဝင္ျဖစ္ေသာ ယုဒရွကာရုတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုအပ္ျခင္းငွါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ထံသို႔သြားေလ၏။
၁၁ ထိုသူတို႔သည္ၾကားလွ်င္ ဝမ္းေျမာက္ေသာစိတ္ရွိ၍ ေငြေပးမည္ ဟုဝန္ခံၾက၏။ ထိုေနာက္ အဆင္သင့္ေသာအခ်ိန္ကာလ၌ ကိုယ္ေတာ္ကိုအဘယ္သို႔အပ္ရမည္နည္းဟု ရွာႀကံလ်က္ ေန၏။
၁၂ ပသခါသိုးသငယ္ကို သတ္ေသာေန႔တည္းဟူေသာ အဇုမပြဲပဌမေန႔၌ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အထံ ေတာ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ပသခါပြဲကိုစားေတာ္မူဘို႔ရာ အဘယ္အရပ္၌အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ သြား၍ ျပင္ဆင္ေစျခင္းငွါ အလိုရွိေတာ္မူသနည္းဟု ေမးေလွ်ာက္ၾကေသာ္။
၁၃ ကိုယ္ေတာ္သည္၊ တပည့္ေတာ္ႏွစ္ ေယာက္တို႔ကိုေစလႊတ္၍၊ သင္တို႔သည္ၿမိဳ႔ထဲသို႔သြားၾက။ ေရအိုးေဆာင္ေသာသူကိုေတြ႔လိမ့္မည္။ ထိုသူ ေနာက္သို႔လိုက္၍၊
၁၄ သူဝင္ေသာ အိမ္သို႔ဝင္ၿပီးမွ၊ ငါသည္ငါ့တပည့္တို႔ႏွင့္တကြ ပသခါပြဲကိုစားရေသာ ဧည့္သည္အခန္းကား၊ အဘယ္မွာရွိသနည္း၊ ဆရာကေမးသည္ဟု အိမ္ရွင္ကိုေျပာၾကေလာ့။
၁၅ ထိုသူသည္ အသင့္ျပင္ဆင္လ်က္ရွိေသာ အထက္အခန္း ႀကီးကိုျပလိမ့္မည္။ ထိုအခန္း၌ ငါတို႔ဘို႔ျပင္ဆင္ၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၆ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ သြား၍ၿမိဳ႔ထဲ သို႔ဝင္လွ်င္၊ စကားေတာ္အတိုင္းေတြ႔၍ ပသခါပြဲကို ျပင္ဆင္ၾက၏။
၁၇ ညဦးယံအခ်ိန္ေရာက္မွ တပည့္ေတာ္တက်ိပ္ႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္အတူ ၾကြလာေတာ္မူ၏။
၁၈ စားပြဲ၌ ေလ်ာင္း၍စား ေနၾကစဥ္တြင္၊ ေယရႈက၊ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ သင္တို႔အဝင္ျဖစ္၍ ငါႏွင့္အတူစားေသာသူ တစံုတေယာက္သည္ ငါ့ကိုအပ္ႏွံလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊
၁၉ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ဝမ္းနည္း၍၊ အကြၽႏ္ုေလာ၊ အကြၽႏ္ုပ္ေလာဟု တေယာက္ေနာက္တေယာက္အသီးသီး ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။
၂၀ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ တက်ိပ္ႏွစ္ပါးအဝင္ျဖစ္၍ ငါႏွင့္အတူပုကန္တြင္ႏႈိက္ေသာသူသည္ ငါ့ကိုအပ္ႏွံလိမ့္မည္။
၂၁ က်မ္းစာလာ သည္အတိုင္း လူသားသည္သြားရမည္။ သို႔ေသာ္လည္းလူသားကိုအပ္ႏွံေသာသူသည္ အမဂၤလာရွိ၏။ ထိုသူသည္ဘြား ျမင္ျခင္းကိုမခံရလွ်င္ အေနသာ၍ ေကာင္းသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၂ ထိုအခါ စားလ်က္ေနၾကစဥ္တြင္ ေယရႈသည္မုန္႔ကိုယူ၍၊ ေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းၿပီးမွ မုန္႔ကိုဖဲ့၍၊ ဤမုန္႔ကား ငါ၏ကိုယ္ျဖစ္၏။ ယူ၍စားၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူလ်က္တပည့္ေတာ္တို႔အား ေပးေတာ္မူ၏။
၂၃ ခြက္ကိုလည္းယူ၍ ေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းၿပီးမွ သူတို႔အားေပးေတာ္မူလွ်င္၊ ထိုသူရွိသမွ်တို႔သည္ ေသာက္ၾက၏။
၂၄ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ ဤခြက္ကား၊ ပဋိိညာဥ္တရားသစ္ႏွင့္ဆိုင္၍၊ လူမ်ားအဘို႔အလိုငွါ သြန္းေသာငါ၏ အေသြးျဖစ္၏။
၂၅ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ဤစပ်စ္ရည္မ်ိဳးအသစ္ကို ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္၌ ငါမေသာက္မီွေန႔ တိုင္ေအာင္ ယခုမွစ၍တဖန္ ငါမေသာက္ရဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၆ ထိုေနာက္ သီခ်င္းဆိုၿပီးမွ သံလြင္ေတာင္သို႔ ထြက္သြားၾက၏။
၂၇ ထိုအခါ ေယရႈကလည္း၊ က်မ္းစာလာသည္ကား၊ သိုးထိန္းကို ငါရိုက္သတ္၍ သိုးတို႔သည္ကြဲလြင့္ရၾက လိမ့္မည္ဟု ေရးထားသည္ႏွင့္အညီ၊ ယေန႔ညဥ့္တြင္ သင္တို႔ရွိသမွ်သည္ ငါ့ေၾကာင့္စိတ္ပ်က္ၾကလိမ့္မည္။
၂၈ သို႔ေသာ္လည္းငါသည္ ထေျမာက္ၿပီးမွသင္တို႔ေရွ႔၊ ဂါလိလဲျပည္သို႔သြားမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူေသာ္၊
၂၉ ေပတရုက၊ ဤသူရွိသမွ်တို႔သည္ စိတ္ပ်က္ၾကေသာ္လည္း အကြၽႏ္ုပ္သည္စိတ္မပ်က္ပါဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၃၀ ေယရႈကလည္း၊ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ယေန႔ညဥ့္တြင္ပင္ ၾကက္သည္ႏွစ္ႀကိမ္မတြန္မီွ သင္သည္သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ ငါ့ကိုျငင္းပယ္ လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊
၃၁ ေပတရုက၊ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္တကြေသရေသာ္လည္း အကြၽႏ္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို မျငင္းမပယ္ပါဟု သာ၍ခိုင္ခံ့ေသာစကားႏွင့္ ေလွ်ာက္ျပန္၏။ ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္လည္း ထိုနည္းတူေလွ်ာက္ၾက၏။
၃၂ ထိုအခါ ေဂသေရွမန္အရပ္သို႔ေရာက္ၾကလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္က၊ ငါဆုေတာင္းစဥ္တြင္ သင္တို႔သည္ ဤအရပ္၌ ထိုင္ေနၾကေလာ့ဟု တပည့္ေတာ္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူၿပီးမွ၊
၃၃ ေပတရု၊ ယာကုပ္၊ ေယာဟန္တို႔ကို ေခၚသြား၍ မိန္းေမာေတြေဝျခင္း၊ စိတ္ပူပန္ျခင္းသို႔ေရာက္ေတာ္မူ၏။
၃၄ ထိုအခါ ငါသည္ေသေလာက္ေအာင္ စိတ္ႏွလံုးအလြန္ ညွိဳးျခင္းရွိ၏။ ဤအရပ္၌ေစာင့္ေနၾကဟု တပည့္ေတာ္သံုးေယာက္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၍၊
၃၅ ထိုမွ အနည္းငယ္ လြန္ျပန္လွ်င္၊ ေျမေပၚမွာျပပ္ဝပ္၍၊ အိုအဘခမည္းေတာ္၊
၃၆ ကိုယ္ေတာ္သည္ အလံုးစံုတို႔ကို တတ္ႏိုင္ေတာ္မူ၏။ ဤခြက္ကို အကြၽႏ္ုပ္မွလႊဲေတာ္မူပါ၊ သို႔ေသာ္လည္း အကြၽႏ္ုပ္အလိုရွိသည္အတိုင္း မျဖစ္ပါေစႏွင့္။ ကိုယ္ေတာ္ အလိုရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ပါေစေသာဟူ၍ ထိုအခ်ိန္နာရီသည္ မိမိႏွင့္လြန္သြားႏိုင္လွ်င္ လြန္သြားပါမည္အေၾကာင္း ဆုေတာင္းေတာ္မူၿပီးမွ၊
၃၇ ျပန္လာ၍ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ေနၾက သည္ကို ေတြ႔ေတာ္မူလွ်င္၊ ရွိမုန္၊ သင္သည္အိပ္ေပ်ာ္သေလာ။ တနာရီခန္႔မွ်ေစာင့္ေနျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္သေလာ။
၃၈ စံုစမ္းေႏွာင့္ရွက္ျခင္းႏွင့္ကင္း လြတ္မည္အေၾကာင္း ဆုေတာင္းလ်က္ ေစာင့္ေနၾကေလာ့။ စိတ္ဝိညာဥ္ကား ေစတနာရွိျငားေသာ္လည္း၊ ကိုယ္မူကား အားနည္းသူဟု ေပတရုအားမိန္႔ေတာ္မူၿပီးမွ၊
၃၉ တဖန္ သြား၍ ေရွ႔ျမြက္ဆိုသည္နည္းတူ ဆုေတာင္းေတာ္မူ၏။
၄၀ ထိုေနာက္ တပည့္ေတာ္တို႔ရွိရာသို႔ျပန္၍ သူတို႔သည္ မ်က္စိေလးလံသျဖင့္ တဖန္အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္ အဘယ္သို႔ေလွ်ာက္ရ မည္ကိုမသိၾက။
၄၁ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္သူတို႔ရွိရာ သို႔ျပန္လာလွ်င္၊ ယခုအိပ္ေပ်ာ္၍ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနၾကေလာ့။ အမႈလြန္ၿပီ။ လူသားကို ဆိုးေသာသူတို႔လက္သို႔ အပ္ႏွံရေသာအခ်ိန္ေရာက္လာၿပီ။
၄၂ ထၾက။ ငါတို႔သည္ သြားၾကကုန္အံ့။ ငါ့ကိုအပ္ႏွံေသာသူသည္ ေရာက္လာၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄၃ ထိုသို႔မိန္႔ေတာ္မူစဥ္တြင္ပင္ တပည့္ေတာ္တက်ိပ္ႏွစ္ပါးအဝင္ျဖစ္ေသာ ယုဒရွကာရုတ္ႏွင့္အတူ ယဇ္ပုေရာ ဟိတ္အႀကီး၊ က်မ္းျပဳဆရာ၊ လူအႀကီးအကဲမ်ားေစလႊတ္ေသာ လူအစုအေဝးအေပါင္းတို႔သည္ ထားႏွင့္ဒုတ္မ်ား ကိုကိုင္လ်က္ ခ်က္ျခင္းလာၾက၏။
၄၄ ကိုယ္ေတာ္ကိုအပ္ႏွံေသာသူက၊ ငါနမ္းေသာသူသည္ ေယရႈပင္ျဖစ္၏။ သူ႔ကိုဘမ္း၍လံုၿခံဳစြာေဆာင္သြားၾကဟု ထိုသူတို႔အား အမွတ္ေပးခဲ့သည္အတိုင္း၊
၄၅ သူသည္ ေရာက္လွ်င္ ကုိယ္ေတာ္ရင္းသို႔ခ်က္ျခင္းခ်ဥ္းကပ္၍ အရွင္ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားဟုဆိုလ်က္ နမ္းေလ၏။
၄၆ ထိုသူတို႔သည္ လာ၍ကိုယ္ေတာ္ကို ဆြဲကိုင္ဘမ္းဆီးၾက၏။
၄၇ အနား၌ရပ္ေနေသာသူတေယာက္သည္ ထားကိုဆြဲထုတ္ၿပီးလွ်င္၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏ ကြၽန္တေယာက္ကိုခုတ္သျဖင့္ နားရြက္ျပတ္ေလ၏။
၄၈ ေယရႈကလည္း သင္တို႔သည္ ထားျပကိုဘမ္းသကဲ့သို႔ ငါ့ကိုဘမ္းအံ့ေသာငွါ ထားႏွင့္ဒုတ္မ်ားကိုလက္စြဲလ်က္ လာၾကသည္တကား။
၄၉ ငါသည္ ဗိမာန္ေတာ္၌ေန႔တိုင္းဆံုးမၾသဝါဒေပးလ်က္ သင္တို႔အလယ္၌ရွိေနစဥ္အခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုမဘမ္းမဆီးၾက။ ဤအေၾကာင္းအရာကား၊
၅၀ က်မ္းစာျပည့္စံုမည္အေၾကာင္းတည္းဟု ထိုလူမ်ားကိုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၅၁ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္အေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုစြန္႔ပစ္၍ေျပးၾက၏။ လုလင္တေယာက္သည္ ေစာင္တထည္ကို သာဝတ္လ်က္ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္သည္ျဖစ္၍၊ မင္းလုလင္တို႔သည္ ထိုသူကိုဘမ္းဆီးၾက၏။
၅၂ သူသည္လည္း ေစာင္ကိုစြန္႔ပစ္၍အဝတ္မရွိဘဲ လုလင္တို႔လက္မွထြက္ေျပးေလ၏။
၅၃ ထိုသူတုိ႔သည္ ေယရႈကိုယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းထံသို႔ေဆာင္သြားၾက၏။ ထိုမင္းထံ၌ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ အႀကီး၊ လူအႀကီးအကဲ၊ က်မ္းျပဳဆရာအေပါင္းတို႔သည္ စည္းေဝးၾက၏။
၅၄ ေပတရုသည္လည္း ယဇ္ပုေရာဟိတ္ မင္း၏ အိမ္ဦးအတြင္းသို႔တိုင္ေအာင္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ေဝးစြာလိုက္ၿပီးလွ်င္၊ မင္းလုလင္တို႔ႏွင့္အတူထိုင္၍ မီးလႈံေလ၏။
၅၅ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ႏွင့္ လႊတ္အရာရွိအေပါင္းတို႔သည္ ေယရႈကိုသတ္ရမည္အေၾကာင္း သက္ေသကိုရွာ ေသာ္လည္း မေတြ႔ၾက။
၅၆ လူမ်ားတို႔သည္ မမွန္ေသာသက္ေသကိုခံၾကေသာ္လည္း သူတို႔၏ သက္ေသခံခ်က္ သည္မညီ။
၅၇ အခ်ိဳ႔တို႔သည္ထ၍၊ ဤသူက၊ လူတို႔လက္ျဖင့္လုပ္ေသာ၊
၅၈ ဤဗိမာန္ေတာ္ကို ငါၿဖိဳဖ်က္၍ လူတို႔လက္ျဖင့္မလုပ္ေသာ ဗိမာန္ေတာ္တဆူကို တည္ေဆာက္မည္ဟုေျပာဆိုသည္ကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ၾကားရပါၿပီဟု သက္ေသခံၾက၏။
၅၉ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔၏သက္ေသခံခ်က္သည္မညီ။
၆၀ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ မင္းသည္ အလယ္၌ မတ္တတ္ထ၍၊ သင္သည္ တခြန္းမွ်ျပန္၍မေျပာသေလာ။ ဤသူတို႔သည္ အဘယ္သို႔ သက္ေသခံသနည္းဟု ေယရႈကိုေမးလွ်င္၊
၆၁ ကိုယ္ေတာ္သည္ တခြန္းမွ်ျပန္ေျပာေတာ္မမူဘဲ တိတ္ဆိတ္စြာေန၏။ တဖန္ ယဇ္ပုေရာ ဟိတ္မင္းက၊ သင္သည္ ခရစ္ေတာ္တည္းဟူေသာ မဂၤလာရွိေသာဘုရားသခင္၏ သားေတာ္ မွန္သေလာဟု ေမးျပန္လွ်င္၊
၆၂ ေယရႈက၊ မွန္၏။ ေနာင္ကာလ၌လူသားသည္ တန္ခိုးေတာ္၏ လက္်ာဘက္၌ ထိုင္လ်က္၊ မိုးတိမ္ကိုစီး၍ၾကြလာသည္ကို သင္တို႔ျမင္ရၾကလတံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၆၃ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ မင္းသည္ မိမိအဝတ္ကိုဆုတ္လ်က္ အဘယ္သက္ေသကိုလိုေသးသနည္း။
၆၄ ဘုရားကိုလြန္က်ဴး၍ေျပာေသာ စကားကို သင္တို႔ၾကားရၿပီ။ အဘယ္သို႔ ထင္မွတ္ၾကသနည္းဟု ေမးျမန္းလွ်င္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ သက္ေသ ခံထိုက္ေၾကာင္းကို ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္ စီရင္ၾက၏။
၆၅ ထိုအခါ အခ်ိဳ႔တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို တံေထြးႏွင့္ ေထြးၾက၏။ မ်က္ႏွာေတာ္ကို ဖုံးၿပီးလွ်င္ လက္သီးႏွင့္ထုိးလ်က္၊ ပေရာဖက္ျပဳ၍ေဟာေတာ္မူပါဟု ဆိုၾက၏။ မင္းလုလင္တို႔သည္လည္း ပါးေတာ္ကို လက္ႏွင့္ပုတ္ၾက၏။
၆၆ ေပတရုသည္ ေအာက္မွာအိမ္ဦး၌ရွိစဥ္၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏ အေစအပါမိန္းမတေယာက္သည္ လာ၍၊
၆၇ ေပတရုသည္ မီးလႈံလ်က္ေနသည္ကိုျမင္ေသာအခါ သူ႔ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္၍၊ သင္သည္လည္း နာဇရက္ ၿမိဳ႔သားေယရႈႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ေသာသူျဖစ္သည္ဟုဆိုလွ်င္၊
၆၈ ေပတရုက၊ သင္ေျပာေသာအရာကို ငါမသိ၊ နားမလည္ဟု ျငင္းခုန္ၿပီးမွ အိမ္ဦးေရွ႔သို႔ထြက္ေသာ္ ၾကက္တြန္ေလ၏။
၆၉ ေနာက္တဖန္ အေစအပါမိန္းမသည္ ေပတရုကိုျမင္လွ်င္၊ အနား၌ရပ္ေနေသာသူတို႔အား၊ ဤသူသည္ ထိုသူတို႔အဝင္ျဖစ္သည္ဟုဆိုေသာ္၊
၇၀ ေပတရုသည္ တဖန္ျငင္းခုန္ျပန္၏။ ထိုေနာက္ မ်ားမၾကာအနား၌ရပ္ေနေသာသူတို႔က၊ အကယ္စင္စစ္သင္သည္ ထိုသူတို႔အဝင္ျဖစ္၏။ သင္သည္ဂါလိလဲလူျဖစ္၏။ သင့္စကားလည္းတူ၏ဟု ေပတရုကိုဆိုၾကလွ်င္၊
၇၁ ေပတရုက၊ သင္တို႔ေျပာေသာသူကို ငါမသိဟုဓိ႒ာန္ျပဳ၍ ႀကိမ္ဆိုသည္ေနာက္၊
၇၂ တဖန္ၾကက္တြန္ေလ၏။ ေယရႈက၊ ၾကက္သည္ႏွစ္ႀကိမ္မတြန္မွီသင္သည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ငါ့ကို ျငင္းပယ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူေသာစကားကို၊ ေပတရုသည္ သတိရသျဖင့္ ေခါင္းကိုၿခံဳ၍ငိုေၾကြးေလ၏။
၁ နံနက္အခ်ိန္တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔သည္ မဆိုင္းမလင့္ဘဲ လူအႀကီးအကဲ၊ က်မ္းျပဳဆရာ၊ လႊတ္အရာရွိအေပါင္းတို႔ႏွင့္ တိုင္ပင္ျခင္းကိုျပဳ၍၊ ေယရႈကို ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီးလွ်င္ ပိလတ္မင္းထံသို႔ ေဆာင္သြား၍ အပ္လိုက္ၾက၏။
၂ ပိလတ္မင္းက၊ သင္သည္ယုဒရွင္ဘုရင္မွန္သေလာဟု ကိုယ္ေတာ္ကိုေမးလွ်င္၊ မင္းႀကီးေမး သည္အတိုင္းမွန္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔သည္ မ်ားစြာေသာအျပစ္ကိုတင္ၾက၏။
၄ တဖန္ ပိလတ္မင္းက၊ သင္သည္တခြန္းကိုမွ်ျပန္၍မေျပာသေလာ။ သင့္တဘက္၌အဘယ္မွ်ေလာက္သက္ေသ ခံၾကသည္ ကိုၾကည့္ပါဟု ေမးျမန္းေျပာဆိုေသာ္လည္း၊
၅ စကားတခြန္းကိုမွ်ျပန္ေတာ္မမူသည္ကို ပိလတ္မင္းသည္ အံ့ၾသေလ၏။
၆ ထိုပြဲ၌ ၿမိဳ႔ဝန္မင္းသည္ အက်ဥ္းခ်ထားေသာသူတုိ႔တြင္၊ လူမ်ားေတာင္းေသာသူတေယာက္ေယာက္ ကိုလႊတ္တတ္၏။
၇ ထိုအခါ ပုန္ကန္၍ လူအသက္ကိုသတ္ေသာအျပစ္သင့္ေသာ ဗာရဗၺအမည္ရွိေသာ သူတ ေယာက္သည္ ပုန္ကန္ေသာအေပါင္းအေဘာ္တို႔ႏွင့္တကြ အက်ဥ္းခံလ်က္ရွိ၏။
၈ လူအေပါင္းတို႔သည္ မိမိတို႔အား ျပဳၿမဲျပဳပါမည္အေၾကာင္း ေအာ္ဟစ္၍ေတာင္းပန္ေသာအခါ၊
၉ ပိလတ္မင္းက၊ သင္တို႔သည္ ယုဒရွင္ဘုရင္ကို လႊတ္ေစခ်င္သေလာဟု ျပန္ေမး၏။
၁၀ အဘယ္ေၾကာင့္ဤသို႔ေမးသနည္းဟူမူကား၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔သည္ မနာလိုေသာစိတ္ႏွင့္ ေယရႈကိုအပ္ႏွံေၾကာင္းကိုသိ၏။
၁၁ ပိလတ္မင္းသည္ ေယရႈကိုမလႊတ္၊ ဗာရဗၺကိုလႊတ္ေစျခင္းငွါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔သည္ လူအစုအေဝးကို ႏႈိးေဆာ္ၾက၏။
၁၂ တဖန္ ပိလတ္မင္းက၊ ယုဒရွင္ဘုရင္ဟု သင္တို႔ေခၚေဝၚေသာသူကို အဘယ္သို႔ျပဳရမည္နည္းဟု ေမးျပန္ေသာ္၊
၁၃ ထိုသူအေပါင္းတို႔က၊ သူ႔ကိုလက္ဝါး ကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ထားပါဟုဟစ္ၾက၏။
၁၄ ပိလတ္မင္းကလည္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း၊ အဘယ္အျပစ္ကိုျပဳဘိသနည္း ဟုေမးလွ်င္၊ ထိုသူကို လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာရိုက္ထားပါဟု လူမ်ားတို႔သည္ သာ၍ဟစ္ၾက၏။
၁၅ ပိလတ္မင္းသည္လည္း လူမ်ားတို႔၏စိတ္ကို ေျပေစျခင္းငွါအလိုရွိ၍၊ ဗာရဗၺကိုသူတို႔အား လႊတ္ေလ၏။ ေယရႈကိုကား၊ ရိုက္ၿပီးလွ်င္ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာသတ္ေစျခင္းငွါ အပ္လိုက္ ေလ၏။
၁၆ ထိုအခါ စစ္သူရဲတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ၿပဲေတာရိရံုးတည္းဟူေသာ အိမ္ေတာ္ဦးအတြင္းသို႔ ေဆာင္သြား၍၊ စစ္သူရဲတတပ္လံုးကို စုရံုးေစၿပီးမွ၊ ကိုယ္ေတာ္အား နီေမာင္းေသာအဝတ္ကို ဝတ္ေစ၍၊
၁၇ ဆူးပင္ႏွင့္ရက္ေသာဦးရစ္ကို တင္ၿပီးလွ်င္၊
၁၈ ယုဒရွင္ဘုရင္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္မဂၤလာရွိေစသတည္းဟု ေကာင္းခ်ီး စကားကိုေျပာၾက၏။
၁၉ ေခါင္းေတာ္ကို က်ဴလံုးႏွင့္ရိုက္ျခင္း၊ တံေထြးႏွင့္ေထြးျခင္း၊ ေရွ႔ေတာ္မွာဒူးေထာက္၍ ျပပ္ဝပ္ျခင္းကိုလည္း ျပဳၾက၏။
၂၀ ထိုသို႔ကိုယ္ေတာ္ကို ျပက္ယယ္ျပဳသည္ေနာက္၊ နီေမာင္းေသာအဝတ္ကို ခြၽတ္၍ အဝတ္ေတာ္ကို ဝတ္ျပန္ေစၿပီးလွ်င္၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ထားျခင္းငွါ ထုတ္သြားၾက၏။
၂၁ အာေလ ဇျႏၵဳႏွင့္ ရုဖု၏အဘ ရွိမုန္အမည္ရွိေသာ ကုေရေနျပည္သားတေယာက္သည္၊ ေတာရြာမွ လာ၍ လမ္း၌သြားသည္ကို သူတို႔သည္ေတြ႔လွ်င္၊ အႏိုင္ျပဳ၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေတာ္ကိုထမ္းေစၾက၏။
၂၂ ဦးေခါင္း ခြံအရပ္ဟု ဆိုလိုေသာ ေဂါလေဂါသအရပ္သို႔ ကိုယ္ေတာ္ကိုေဆာင္သြားၿပီးမွ၊
၂၃ မုရန္ႏွင့္ေရာေသာ စပ်စ္ရည္ကို ကိုယ္ေတာ္အား ေသာက္စိမ့္ေသာငွါ ေပးလွ်င္ မခံဘဲေနေတာ္မူ၏။
၂၄ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာရိုက္ထားၿပီးလွ်င္ အဝတ္ေတာ္ကို စာေရးတံခ်၍ အသီးသီးတို႔အား ေဝဖန္ၾက၏။
၂၅ ကိုယ္ေတာ္ကိုလက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ၾကေသာအခ်ိန္ကား၊ နံနက္တခ်က္တီးအခ်ိန္ျဖစ္သတည္း။
၂၆ အျပစ္ေဘာ္ျပေသာ ကမၺည္းလိပ္စာ ခ်က္ဟူမူကား၊ ယုဒရွင္ဘုရင္ ဟုေရးထား သတည္း။
၂၇ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္တကြ ထားျပႏွစ္ေယာက္တို႔ကို လက္်ာ ေတာ္ဘက္၌တေယာက္၊ လက္ဝဲေတာ္ဘက္ေတာ္၌ တေယာက္၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာရိုက္ထားၾက၏။
၂၈ ထိုသို႔ မတရားေသာသူတို႔ႏွင့္ ေရတြက္ဝင္ျခင္းသို႔ေရာက္သည္ ဟုဆိုေသာ က်မ္းစာခ်က္သည္ျပည့္စံုျခင္းသို႔ ေရာက္သတည္း။
၂၉ လမ္းမွာသြားလာေသာသူတို႔ကလည္း၊ ဟဲ့၊ ဗိမာန္ေတာ္ကိုၿဖိဳဖ်က္၍ သံုးရက္အတြင္းတြင္ တည္ေဆာက္ ျပန္ေသာသူ၊
၃၀ ကိုယ္ကိုကိုယ္ကယ္တင္ေလာ့။ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွဆင္းေလာ့ဟု မိမိတို႔ေခါင္းကိုညွိတ္၍ ကဲ့ရဲ႔ေသာ စကားႏွင့္ေျပာဆိုၾက၏။
၃၁ ထိုနည္းတူ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီး၊ က်မ္းျပဳဆရာတို႔က၊ ဤသူသည္ သူတပါးတို႔ကို ကယ္တင္တတ္၏။ ကိုယ္ကိုမကယ္တင္ႏိုင္ပါတကား။
၃၂ ငါတို႔ျမင္၍ ယံုၾကည္ေစျခင္းငွါ၊ ဣသေရလရွင္ ဘုရင္တည္းဟူေသာ ခရစ္ေတာ္သည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွ ယခုဆင္းပါေလေစဟု အခ်င္းခ်င္းျပက္ယယ္ ျပဳေျပာဆိုၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္တကြ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ထားေသာသူတို႔သည္လည္း ကဲ့ရဲ႔ျပစ္တင္ၾက၏။
၃၃ မြန္းတည့္အခ်ိန္မွစ၍ သံုးခ်က္တီးအခ်ိန္တိုင္ေအာင္ ေျမတျပင္လံုး၌ ေမွာင္မိုက္အတိျဖစ္ေလ၏။
၃၄ သံုးခ်က္တီးအခ်ိန္၌ ေယရႈက၊ ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမရွာဗခသာနိဟု ႀကီးေသာအသံႏွင့္ ေၾကြးေၾကာ္ေတာ္မူ၏။ အနက္ကား၊ အကြၽႏ္ုပ္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ဘုရား၊ အဘယ္ေၾကာင့္အကြၽႏ္ုပ္ကိုစြန္႔ပစ္ေတာ္မူသနည္းဟု ဆိုလို သတည္း။
၃၅ အနား၌ရပ္ေသာသူအခ်ိဳ႔တို႔သည္ ၾကားလွ်င္ သူသည္ဧလိယကိုေခၚသည္ဟု ဆိုၾက၏။
၃၆ လူတေယာက္သည္ ေျပး၍ ေရမႈိတေထြးကို ပုံးရည္ႏွင့္ျပည့္ေစၿပီးလွ်င္၊ က်ဴလံုးဖ်ား၌ တတ္၍ ကိုယ္ေတာ္အား ေသာက္စိမ့္ေသာငွါ ေပးလ်က္၊ ရွိေစေတာ့။ ဧလိယသည္ သူ႔ကိုခ်ယူျခင္းငွါ လာမည္မလာမည္ကို ၾကည့္ၾက ကုန္အံ့ဟု ဆို၏။
၃၇ ေယရႈသည္ ႀကီးေသာအသံႏွင့္ေၾကြးေၾကာ္၍ အသက္ခ်ဳပ္ေတာ္မူ၏။
၃၈ ထိုအခါ ဗိမာန္ေတာ္၏ ကုလားကာသည္ အထက္စြန္းမွေအာက္စြန္းတိုင္ေအာင္ စုတ္ကြဲေလ၏။
၃၉ ထိုသို႔ေၾကြးေၾကာ္၍ အသက္ခ်ဳပ္ေတာ္မူေၾကာင္းကို ေရွ႔ေတာ္၌ရပ္ေနေသာတပ္မႉးသည္ျမင္လွ်င္၊ စင္စစ္ဤ သူသည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္မွန္ေပ၏ဟု ဆို၏။
၄၀ မိန္းမအခ်ိဳ႔တို႔သည္လည္း ထိုအရပ္၌အေဝးကၾကည့္ရႈ၍ ေနၾက၏။
၄၁ ထိုမိန္းမတို႔တြင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဂါလိလဲျပည္မွာရွိေတာ္မူစဥ္၊ ေနာက္ေတာ္သို႔အလုပ္အေကြၽး လိုက္ေသာ မာဂဒလမာရိ၊ ယာကုပ္ငယ္ႏွင့္ ေယာေသ၏ အမိျဖစ္ေသာမာရိႏွင့္ ရွာလံုတို႔မွစ၍ ေနာက္ေတာ္၌ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ လုိက္လာေသာအျခားမိန္းမမ်ားလည္း ပါၾကသတည္း။
၄၂ ထိုေန႔ကား အဘိတ္ေန႔တည္းဟူေသာ ပရကၠဳေန႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ညအခ်ိန္ေရာက္မွ၊
၄၃ အသေရ ရွိေသာလႊတ္အရာရွိ၊ အရိမသဲၿမိဳ႔သား ေယာသပ္သည္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေျမာ္လင့္ေသာသူ ျဖစ္သည္ႏွင့္၊ ပိလတ္မင္းထံသို႔ ရဲရင့္စြာဝင္၍ ေယရႈ၏အေလာင္းေတာ္ကို ေတာင္းေလ၏။
၄၄ ေယရႈသည္ ယခုပင္ေသသည္ကို ပိလတ္မင္းသည္ အံ့ၾသျခင္းရွိသျဖင့္ တပ္မႉးကိုေခၚ၍၊ ေသသည္ကားၾကာၿပီေလာဟု ေမး၏။
၄၅ ေသေၾကာင္းကို တပ္မႉးစကားျဖင့္သိလွ်င္၊ အေလာင္းေတာ္ကို ေယာသပ္အားေပး၏။
၄၆ ေယာသပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုခ်၍၊ မိမိဝယ္ခဲ့ေသာပိတ္ေခ်ာႏွင့္ ပတ္ရစ္ၿပီးလွ်င္၊ ေက်ာက္၌ထြင္းေသာသခ်ႋဳင္းတြင္းထဲမွာထား၍ တြင္း၌ ေက်ာက္ကို လွိမ့္ထားေလ၏။
၄၇ မာဂဒလမာရိ၊ ေယာေသ၏အမိျဖစ္ေသာ မာရိတို႔သည္ အေလာင္းေတာ္ ထားရာအရပ္ကို ၾကည့္ရႈၾက၏။
