Thu the 5th: Jer 17:5-10; Ps 1:1-6; Luke 16:19-31
ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၇ (Jer 17:5-10);
၅ ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ လူကုိကုိးစား၍ လူသတၱဝါကုိ အမွီျပဳသျဖင့္၊ စိတ္ႏွလံုးထဲ၌ ထာဝရဘုရားထံေတာ္မွ ထြက္သြားေသာသူသည္ က်ိန္အပ္ေသာသူျဖစ္၏။
၆ ထုိသူသည္ လြင္ျပင္၌ရွိေသာ သစ္ပင္ေျခာက္ကဲ့သုိ႔ျဖစ္၍၊ ေကာင္းက်ဳိးေရာက္ေၾကာင္းကုိမသိရ။ အဘယ္သူမွ်မေနေသာဆားေျမ၊ ေသြ႔ေျခာက္ ေသာလြင္ျပင္၌ ေနရလိမ့္မည္။
၇ ထာဝရဘုရားကုိကုိးစားေသာသူ၊ ထာဝရဘုရားကုိ မိမိကိုးစားရာအေၾကာင္း ျဖစ္ေစေသာသူသည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကို ခံအပ္ေသာသူျဖစ္၏။
၈ ထုိသူသည္ကား၊ ေရရွိေသာအရပ္၌ စိုက္၍ ျမစ္နားမွာ အျမစ္ျဖာသျဖင့္၊ ပူေသာအရွိန္ေရာက္ေၾကာင္း ကုိမသိ၊ အရြက္မညိ‡ဳးႏြမ္း၊ မုိဃ္းေခါင္ေသာကာလ၌ စိုးရိမ္စရာမရိွဘဲ၊ အစဥ္အျမဲအသီးကိုသီးတတ္ေသာ အပင္ႏွင့္ တူ၏။
၉ စိတ္ႏွလံုးသည္ ခပ္သိမ္းေသာအရာထက္ စဥ္းလဲတတ္၏။ အလြန္ယိုယြင္းေသာ သေဘာရွိ၏။ စိတ္ႏွလံုးသေဘာကုိ အဘယ္သူသိႏုိင္သနည္း။
၁၀ ငါထာဝရဘုရားသည္ လူအသီးအသီးတို႔အား မိမိတို႔အက်င့္ အတုိင္း၊ မိမိတို႔ခံထုိက္ေသာ အက်ဳိးအျပစ္ကို ေပးျခင္းငွါ၊ ႏွလံုးေက်ာက္ကပ္တို႔ကုိ ေစ့ေစ့စစ္ေၾကာတတ္၏။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁ (Ps 1:1-6);
၁ မတရားေသာသူတို႔၏ တိုက္တြန္းျခင္းသို႔ မလိုက္၊၊
၂ လူဆိုးတို႔၏ လမ္းတြင္မရပ္မေန၊ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳေသာသူတို႔၏ အစည္းအေဝး၌ မထိုင္၊ ထာဝရဘုရား၏ တရားေတာ္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္၍ တရားေတာ္ကို ေန႔ညဥ့္မျပတ္ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့ေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ၏၊၊
၃ အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသူသည္ ျမစ္နားမွာ စိုက္လ်က္ မိမိအခ်ိန္တန္မွ အသီးကိုသီး၍ အရြက္မၫိႈးႏြမ္းတတ္ေသာ အပင္ႏွင့္တူ၏၊၊ ျပဳေလသမွ်တို႔၌ ေအာင္လိမ့္သတည္း၊၊
၄ မတရားေသာသူတို႔မူကား ထိုကဲ့သို႔မဟုတ္၊၊ ေလတိုက္၍ လြင့္ေသာဖဲြႏွင့္တူၾက၏၊၊
၅ ထို႔ေၾကာင့္ တရားဆံုး ျဖတ္ေတာ္မူရာကာလ၌ မတရားေသာသူတို႔သည္ မတည္မေနရၾက၊၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔၏ အေပါင္းအသင္းထဲသို႔ လူဆိုးတို႔သည္ မဝင္ရၾက၊၊
၆ အေၾကာင္းမူကား ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔၏ လမ္းကို ထာဝရဘုရားသိကြၽမ္းေတာ္မူ၏။ မတရားေသာ သူတို႔၏လမ္းသည္ ဆံုးရႈံးျခင္းသို႔ ေရာက္ရလိမ့္သတည္း၊၊
ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၆ (Luke 16:19-31);
၁၉ ယဖန္တံု၊ သူေဌးတေယာက္သည္ နီေမာင္းေသာကမၸလာႏွင့္ ပိတ္ေခ်ာကိုဝတ္ဆင္၍၊ ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ ၌ ေန႔တိုင္းေပ်ာ္ေမြ႔လ်က္ေန၏။
၂၀ လာဇရုအမည္ရွိေသာ သူဆင္းရဲတေယာက္သည္ တကိုယ္လံုး၌ အနာစိမ္းေပါက္၍၊
၂၁ သူေဌး၏စားပြဲမွက်ေသာ စားႏုပ္စားေပါက္ကို စားပါရေစဟု ေတာင့္တေသာစိတ္ႏွင့္ သူေဌးအိမ္တံခါးနားမွာ တံုးလံုးေန၏။ ေခြးတို႔သည္လာ၍ အနာစိမ္းမ်ားကို လ်က္ၾက၏။
၂၂ တေန႔သ၌ ထိုဆင္းရဲသားသည္ ေသလြန္၍၊ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ အာျဗဟံ၏ ရင္ခြင္သို႔ပို႔ေဆာင္ၾက၏။ သူေဌးသည္လည္း ေသလြန္၍ သၿဂႋဳဟ္ျခင္းကို ခံရေလ၏။
၂၃ မရဏာႏိုင္ငံ၌ ျပင္းျပစြာေသာ ေဝဒနာကို ခံရလ်က္ ေမွ်ာ္ၾကည့္၍၊ အာျဗဟံကိုင္း၊ အာျဗဟံ၏ ရင္ခြင္၌ လာဇရုကိုင္း အေဝးကျမင္လွ်င္၊
၂၄ အိုအဘ အာျဗဟံ၊ အကြၽႏ္ုပ္ကို ကယ္မသနားေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤမီးလွ်ံ၌ ျပင္းစြာခံရေသာေၾကာင့္၊ လာဇရုသည္ မိမိလက္ဖ်ားကို ေရ၌ႏွစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္လွ်ာကို ေအးေစျခင္းငွါ သူ႔ကိုအကြၽႏ္ုပ္ရွိရာသို႔ ေစလႊတ္ေတာ္မူပါဟု ဟစ္ေၾကာ္ေလ၏။
၂၅ အာျဗဟံကလည္း၊ ငါ့သား၊ သင္သည္ အသက္ ရွင္စဥ္အခါ ခ်မ္းသာရသည္ကို၎၊ လာဇရုသည္ ဆင္းရဲစြာေနရသည္ကို၎ ေအာက္ေမ့ေလာ့။ ယခုမူကား၊ သူသည္ သက္သာျခင္းရွိ၏။ သင္သည္ ဒုကၡေဝဒနာကိုခံရ၏။
၂၆ ထိုမွတပါး၊ ငါတို႔ႏွင့္ သင္တို႔စပ္ၾကား၌ အလြန္နက္လွေသာ ေခ်ာက္ႀကီးတည္လ်က္ရွိ၏။ ထိုေၾကာင့္ ဤအရပ္မွသင္တို႔ရွိရာသို႔ ကူးခ်င္ေသာသူမကူးႏိုင္။ ထိုအရပ္မွ ငါတို႔ရွိရာ သို႔ ကူးခ်င္ေသာသူလည္း မကူးႏိုင္ဟုဆို၏။
၂၇ သူေဌးကလည္၊ အိုအဘ၊ ထိုသို႔မွန္လွ်င္၊
၂၈ အကြၽႏ္ုပ္၌ ညီငါးေယာက္ ရွိပါသည္ျဖစ္၍ သူတို႔သည္ ဤျပင္းျပစြာခံရာအရပ္သို႔ မေရာက္မည္အေၾကာင္း၊ သူတို႔အား သက္ေသခံေစျခင္းငွါ၊ လာဇရုကို အကြၽႏ္ုပ္အဘ၏အိမ္သို႔ ေစလႊတ္ေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ေတာင္းပန္ပါ၏ဟု ေျပာဆိုလွ်င္၊
၂၉ အာျဗဟံက၊ သင္၏ညီတို႔၌ ေမာေရွမွစ၍ ပေရာဖက္မ်ားရွိၾက၏။ ပေရာဖက္တို႔၏စကားကုိ နားေထာင္ၾကေစဟု ဆို၏။
၃၀ သူေဌးကလည္း၊ မဟုတ္ပါအဘအာျဗဟံ၊ ေသေသာလူစုထဲက တေယာက္ေသာသူသည္ ထေျမာက္၍ သူတို႔ ရွိရာသို႔သြား လွ်င္၊ သူတို႔သည္ ေနာင္တရၾကပါလိမ့္မည္ဟု ဆိုေသာ္၊
၃၁ အာျဗဟံက၊ သူတို႔သည္ ေမာေရွ၏ စကား၊ ပေရာဖက္တို႔၏စကားကို နားမေထာင္လွ်င္၊ တေယာက္ေသာသူသည္ ေသျခင္းမွထေျမာက္ေသာ္လည္း မယံုၾကည္ႏိုင္ၾကဟု အာျဗဟံဆိုသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
