Sunday, 20 May 2018

20-MAY-2018 (READING -EST8-YB-C2)

Sun the 20th: Psalter IV, Easter Week 8.
Solemnity of Pentecost.
(Optional memorial of Bernardine of Siena, priest.)
Acts 2:1-11; Ps 104:1-34; Gal 5:16-25; John 15:26-27, 16:12-15

တမန္ေတာ္ဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၂(Acts 2:1-11);

၁ ပင္ေတကုေတၱပြဲေန႔ေရာက္ေသာအခါ ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္ တညီတညြတ္တည္း စည္းေဝး၍ေနၾက၏။
၂ ထိုအခါ ေလျပင္းမုန္တိုင္းကဲ့သို႔ေသာအသံသည္ တခဏျခင္းတြင္ေကာင္းကင္မွလာ၍၊ ထိုသူတို႔ေနထိုင္ေသာ အိမ္ကို ျဖည့္ေလ၏။
၃ ထိုခဏျခင္းတြင္ ကြဲျပားေသာလွ်ာတို႔သည္ မီးလွ်ာကဲ့သို႔ထင္ရွား၍၊ ထိုသူအသီးသီးတို႔ အေပၚ၌ တည္ေနၾက၏။
၄ ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္လည္း သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ျပည့္၍၊ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေဟာေျပာေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မည္သည္အတိုင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဘာသာစကားအားျဖင့္ ေဟာေျပာၾက၏။
၅ ထိုကာလအခါ၊ ေကာင္းကင္ေအာက္တြင္ ရွိေလသမွ်ေသာလူမ်ိဳးထဲက တရားကိုရိုေသေသာ ယုဒလူ တို႔သည္ ေယရႈရွလင္ၿမိဳ႔၌ တည္းေနၾကသတည္း။
၆ ထိုအသံကိုၾကားရေသာအခါ၊ လူမ်ားတို႔သည္ စုေဝးလာ ၾကလွ်င္၊ အသီးသီးအျခားျခားေသာ မိမိတို႔ဘာသာစကားျဖင့္ တမန္ေတာ္တို႔ ေဟာေျပာသည္ကို ၾကားရ၍မႈိင္ေတြလ်က္ ရွိေနၾက၏။
၇ ထိုလူအေပါင္းတို႔သည္ အ့ံၾသမိန္းေမာေတြေဝလ်က္ရွိ၍၊ ယခုေဟာေျပာ ေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ ဂါလိလဲလူျဖစ္ၾကသည္မဟုတ္ေလာ။
၈ သို႔ဟုတ္လွ်င္ ငါတို႔သည္ အသီးသီးေမြးဘြား ရာဌာန၏ ဘာသာစကားမ်ားကို ၾကားရသည္ကား အဘယ္သို႔နည္း။
၉ ပါသိျပည္မွစ၍ ေမဒိျပည္၊ ဧလံျပည္၊ ေမေသာေပါတာမိျပည္၊ ယုဒျပည္၊ ကပၸေဒါကိျပည္၊ ပုႏၱဳျပည္၊ အာရွိျပည္၊
၁၀ ျဖဴဂိျပည္၊ ပမ္ဖုလိျပည္၊ အဲဂုတၱဳျပည္ ၌ေနေသာသူ၊ ကုေရေနၿမိဳ႔ႏွင့္စပ္ေသာ လိဗုေက်းလက္၌ေနေသာသူ၊ ေရာမၿမိဳ႔မွလာေသာ ဧည့္သည္မ်ား၊ ယုဒလူျဖစ္ေစ၊ ဘာသာဝင္ျဖစ္ေစ၊
၁၁ ကေရေတျပည္သား၊ အရပ္ျပည္သား၊ အသီးသီးျဖစ္ၾကေသာ ငါတို႔အား ဤသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ အံ့ဘြယ္ေသာအမႈတို႔ကို ငါတို႔အမ်ိဳးဘာသာစကားျဖင့္ ေဟာေျပာၾကသည္ကို ၾကားရပါသည္တကားဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။

ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၀၄ (Ps 104:1-34);

၁ အိုငါ့ဝိညာဥ္၊ထာဝရဘုရားကို ေကာင္းႀကီးေပးေလာ့။ အကြ်ႏု္ပ္၏ ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား ကိုယ္ေတာ္ သည္ အလြန္ႀကီးျမတ္ေတာ္မူ၏။ ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ႏွင့္ တန္ဆာဆင္ေတာ္မူ၏။
၂ အဝတ္ႏွင့္ၿခံဳသကဲ့သို႔၊ အလင္းႏွင့္ကိုယ္ေတာ္ကို ၿခံဳေတာ္မူထေသာ၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ကို မ်က္ႏွာၾကက္ကဲ့သို႔ ၾကက္ေတာ္မူထေသာ၊
၃ ေနေတာ္မူရာ အထက္ခန္း၊ အျမစ္ကို ေရ၌တည္ေတာ္မူေသာ၊ မိုဃ္းတိမ္ရထားကို စီး၍ ေလအေတာင္တို႔ျဖင့္ ၾကြသြားေတာ္မူထေသာ၊ 
၄ မိမိတမန္တို႔ကို ေလကဲ့သို႔ ၎၊ မိမိအေစအပါးတို႔ကိုမီးလွ်ံကဲ့သို႔၎ ျဖစ္ေစေတာ္မူထ ေသာ၊
၅ ေျမႀကီးအျမစ္ကို ကာလအစဥ္အျမဲ မေရြ႕မလႈပ္ရွားေစျခင္းငွာ၊ တည္ေတာ္မူေသာဘုရားေပတည္း။
၆ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေျမႀကီးကို အဝတ္ႏွင့္ ဖံုးသကဲ့သို႔၊ ပင္လယ္ႏွင့္ ဖံုးေတာ္မူ၍၊ ေရတို႔သည္ ေတာင္မ်ားအ ေပၚမွာရပ္ေနၾကပါ၏။
၇ တဖန္ဆံုးမေတာ္မူ၍ သူတို႔သည္ ေျပးၾကပါ၏။ မိုဃ္းခ်ဳန္းေတာ္မူသံကုိ ၾကား၍၊ အလ်င္အျမန္ ျပန္သြားၾကပါ၏။ 
၈ ေတာင္တို႔သည္တက္လ်က္၊ ခ်ိဳင့္တုိ႔သည္ ဆင္းလ်က္၊ သူတို႔ဘို႔ ခြဲေတာ္မူေသာ အရပ္သို႔ေရာက္ ၾကပါ၏။
၉ ေရတို႔သည္ ျပန္လာ၍ ေျမႀကီးကို မလႊမ္းမိုုးေစျခင္းငွာ၊ မေက်ာ္ရေသာနယ္စပ္ကို ပိုင္းျခားေတာ္မူ၏။
၁၀ ထာဝရဘုရားသည္ ခ်ိဳင့္မ်ားထဲသို႔ စမ္းေရကို လႊတ္ေတာ္မူ၍၊ ေရသည္ ေတာင္တို႔တြင္ စီးလ်က္္၊
၁၁ ေျမ တိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔အား ေသာက္ရေသာအခြင့္ကို ေပး၏။ ျမည္းရိုင္းတို႔သည္ အငတ္ေျပရၾကသည္။
၁၂ ထိုေရအနား မွာ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္တို႔သည္ ေနရာက်၍၊ သစ္ပင္အခက္အလတ္တို႔တြင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾက၏။
၁၃ အထက္ခန္းေတာ္ထဲက  ေတာင္မ်ားကို ေရေပးေတာ္မူ၏။ စီရင္ျပဳျပင္ေတာ္မူျခင္း အကိ်ဳးေၾကာင့္၊ ေျမႀကီးသည္ ေရာင့္ရဲလ်က္ရွိ၏။
၁၄ တိရစာၦန္တို႔ ျမက္ပင္ကို၎၊ လူသံုးဘို႔စပါးပင္ကို၎၊ ေပါက္ေစေတာ္မူသျဖင့္၊ ေျမႀကီးထဲက မုန္႔ကို ထုတ္ေဘာ္ ေတာ္မူ၏။
၁၅ စပ်စ္ရည္ သည္လည္း လူတို႔ကို ရႊင္လန္းေစ၏။ ဆီအားျဖင့္္လည္းသူတို႔မ်က္ႏွာကို ေျပာင္ေစေတာ္မူ၏။ မုန္႔သည္လည္း၊ သူတို႔ႏွလံုးကို ေထာက္မ၏။
၁၆ ထာဝရဘုရား၏ သစ္ပင္၊ စိုက္ေတာ္မူေသာ ေလဗႏုန္ အာရဇ္ပင္ တို႔သည္လည္း ေရာင့္ရဲလ်က္ရွိၾက၏။
၁၇ ထိုအပင္တို႔၌ ငွက္တို႔သည္ အသိုက္လုပ္တတ္ၾက၏။ ထင္းရူးပင္တုိ႔၌ ေတာငန္းတို႔သည္ ေနရာက်တတ္ၾက၏။
၁၈ ျမင့္ေသာ ေတာင္တို႔သည္ ေတာဆိတ္မ်ားမွီခိုရာ၊ ေက်ာက္တို႔ သည္ ရွာဖန္ယုန္မ်ား မွီခိုရာ ျဖစ္ၾက၏။
၁၉ ခ်ိန္းခ်က္ေသာ အခ်ိန္ဘို႔၊ လကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီ။ ေနသည္လည္း မိမိဝင္ရေသာ အခိ်န္ကို သိ၏။
၂၀ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေမွာင္မိုက္ကိုစီရင္ေတာ္မူ၍ ညဥ့္ျဖစ္ပါ၏။ ထိုအခ်ိန္၌ ေတာတိရိစျၧြာန္အေပါင္း တို႔သည္ တြားလ်က္ ထြက္တက္ၾကပါ၏။
၂၁ ျခေသၤ့ ပ်ိဳတို႔သည္ လုယက္ျခင္းအလို႔ငွာ ေဟာက္၍၊ ဘုရားသခင္ထံမွာ အစာ ကိုရွာၾက၏။
၂၂ တဖန္ေနထြက္ျပန္လွ်င္၊ သူတို႔သည္ဆုတ္သြား၍ ေနၿမဲတြင္းတို႔၌  အိပ္ေနၾကပါ၏။
၂၃ လူသည္ လည္း လုပ္ေဆာင္ျပဳမူျခင္းငွာ ညဦးတိုင္ေအာင္ ထြက္သြားပါ၏။
၂၄ အိုထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္စီရင္ျပဳျပင္ ေတာ္မူ ေသာအရာတို႔သည္ အလြန္မ်ားျပားပါ၏။ ရွိရွိသမွ်တို႔ကုိ ပညာေတာ္အားျဖင့္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ေျမႀကီးသည္ ဘ႑ာေတာ္ႏွင့္ ၾကြယ္ဝပါ၏။
၂၅ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ တြားသြားေသာ တိရစာၦန္အစရွိေသာ တိရစာၦန္ အႀကီးအငယ္ မ်ားတို႔ေနရာ ႀကီးမားက်ယ္ဝန္းေသာ သုမုဒၵရာလည္းရွိပါေသး၏။
၂၆ ထိုအရပ္၌ သေဘၤာတို႔သြားလာၾကပါ၏။ ထိုအရပ္၌ ကြန္႔ျမဴးေစျခင္းငွာ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ငါးႀကီးလဝိသန္သည္လည္း ရွိပါ၏။
၂၇ ထိုသို႔ေသာတိရစာၦန္ အေပါင္းတို႔သည္  အခ်ိန္တန္လွ်င္ အစာေကြၽးေတာ္မူေစျခင္းငွာ၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ေနၾကပါ၏။
၂၈ ကိုယ္ေတာ္ခ်ထား ေတာ္မူသည္အတိုင္း သူတို႔သည္သိမ္းယူၾကပါ၏။ လက္ေတာ္ကို ဖြင့္ေတာ္မူေသာအားျဖင့္၊ သူတို႔ သည္ေကာင္းေသာအရာႏွင့္ ေရာင့္ရဲၾကပါ၏။
၂၉ မ်က္ႏွာေတာ္ကို လႊဲေတာ္မူလွ်င္၊ သူတို႔သည္ပင္ပန္းၾကပါ၏။ သူတို႔ အသက္ကို ရုပ္သိမ္းေတာ္မူလွ်င္၊ သူတို႔သည္ေသ၍ မိမိတို႔ေျမမႈန္႔ထဲသို႔ ျပန္သြားၾကပါ၏။
၃၀ တဖန္ဝိညာဥ္ေတာ္ကို လႊတ္္၍ သူတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူသျဖင့္၊ ေျမႀကီးမ်က္ႏွာကို အသစ္ျပဳျပင္ေတာ္မူ၏။
၃၁ ထာဝရဘုရား၏ ဘုန္းေတာ္သည္ နိစၥအျမဲ တည္၏။ ထာဝရဘုရားသည္ မိမိအမႈေတာ္တို႔တြင္ ဝမ္းေျမာက္ေတာ္မူ၏။
၃၂ ေျမႀကီးကို ၾကည့္ရႈေတာ္မူ၍ သူသည္တုန္လႈပ္တတ္၏။ ေတာင္တို႔ကို တို႔ေတာ္မူ၍၊ သူတို႔သည္မီးခိုးထြက္ၾကပါ၏။
၃၃ ငါသည္ အသက္ရွင္စဥ္၊ ထာဝရဘုရားကို သီခ်င္းဆိုမည္။ ငါျဖစ္သည္ကာလ ပတ္လံုး၊ ငါ့၏ဘုရားသခင္ကို ေထာမနာ သီခ်င္းဆိုမည္။
၃၄ ငါဥဒါန္းက်ဴးျခင္းအသံသည္ ႏွစ္သက္ေတာ္မူဘြယ္ျဖစ္၍၊ ထာဝရဘုရား၌ ငါရႊင္လန္းလိမ့္မည္။

ဂလာတိၾသဝါဒစာ အခန္းၾကီး ၅ (Gal 5:16-25);

၁၆ ငါပညတ္သည္ကား၊ ဝိညာဥ္ပကတိအတိုင္းက်င့္ၾကေလာ့။ ထုိသို႔က်င့္လွ်င္ ဇာတိပကတိ၏ အလုိသို႔ မလုိက္ဘဲေနၾကလိမ့္မည္။
၁၇ အေၾကာင္းမူကား၊ ဇာတိပကတိႏွင့္ ဝိညာဥ္ပကတိသည္ တပါးႏွင့္တပါးဆန္႔က်င္ေသာ အလိုရွိၾက၏။ တပါးႏွင္တပါးဆန္႔က်င့္ဘက္ျဖစ္၍၊ သင္တို႔သည္ က်င့္ခ်င္ေသာအက်င့္ကုိ မက်င့္ႏိုင္ၾက။
၁၈ သို႔ေသာ္လည္း ဝိညာဥ္ပကတိအလိုသို႔ လုိက္လွ်င္ ပညတ္တရားႏွင့္ လြတ္ၾက၏။
၁၉ ဇာတိပကတိအက်င့္တို႔သည္ ထင္ရွားၾက၏။ ထုိအက်င့္တို႔မူကား၊ သူ႔မယားကို ျပစ္မွားျခင္း၊ မတရားေသာ ေမထုန္၌မွီဝဲျခင္း၊ ညစ္ၫဴးစြာက်င့္ျခင္း၊ ကိေလသာလြန္က်ဴးျခင္း၊
၂၀ ရုပ္တုကိုကိုးကြယ္ျခင္း၊ သူတပါးကိုျပဳစားျခင္း၊ ရန္ၿငိဳးဖဲြ႔ျခင္း၊ ရန္ေတြ႔ျခင္း၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္ျခင္း၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ ျငင္းခံုျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္းကဲြျပားျခင္း၊ သင္းခဲြျခင္း၊
၂၁ သူ႔အက်ဳိးကိုျငဴစူျခင္း၊ လူအသက္ကုိသတ္ျခင္း၊၊ ယစ္မ်ဳိးကိုေသာက္ၾကဴးျခင္း၊ ပဲြလုပ္ျခင္းမွစ၍ ထုိသို႔ေသာ အက်င့္ေပတည္း။ ထိုသို႔ေသာအက်င့္ကို က်င့္ေသာ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏုိင္ငံေတာ္ကို အေမြမခံရၾကဟု အထက္က ငါေျပာႏွင့္ခဲ့ၿပီးသည္အတိုင္း ယခုပင္လည္း ငါေျပာႏွင့္၏။
၂၂ ိ၀ိညာဥ္ ပကတိ၏အက်ဳိးမူကား၊ ခ်စ္ျခင္း၊ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ျခင္း၊ စိတ္ရွည္ျခင္း၊ ေက်းဇူးျပဳျခင္း၊ ေကာင္းျမတ္ျခင္း၊ သစၥာေစာင့္ျခင္း၊
၂၃ ႏူးည့ံသိမ္ေမြ႔ျခင္း၊ ကာမဂုဏ္ခ်ဳပ္တည္းျခင္းေပတည္း။ ထုိသို႔ေသာ အက်င့္ ကိုအဘယ္တရားမွ်မျမစ္တား။
၂၄ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္စပ္ဆုိင္ေသာသူတို႔သည္ ဇာတိပကတိကို၎၊ ဇာတိပကတိစိတ္ မ်ားႏွင့္ အလိုဆႏၵမ်ားကို၎၊ လက္ဝါး ကပ္တိုင္မွာ ရုိက္ထားထားၾကၿပီ။
၂၅ သို႔ျဖစ္၍ ငါတို႔သည္ ဝိညာဥ္ပကတိေၾကာင့္ အသက္ရွင္လွ်င္၊ ဝိညာဥ္ပကတိ အတိုင္း က်င့္ၾကကုန္အံ့။

ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၅ (John 15:26-27, 16:12-15);

၂၆ ခမည္းေတာ္ထံမွထြက္လာ၍ သမၼာတရားႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ တည္းဟူေသာ ခမည္းေတာ္ထံမွ သင္တို႔ဆီသို႔ငါေစလႊတ္လတံ့ေသာ ဥပဇၥ်ယ္ဆရာသည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ ငါ၏အေၾကာင္းကို သက္ေသခံလိမ့္မည္။
၂၇ သင္တို႔သည္လည္း ေရွ႔ဦးစြာမွစ၍ ငါႏွင့္အတူရွိေနေသာေၾကာင့္ သက္ေသခံရၾကလိမ့္မည္။
၁၂ သင္တို႔အား ငါေျပာစရာစကားအမ်ားရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။
၁၃ သမၼာတရား ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အၾကြင္းမဲ့ သြန္သင္ ျပသလိမ့္မည္။ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ ေဟာေျပာမည္မဟုတ္။ ၾကားသမွ် တို႔ကို ေဟာေျပာလိမ့္မည္။ ေနာင္လာလတံ့ေသာအရာတို႔ကိုလည္း သင္တို႔အားေဘာ္ျပလိမ့္မည္။
၁၄ ထိုသူ သည္ ငါ့ဘုန္းကို ထင္ရွားေစလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ငါႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာအရာကိုယူ၍ သင္တို႔အား ေဘာ္ျပ လိမ့္မည္။
၁၅ ခမည္းေတာ္ႏွင့္စပ္ဆိုင္သမွ်သည္ ငါႏွင့္စပ္ဆိုင္၏။ ထိုေၾကာင့္ ငါႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာအရာ ကိုယူ၍ သင္တို႔အားေဘာ္ျပလိမ့္မည္ဟု ငါေျပာ၏။