Thu the 20th: Memorial of Bernard, abbot and doctor.
Judg 11:29-39; Ps 40:5-10; Ps 95:8; Matt 22:1-14
တရားသူၾကီးမွတ္စာ အခန္းၾကီး ၁၁ (Judg 11:29-39);
၂၉ သို႔ေသာ္လည္း ေယဖသ မွာလုိက္ေသာ စကားကုိအမၼဳန္ရွင္ဘုရင္သည္ နားမေထာင္ဘဲေန၏။
၃၀ ထုိအခါ ထာဝရဘုရား၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေယဖသအေပၚမွာသက္ေရာက္၍၊ သူသည္ ဂိလဒ္ျပည္မနာေရွျပည္ကို ေရွာက္လ်က္၊ ဂိလဒ္ျပည္ မိဇပါၿမိဳ႔ကို လြန္၍အမၼဳန္လူတို႔ရွိရာသုိ႔ ခ်ီသြားေလ၏။
၃၁ ေယဖသသည္ ထာဝရဘုရားအား သစၥာဂတိထားလ်က္၊ အကယ္၍ ကုိယ္ေတာ္သည္အမၼဳန္အမ်ဳိးသားတို႔ကုိ အကြၽႏု္ပ္လက္၌ အပ္ေတာ္မူလွ်င္၊
၃၂ အကြၽႏု္ပ္သည္ အမၼဳန္အမ်ဳိးသားတို႔ရွိရာမွ၊ ၿငိမ္ဝပ္စြာျပန္လာေသာအခါ၊ အကြၽႏ္ုပ္ကုိခရီးဦးႀကိဳျပဳအ့ံေသာငွါ၊ အကြၽႏု္ပ္အိမ္တံခါးဝမွ ထြက္လာေသာသူမည္သည္ကိုထာဝရဘုရားအား အမွန္ဆက္သ၍၊ မီးရႈိ႔ရာယဇ္ပူေဇာ္ပါမည္ဟု သစၥာဂတိထားၿပီးမွ
၃၃ အမၼဳန္အမ်ဳိးသားတို႔ကို တုိက္ျခင္းငွါ ခ်ီသြား၍၊ ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကုိ ေယဖသလက္၌ အပ္ေတာ္မူသျဖင့္၊
၃၄ အာေရာ္ၿမိဳ႔မွစ၍၊ မိႏၷိတ္ၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္၎၊ အာေဗလေခရမိမ္ၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္၎၊ ၿမိဳ႔ႏွစ္ဆယ္တို႔ကုိ ႀကီးစြာေသာလုပ္ႀကံျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔ကုိ တိုက္သတ္ေလ၏။ ထုိသို႔အမၼဳန္အမ်ဳိးသားတို႔သည္ ဣသေရလအမ်ဳိးသားတို႔ေရွ႔မွာ ရႈံးရၾက၏။
၃၅ ေယဖသသည္ မိဇပါၿမိဳ႔ မိမိအိမ္သို႔ေရာက္လာေသာအခါ၊ မိမိသမီးသည္ ပတ္သာတီးလ်က္၊ ကလ်က္၊ ခရီးဦးႀကိဳျပဳအံ့ေသာငွါ၊ ထြက္လာ၏။ သူသည္ တစ္ေယာက္တည္းေသာ သမီးျဖစ္၍သူမွတပါး သားသမီးမရွိ။
၃၆ ေယဖသသည္ သူ႔ကုိျမင္လွ်င္၊ မိမိအဝတ္ကို ဆုတ္၍၊ အိုငါ့သမီး၊ သင္သည္ ငါ့ကိုအလြန္ႏွိမ့္ခ်ၿပီတကား၊ ငါ့ကုိေႏွာင့္ရွက္သူတေယာက္ျဖစ္ပါၿပီတကား။ ထာဝရဘုရားအားငါေလွ်ာက္ထားၿပီ။ ႏႈတ္ရေသာအခြင့္မရွိဟု ဆုိေသာ္၊
၃၇ သမီးက၊ ခမည္းေတာ္သည္ ထာဝရဘုရားအားေလွ်ာက္ထားလွ်င္၊ ေလွ်ာက္ထားသည္အတိုင္း ကြၽန္မ၌ျပဳပါ။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည္ ခမည္းေတာ္၏ ရန္သူ အမၼဳန္အမ်ဳိးသားတို႔၌ ခမည္းေတာ္၏ စိတ္ေျပေစျခင္း ငွါ၊ အျပစ္ေပးေတာ္မူၿပီ။
၃၈ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မသည္ အေပါင္းအေဘာ္တို႔ႏွင့္ တကြ ေတာင္ရုိးေပၚမွာ လွည့္လည္၍၊ ကြၽန္မ၏ အပ်ဳိကညာျဖစ္ျခင္းကို ငိုေၾကြးျမည္းတမ္းရမည္အေၾကာင္း၊ ႏွစ္လပတ္လံုး အလြတ္ေနရပါေစဟု အဘအား အခြင့္ေတာင္းသည္အတုိင္း၊
၃၉ အဘက၊ သြားေလေတာ့ဟု ဆုိလ်က္၊ ႏွစ္လကိုၿခိမ္းခ်က္၍၊ လႊတ္လုိက္လွ်င္၊ အေပါင္းအေဘာ္တို႔ႏွင့္ သြား၍၊ ေတာင္းရုိးေပၚမွာ မိမိအပ်ဳိကညာ ျဖစ္ျခငး္ကိုငိုေၾကြးျမည္းတမ္းေလ၏။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၄၀ (Ps 40:5-10);
၅ အကြၽႏု္ပ္၏ ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား အကြၽႏ္ုပ္တို႔အဘို႔ ျပဳေတာ္မူေသာ အံၾသဘြယ္အမႈတို႔ႏွင့္ ႀကံစည္ ေတာ္မူေသာ အႀကံအစည္တို႔သည္ မ်ားလွပါ၏၊၊ ေရွ႕ေတာ္၌ အစဥ္အတိုင္းေလွ်ာက္၍ မကုန္ႏိုင္ပါ၊၊ အကြၽႏ္ုပ္ထုတ္ ေဘာ္ၾကားေျပာမည္ဟုဆိုေသာ္၊ ေရတြက္၍ မကုန္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားလွပါ၏၊၊
၆ ကိုယ္ေတာ္သည္ ယဇ္ႏွင့္ပူေဇာ္သကၠာကို အလိုေတာ္မရွိသည္ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္နားကို ဖြင့္ေတာ္မူၿပီ၊ မီးရႈိ႕ရာ ယဇ္ႏွင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္မ်ားကို ေတာင္းေတာ္မမူေသာအခါ၊
၇ က်မ္းစာလိပ္၌ အကြၽႏု္ပ္ကို အမွတ္ျပဳ၍ ေရးထား သည္ႏွင့္အညီ အကြၽႏု္ပ္သည္ သြားပါမည္ဟု ဝန္ခံပါ၏။
၈ အကြၽႏု္ပ္၏ ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ္၏ အလိုကို ေဆာင္ရာ ၌ အကြၽႏု္ပ္သည္ အားရဝမ္းေျမာက္၏၊၊ ကိုယ္ေတာ္၏ တရားသည္လည္း အကြၽႏု္ပ္ႏွလံုးထဲမွာ ရိွပါ၏။
၉ ေျဖာင့္မတ္ ျခင္းတရားကို ပရိသတ္ႀကီးအလယ္မွာ အကြၽႏု္ပ္ေဟာပါၿပီ၊ အိုထာဝရဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ကိုယ္ႏႈတ္ကို ပိတ္၍ မေနေၾကာင္းကို ကိုယ္ေတာ္သိေတာ္မူ၏၊၊
၁၀ ေျဖာင့္မတ္စြာ စီရင္ေတာ္မူျခင္း တရားကို အကြၽႏ္ုပ္သည္ ကိုယ္ႏွလံုးထဲ မွာ ဝွက္၍မထားပါ၊၊ သစၥာေစာင့္ေတာ္မူျခင္းတရားႏွင့္ ကယ္တင္ေတာ္မူျခင္းတရားကို ေဟာေျပာပါၿပီ၊၊ ကရုဏာေတာ္ ႏွင့္ သစၥာေတာ္ကို ပရိသတ္ႀကီး အလယ္မွာ မထိမ္မဝွက္ပါ။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၉၅ (Ps 95:8);
၈ ယေန႔တြင္ သင္တို႔သည္ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အသံကို ၾကားလ်က္ ခိုင္မာေသာ စိတ္ႏွလံုးမရွိၾကႏွင့္။
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၂၂(Matt 22:1-14);
၁ တဖန္ေယရႈသည္ ဥပမာကိုေဆာင္၍ပရိသတ္တို႔အား မိန္႔ျမြက္ေတာ္မူသည္ကား၊
၂ ေကာင္းကင္ ႏုိင္ငံေတာ္ သည္ မိမိသားအဘို႔ထိမ္းျမားမဂၤလာေဆာင္ပဲြကိုစီရင္ေသာမင္းႀကီးႏွင့္တူ၏။
၃ ထိုမင္းႀကီးသည္ဘိတ္ၿပီးေသာသူတို႔ကို ေခၚေစျခင္းငွါလုလင္တို႔ကိုေစလႊတ္ေသာအခါ ထုိသူတို႔သည္မလာဘဲ ေနၾက၏။
၄ တဖန္အျခားေသာလုလင္တို႔ကို ေစလႊတ္၍ ငါ့ပဲြကိုငါျပင္ဆင္ၿပီ။ ႏြားမွစေသာဆူၿဖိဳးေသာတိရ စာၦန္မ်ားကိုသတ္၍ၿပီးၿပီ။ အလံုးစံုတို႔သည္ အသင့္ရွိၿပီ။ မဂၤလာေဆာင္ပဲြသို႔လာၾကပါဟု ဘိတ္ၿပီးေသာ သူတို႔အားေျပာၾကဟုမွာလုိက္ျပန္၏။
၅ သို႔ေသာ္လည္း ထိုသူတို႔သည္ နားမေထာင္ဘဲ အခ်ဳိ႔တို႔သည္ မိမိလယ္သို႔သြားၾက၏။ အခ်ဳိ႔တို႔သည္ကုန္သြယ္ရာသို႔သြားၾက၏။
၆ ၾကြင္းေသာသူတို႔သည္လည္း လုလင္တို႔ကိုဘမ္းဆီး၍ညွင္းဆဲျခင္း၊ အေသသတ္ျခင္းကိုျပဳၾက၏။
၇ ထုိမင္းႀကီးသည္ ၾကားလွ်င္ အမ်က္ထြက္၍စစ္ခ်ီေစသျဖင့္၊ လူအသက္ကိုသတ္ေသာထုိသူတို႔ကိုအၿပီးလုပ္ၾကံ၍ သူတို႔၏ၿမိဳ႔ကို မီးရိႈ႔ေလ၏။
၈ ထိုေနာက္မွ မင္းႀကီးသည္လုလင္တို႔ကိုေခၚ၍ ငါ၏ မဂၤလာေဆာင္ပဲြသည္ အသင့္ရွိ၏။ ေခၚဘိတ္ေသာသူတို႔ သည္မထိုက္မတန္ေသာေၾကာင့္၊
၉ လမ္းမလမ္းၾကားသို႔သြား၍ေတြ႔သမွ်ေသာသူတို႔ကို ပဲြသို႔ေခၚဘိတ္ၾကဟုမိန္႔ေတာ္ရွိ သည္အတိုင္း၊
၁၀ လုလင္တို႔သည္ လမ္းမ်ားသို႔ထြက္သြား၍ ေကာင္းမေကာင္း ေတြ႔သမွ်ေသာလူအေပါင္းတို႔ကိုစုေဝးေစ၍ ပြဲေတာ္၌အျပည့္ရွိေလ၏။
၁၁ မင္းႀကီးသည္ ပြဲ၌ေလ်ာင္းေသာ သူတို႔ကိုၾကည့္ရႈျခင္းငွါ ဝင္ေတာ္မူေသာအခါ၊ မဂၤလာေဆာင္ပဲြ၏ အဝတ္ကိုမဝတ္ေသာသူတေယာက္ကို ျမင္လွ်င္၊
၁၂ အေဆြ၊ မဂၤလာေဆာင္ပဲြ၏အဝတ္မရွိဘဲ အဘယ္ေၾကာင့္ဝင္သနည္း ဟုေမးေတာ္မူသည္ကို ထုိသူသည္ မေျပာႏုိင္ဘဲေန၏။
၁၃ ထိုအခါမင္းႀကီးသည္ အျခံအရံတို႔အားထုိသူ၏လက္ေျခကိုတုပ္ေႏွာင္ေလာ့။ ငိုေၾကြးျခင္းအံသြားခဲႀကိတ္ျခင္းရွိရာ၊ ျပင္အရပ္ေမွာင္မိုက္ထဲ သို႔ယူသြားခ်လိုက္ၾကဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏၊
၁၄ ထိုသို႔ေခၚေတာ္မူေသာသူအမ်ားရိွေသာ္လည္း၊ ေရြးေကာက္ေတာ္မူေသာ သူနည္းသည္ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
