26-JAN-2018 (READING -ORD3-YB-C2)

Fri the 26th:     Memorial of Timothy and Titus, bishops.
2 Sam 11:1-17; Ps 51:3-11; Matt 11:25; Mark 4:26-34

ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ အခန္းၾကီး ၁၁(2 Sam 11:1-17);

၁ အခါလည္၍ ရွင္ဘုရင္တို႔သည္ စစ္တိုက္ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ၊ ဒါဝိဒ္သည္ ယြာဘႏွင့္ကြၽန္မ်ား၊ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔အေပါင္းတို႔ကိုေစလႊတ္သျဖင့္၊ သူတို႔သည္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔ကို တိုက္ဖ်က္၍ ရဗၼာၿမိဳ႔ကိုဝိုင္း ထားၾက၏။ ဒါဝိဒ္သည္ကိုယ္တိုင္ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ ေနေလ၏။
၂ ေနာက္တေန႔ ညဦးယံ၌ ဒါဝိဒ္သည္ ေလ်ာင္းစက္ရာ မွာထ၍ နန္းေတာ္မိုးေပၚမွာ စႀကႍသြားစဥ္တြင္၊ အလြန္အဆင္းလွေသာ မိန္းမတေယာက္ ေရခ်ဳိးသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။
၃ ထုိမိန္းမကား အဘယ္သူနည္းဟုေစလႊတ္၍ ေမးျမန္းလွ်င္၊ ဧလ်ံသမီး၊ ဟိတၱိလူ ဥရိယ၏ မယားဗာသေရွဘျဖစ္ပါ သည္ဟုေလွ်ာက္ေလ၏။
၄ တဖန္ လူကိုေစလႊတ္သျဖင့္၊ ထိုမိန္းမကို အထံေတာ္သို႔ေခၚခဲ့၍ ရွက္တင္ေလ၏။ ထိုမိန္းမ သည္မိမိအညစ္အေၾကးႏွင့္စင္ၾကယ္ေအာင္ျပဳ၍ မိမိအိမ္သို႔ျပန္ၿပီးမွ၊
၅ ပဋိိသေႏၾၶြရွိသျဖင့္ ဒါဝိဒ္ထံသုိ႔လူေစလႊတ္၍၊ ကြၽန္မ၌ပဋိိသေႏၾၶြရွိပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ေစေသာ္၊
၆ ဒါဝိဒ္သည္ယြာဘဆီသို႔လူကိုေစလႊတ္၍ ဟိတၱိလူဥရိယကို ငါ့ထံသို႔ေစ လႊတ္ရမည္ဟုမွာလိုက္သည္အတိုင္း၊ ယြာဘသည္ေစလႊတ္၍၊
၇ ဥရိယေရာက္လာေသာအခါဒါဝိဒ္က၊ ယြာဘက်န္း မာ၏ေလာ။ လူမ်ားက်န္းမာ၏ ေလာ။ စစ္တိုက္၍ေအာင္ျမင္သေလာဟုေမးျမန္းၿပီးမွ၊
၈ သင့္အိမ္သို႔သြား၍ေျခေဆး ေလာ့ဟုမိန္႔ေတာ္ မူသည္အတိုင္း၊ ဥရိယသည္နန္းေတာ္မွထြက္၍သူေနာက္မွခဲဘြယ္စားဘြယ္ကိုရွင္ဘုရင္ေပးလိုက္ေလ ၏။
၉ သို႔ရာတြင္ ဥရိယသည္ မိမိအိမ္သို႔မသြားဘဲ၊ မိမိအရွင္၏ ကြၽန္အေပါင္းတို႔ႏွင့္အတူ နန္းေတာ္ တံခါးဝ၌ အိပ္ေလ၏။
၁၀ ဥရိယသည္မိမိအိမ္သို႔ မသြားေၾကာင္းကိုနားေတာ္ေလွ်ာက္လွ်င္ဒါဝိဒ္က၊ သင္သည္ခရီးသြား ရာမွေရာက္လာသည္ မဟုတ္ေလာ။ သင့္အိမ္သို႔အဘယ္ေၾကာင့္မသြားဘဲေနသနည္းဟု ဥရိယကိုေမးေသာ္၊
၁၁ ဥရိယက၊ ေသတၱာေတာ္ႏွင့္ ဣသေရလအမ်ိဳး၊ ယုဒအမ်ိဳးသားတို႔သည္တဲ၌ေနၾကပါ၏။ သခင္ယြာဘႏွင့္ သခင္၏ကြၽန္မ်ားတို႔သည္လြင္ျပင္၌တည္း ရၾကပါ၏။ ကြၽန္ေတာ္သည္ကိုယ္အိမ္သို႔သြား၍စားေသာက္လ်က္ မယားႏွင့္ ေပ်ာ္ေမြ႔လ်က္ေနသင့္ပါမည္ေလာ။ ကိုယ္ေတာ္အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ ထိုသို႔ကြၽန္ေတာ္ မျပဳပါဟု ဒါဝိဒ္အားေလွ်ာက္ေလ၏။
၁၂ ဒါဝိဒ္ကလည္း၊ ဤၿမိဳ႔၌ယေန႔ေနဦးေလာ့။ နက္ျဖန္ေန႔ငါလႊတ္ လိုက္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ ဥရိယသည္ထိုေန႔၊ နက္ျဖန္ေန႔၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ေန၏။
၁၃ ဒါဝိဒ္သည္လည္းဥရိယကိုေခၚ၍ေရွ႕ေတာ္၌စားေသာက္လ်က္ယစ္မူးသည္တိုင္ေအာင္  ေသာက္ရ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ညဦးမွာမိမိအိမ္သို႔မသြားဘဲ၊ အရွင္၏ကြၽန္တို႔ႏွင့္အတူအိပ္ျခင္းငွါထြက္သြားေလ၏။
၁၄ နံနက္မွာ ဒါဝိဒ္သည္မွာစာကိုေရး၍ ဥရိယလက္တြင္ယြာဘသို႔ေပးလိုက္၏။
၁၅ မွာစာခ်က္ဟူမူကား၊ က်ပ္တည္းစြာစစ္ တိုက္ရာတပ္ဦး၌ဥရိယကိုခန္႔ထားၿပီးမွ၊ သူသည္ရန္သူ႔လက္သို႔ေရာက္၍ ေသေစျခင္းငွါ တပ္မ်ားကိုရုပ္သိမ္းေလာ့ဟုပါ သတည္း။
၁၆ အမိန္႔ေတာ္အတိုင္းယြာဘသည္ ၿမိဳ႔ကိုၾကည့္ရႈၿပီးမွ၊ ခြန္အား ႀကီးေသာ သူရဲရွိရာ အရပ္၌ဥရိယကိုခန္႔ထား ေလ၏။
၁၇ ၿမိဳ႔သားတို႔သည္ထြက္၍ယြာဘႏွင့္စစ္ၿပိဳင္ေသာအခါ၊ ဒါဝိဒ္၏ ကြၽန္အခ်ဳိ႔တို႔သည္ေသၾက၏။ ဟိတၱိလူဥရိယ သည္လည္းေသ၏။

ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၅၁ (Ps 51:3-11);

၃ အကြၽႏု္ပ္လြန္က်ဳးပါၿပီ ဟုဝန္ခ်လ်က္ ကိုယ္အျပစ္ကို အစဥ္မျပတ္ ေအာက္ေမ့လ်က္ေနပါ၏၊၊
၄ ကုိယ္ေတာ္ကိုျပစ္မွားပါၿပီ၊၊ ကိုယ္ေတာ္ကိုသာ ျပစ္မွား၍ မ်က္ေမွာက္ေတာ္၌ပင္ မတရားေသာအမႈကို ျပဳပါၿပီ၊၊ သို႔ျဖစ္၍ မိန္႔ေတာ္မူခ်က္သည္ ေျဖာင့္ပါ၏၊၊ တရားစီရင္ေတာ္ မူခ်က္သည္ အျပစ္လြတ္ပါ၏၊၊
၅ အကြၽႏု္ပ္သည္ ေမြးစကပင္ အျပစ္ပါလ်က္ရွိပါ၏၊၊ အမိဝမ္းထဲမွာ ပဋိိသေႏၾၶြယူစဥ္ပင္ အျပစ္စြဲပါ၏၊၊
၆ ဟုတ္မွန္ေျဖာင့္မတ္ေသာစိတ္ႏွလံုးကို ႏွစ္သက္ေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ အကြၽႏု္ပ္၏စိတ္ႏွလံုးထဲမွာ ပညာ ကိုသြန္သင္ေတာ္မူပါ၊၊
၇ အကြၽႏု္ပ္ကို စင္ၾကယ္ေစျခင္းငွါ ဟုႆုပ္ပင္ၫြန္႔ႏွင့္သန္႔ရွင္းျခင္း မဂၤလာကိုေပးေတာ္မူပါ၊၊ အကြၽႏု္ပ္ကိုမုိဃ္းပြင့္ ထက္သာ၍ ျဖဴေစျခင္းငါွ ေဆးေၾကာေတာ္မူပါ၊၊
၈ စိတ္သက္သာဝမ္းေျမာက္ျခင္း ရွိမည္အေၾကာင္း စကားကို အကြၽႏု္ပ္အား ၾကားေစေတာ္မူသည္၊၊
၉ သို႔ျပဳလွ်င္ ခ်ဳိးဖဲ့ေတာ္မူေသာ အရုိးတုိ႔သည္ ရႊင္ျမဴးျခင္း ရွိၾကပါလိမ့္ မည္၊၊ အကြၽႏ္ုပ္လြန္ၾကဴးျခင္း ဒုစရုိက္တို႔မွမ်က္ႏွာေတာ္ကို လႊဲဲ၍အကြၽႏု္ပ္အျပစ္ရွိသမွ် တို႔ကိုလည္း ေျဖေတာ္မူပါ၊၊
၁၀ အုိဘုရားသခင္ အကြၽႏု္ပ္အထဲ၌စင္ၾကယ္ေသာ ႏွလံုးကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူပါ၊၊ ျမဲၿမံတည္ၾကည္ေသာ သေဘာကို အသစ္ျပဳျပင္ ေတာ္မူပါ၊၊
၁၁ အကြၽႏု္ပ္ကို အထံေတာ္ထဲက ႏွင္ထုတ္ေတာ္မမူပါႏွင့္၊၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ရုပ္သိမ္းေတာ္မမူပါႏွင့္၊၊

ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၁ (Matt 11:25);

၂၅ ထိုအခါေယရႈက၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကိုအစိုးရေတာ္မူေသာအဘ၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ပညာ အလိမၼာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူတို႔အား ဤအရာမ်ားကိုထိမ္ဝွက္ကြယ္ထားလ်က္ သူငယ္တို႔အားေဘာ္ျပေတာ္ မူသည္ျဖစ္၍၊ ေက်းဇူးေတာ္ကို အကြၽႏ္ုပ္ခ်ီးမြမ္းပါ၏။ 
ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၄ (Mark 4:26-34);
၂၆ ထိုမွတပါး၊ လူသည္ လယ္၌ မ်ိဳးေစ့ႀကဲၿပီးမွ
၂၇ ေနာက္တဖန္ မိမိမၾကည့္မမွတ္၊ ညဥ့္၊ ေန႔၊ အိပ္လ်က္၊ ႏိုးလ်က္ ေနေသာ္လည္း အပင္ေပါက္၍ ႀကီးပြားသည္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္တူ၏။
၂၈ ေျမႀကီးသည္ မိမိအလို အေလ်ာက္ အသီးကိုသီးေစ၍ ေရွ႔ဦးစြာ အေညွာက္၊ ထိုေနာက္အႏွံ၊ ထိုေနာက္ အႏွံထဲမွာ ေအာင္မာေသာ အဆန္ကို ျဖစ္ေစတတ္၏။
၂၉ အသီးမွည့္၍ ရိတ္ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ၊ လယ္ရွင္သည္ မဆိုင္းမလင့္၊ တံစဥ္ႏွင့္ ရိတ္ေစတတ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၀ ထိုမွတပါး၊ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ကို အဘယ္သို႔ပံုျပရအံ့နည္း။ အဘယ္ဥပမာႏွင့္ ခိုင္းႏႈိင္းရအံ့နည္း ဟူမူကား၊
၃၁ မံုညွင္းေစ့ႏွင့္တူ၏။ မုံညွင္းေစ့သည္ ေျမ၌စိုက္ေသာအခါ ေျမ၌ရွိေသာအစ့တကာတို႔ထက္ ငယ္ေသာ္လည္း၊ စိုက္ၿပီးမွအပင္ေပါက္၍၊
၃၂ ျမက္ပင္တကာတို႔ထက္ ႀကီးပြားသျဖင့္၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္တို႔ သည္  အရိပ္ခို၍ နားေနေလာက္ေသာအကိုင္းအခက္ႀကီးတို႔ကို ျဖစ္ေစတတ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၃ ထိုသို႔ ေသာဥပမာစကားမ်ားအားျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ပရိသတ္မ်ားနားေထာင္ႏိုင္သည္အတိုင္း တရားေဟာေတာ္ မူ၏။
၃၄ ဥပမာကင္း၍ ေဟာေျပာေတာ္မမူ။ ရွိသမွ်ေသာအရာတို႔ကို ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ တပည့္ေတာ္တို႔အား ဖြင့္ျပေတာ္မူ၏။