ဓမၼရာဇဝင္ တတိယေစာင္ အခန္းၾကီး ၁၁ (1 Kgs 11:29-32, 12:19);
၂၉ တရံေရာအခါေယေရာေဗာင္သည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔ျပင္ သို႔ထြက္သြားသည္ရွိေသာ္၊ ရွိေလာၿမိဳ႔သားအဟိယသည္ဝတ္လံုသစ္ႏွင့္ကိုယ္ကိုၿခံဳလ်က္၊ ေယေရာေဗာင္ကို ႀကိဳဆို၍ လယ္ျပင္၌ထိုသူႏွစ္ေယာက္တည္းရွိစဥ္အခါ၊
၃၀ အဟိယသည္ မိမိဝတ္ေသာ ဝတ္လံုသစ္ကိုကိုင္၍ ဆယ္ႏွစ္ပိုင္း ဆုတ္ျဖတ္ၿပီးလွ်င္၊
၃၁ ေယေရာေဗာင္အား၊ ဤဆယ္ပိုင္းကိုယူေလာ့။ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေရွာလမုန္လက္မွ ငါႏႈတ္၍ ခရိုင္ဆယ္ခရုိင္ကိုသင့္အားေပးမည္။
၃၂ ငါ့ကြၽန္ဒါဝိဒ္အတြက္ ဣသေရလ ခရိုင္မ်ားတို႔တြင္၊ ငါေရြးေကာက္ေသာ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔အတြက္ေရွာလမုန္သည္ တခရိုင္ကိုယူရ၏။
၁၉ ေရာေဗာင္မင္းႀကီးသည္ ရထားေတာ္ကိုအလ်င္အျမန္တက္၍ေယရုရွလင္ ၿမိဳ႔သို႔ ေျပးေလ၏။ ထိုသို႔ ဣသေရလ အမ်ိဳးသည္ယေန႔တိုင္ေအာင္ဒါဝိဒ္မင္းမ်ိဳးကိုပုန္ကန္ၾက၏။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၈၁ (Ps 81:10-15);
၁၀ ငါသည္ သင့္ကိုအဲဂုတၱျပည္မွ ကယ္ႏႈတ္ေဆာင္ယူ ခဲ့ၿပီးေသာ သင္၏ဘုရားသခင္ ထဝရဘုရားျဖစ္၏။ သင္၏ႏႈတ္ကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ေလာ့။ ဝေျပာစြာေကြၽးမည္။
၁၁ ငါ၏လူမ်ားမူကား၊ ငါ့စကားကို နားမေထာင္ၾက။ ဣသေရလအမ်ိဳးသည္ ငါ့ကိုအလိုမရွိၾကပါ တကား။
၁၂ ငါသည္လည္း ထုိသူတို႔ကို သူတို႔ႏွလံုးခိုင္မာျခင္း၌ အပ္၍၊ သူတို႔သည္ မိမိတို႔အလိုသို႔ လိုက္ၾက၏။
၁၃ ငါ၏လူစုသည္ ငါ့စကားကိုနားေထာင္၍၊ ဣသေရလအမ်ိဳးသည္ ငါ့လမ္း၌ လုိက္ပါေစေသာ။
၁၄ လိုက္လွ်င္ ငါသည္ သူတို႔ ရန္သူမ်ားကို အလ်င္အျမန္ႏွိပ္စက္၍၊ ရန္ဘက္ျပဳေသာ သူတို႔ကိုဒဏ္ခတ္မည္။
၁၅ ထာဝရဘုရားကို မုန္းေသာသူတို႔သည္ ေတာင္းပန္ျခင္းကိုျပဳ၍၊ ငါ၏လုတို႔သည္လည္း၊ အစဥ္အၿမဲတည္ရေသာ အခြင့္ရွိၾကလိမ့္မည္။
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၁၆ (Acts 16:14);
၁၄ ထုိအခါ နီေမာင္းေသာအထည္အလိပ္ကို ေရာင္းေသာ သြားတိရဲၿမိဳ႔သူလုဒိအမည္ရွိေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ ဘုရားသခင္ကိုကိုးကြယ္ေသာသူ ျဖစ္၍၊တရားနာစဥ္တြင္ ေပါလုေဟာေျပာေသာအရာကိုမွီဝဲဆည္းကပ္ေစျခင္းငွါသူ၏ စိတ္ႏွလံုးကိုသခင္ဘုရားဖြင့္ ေတာ္မူ၏။
ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၇ (Mark 7:31-37);
၃၁ တဖန္ ကိုယ္ေတာ္သည္ တုရုၿမိဳ႔ႏွင့္ဇိဒုန္ၿမိဳ႔၏ေက်းလက္မွထြက္၍ ေဒကာေပါလိျပည္နယ္ကို ေရွာက္သြားသျဖင့္၊ ဂါလိလဲအိုင္သို႔ေရာက္ေတာ္မူ၏။
၃၂ ထိုအခါ နားပင္း၍ စကားအေသာသူတေယာက္ကို အထံေတာ္သို႔ေဆာင္ခဲ့၍၊ သူ႔အေပၚမွာလက္ေတာ္ကိုတင္ပါမည္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ၾက၏။
၃၃ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုသူကို လူအစုအေဝးထဲက ေခၚ၍၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္သို႔သြားၿပီးလွ်င္ လက္ညွိဳးေတာ္ကို သူ၏နားေပါက္၌ သြင္းေတာ္မူ၏။ တံေထြးႏွင့္ေထြး၍ သူ၏လွ်ာကိုလည္း တို႔ေတာ္မူ၏။
၃၄ ထိုေနာက္ ေကာင္းကင္သို႔ၾကည့္ေမွ်ာ္၍ ညီးတြားသံကိုျပဳလ်က္၊ ဧဖသ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ အနက္ကား၊ ပြင့္ေစဟု ဆိုလို သတည္း။
၃၅ ထိုခဏျခင္းတြင္ သူသည္နားပြင့္ျခင္း၊ လွ်ာေၾကာလြတ္ျခင္းရွိသျဖင့္ စကားၿပီၿပီေျပာႏိုင္၏။
၃၆ ထိုအေၾကာင္းကို အဘယ္သူအားမွ် မေျပာေစျခင္းငွါ သူတို႔ကိုပညတ္ေတာ္မူ၏။ ပညတ္ေတာ္မူေသာ္လည္း သူတို႔သည္ သာ၍အလြန္ သိတင္းၾကား ေျပာၾက၏။
၃၇ အတိုင္းထက္အလြန္မိန္းေမာေတြေဝလ်က္ရွိ၍၊ သူသည္ အလံုးစံုတို႔ကို ေလ်ာက္ပတ္စြာျပဳေတာ္မူၿပီ။ နားပင္းေသာသူတို႔ကို ၾကားေစေတာ္မူသည္ အေသာသူတို႔ကို စကားေျပာ ေစေတာ္မူၿပီဟု ဆိုၾက၏။
