Sun the 25th: Psalter II, Lent Week 2.
Gen 22:1-18; Ps 116:10-19; Rom 8:31-34; Mark 9:1-10
ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၂(Gen 22:1-18);
၁ ထုိေနာက္မွ ဘုရားသခင္သည္၊ အာျဗဟံကုိစံုစမ္းျခင္းငွါ၊ အာျဗဟံဟုေခၚေတာ္မူ၍၊ အာျဗဟံက၊ အကြၽႏု္ပ္ ရွိပါ၏ဟု ေလွ်ာက္လွ်င္၊
၂ သင္သည္အလြန္ခ်စ္ေသာ တေယာက္တည္းေသာ သားဣဇာက္ကိုယူ၍၊ ေမာရိျပည္သုိ႔ သြားေလာ့။ ငါျပလတံ့ေသာေတာင္ေပၚမွာ၊ သူ႔ကိုမီးရႈိ႔ရာ ယဇ္ျပဳ၍ ပူေဇာ္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃ အာျဗဟံသည္ နံနက္ေစာေစာထ၍၊ ျမည္းကုိကုန္းႏွီးတင္ၿပီးလွ်င္၊ မိမိသားဣဇာက္ႏွင့္ ငယ္သားႏွစ္ေယာက္ ကိုေခၚ၍၊ ယဇ္ရႈိ႔စရာထင္းကို ခဲြၿပီးမွ၊ ဘုရားသခင္မိန္႔ေတာ္မူေသာအရပ္သို႔ ထသြား ေလ၏။
၄ သံုးရက္ေျမာက္ေသာ ေန႔၌ ေျမာ္ၾကည့္၍၊ ထုိအရပ္ကိုအေဝးက ျမင္လွ်င္၊
၅ ငယ္သားႏွစ္ေယာက္ တို႔အား၊ သင္တို႔သည္ဤအရပ္၌ ျမည္းႏွင့္အတူ ေနရစ္ၾကေလလာ့။ ငါသည္သားႏွင့္အတူ ထုိအရပ္သို႔ သြား၍၊ ကုိးကြယ္ျခင္းကိုျပဳအံ့။ ထုိအမႈၿပီးမွ၊ သင္တုိ႔ဆီသို႔ ျပန္လာဦးမည္ဟု ဆိုေလ၏။
၆ ထုိအခါ ယဇ္ရႈိ႔စရာထင္းကိုယူ၍၊ သားဣဇာက္အေပၚမွာ တင္ၿပီးလွ်င္၊ မီးႏွင့္ထားကို မိမိလက္၌ ကိုင္လ်က္၊ ႏွစ္ေယာက္အတူသြားၾက၏။
၇ သြားၾကစဥ္တြင္၊ ဣဇာက္သည္ အဘအာျဗဟံကုိအဘဟု ေခၚလွ်င္၊ ငါ့သား၊ ငါရွိ၏ဟု အာျဗဟံထူးေလ၏။ ဣဇာက္ကလည္း၊ မီးပါ၏။ ထင္းလည္းပါ၏။ ယဇ္ရႈိ႔စရာဘုိ႔ သိုးသငယ္သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္းဟု ေမးလွ်င္၊
၈ အာျဗဟံက၊ ငါ့သား၊ ယဇ္ရႈိ႔စရာဘုိ႔ သိုးသငယ္ကုိဘုရားသခင္ သည္ မိမိအဘို႔ျပင္ဆင္ေတာ္မူလိမ့္မည္ဟုဆိုေလ၏။
၉ ထုိသုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အတူသြား၍၊ ဘုရားသခင္မိန္႔ေတာ္မူေသာ အရပ္သို႔ ေရာက္ၾကေသာအခါ၊ အာျဗဟံသည္ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္၍၊ ထင္းကိုခင္းၿပီးလွ်င္၊ သားဣဇက္ကို ခ်ည္ေႏွာင္၍၊ ယဇ္ပလႅင္၌ ထင္းေပၚမွာတင္ထား၏။
၁၀ မိမိလက္ ကိုဆန္႔၍၊ သားကိုသတ္ျခင္းငွါ၊ ထားကုိ ကိုင္ယူေလ၏။
၁၁ ထုိအခါ၊ ထာဝရဘုရား၏ ေကာင္းကင္တမန္က၊ အာျဗဟံ၊ အာျဗဟံဟု ေကာင္းကင္ေပၚက ေခၚေလ၏။ အာျဗဟံက၊ အကြၽႏ္ုပ္ရွိပါ၏ဟု ေလွ်ာက္လွ်င္၊
၁၂ ထုိလုလင္ကို မထိမခုိက္ႏွင့္။ အလွ်င္းမျပဳႏွင့္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ ကိုေၾကာက္ရြံ႔သည္ဟု ယခုငါသိ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္၏သား၊ သင္၌ တေယာက္တည္းေသာသားကို ငါေတာင္း၍၊ သင္သည္ငါ့ကိုမျငင္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၃ ထုိအခါ အာျဗဟံသည္ ေျမာ္ၾကည့္၍၊ မိမိေနာက္မွာ ခ်ဳံဖုတ္၌ခ်ဳိညိလ်က္ရွိေသာ သိုးကုိျမင္ေလ၏။ ထုိသုိး ကုိသြား၍ယူၿပီးလွ်င္၊ မိမိသားကိုယ္စားမီးရႈိ႔ရာယဇ္ျပဳ၍ ပူေဇာ္ေလ၏။
၁၄ ထုိအရပ္ကို ေယေဟာဝါယိေရဟု အာျဗဟံသမုတ္ေလ၏။ ထုိသုိ႔ႏွင့္အညီ၊ ေတာင္ေပၚမွာထာဝရ ဘုရား ျပင္ဆင္ေတာ္မူမည္ဟု ယေန႔တုိင္ေအာင္ဆိုေလ့ရွိသတည္း။
၁၅ တဖန္ထာဝရဘုရား၏ ေကာင္းကင္တမန္သည္ ေကာင္းကင္ေပၚက အာျဗဟံကုိေခၚလ်က္၊
၁၆ သင္သည္ ဤအမႈကုိျပဳ၍၊ သင္၏သားသင္၌ တေယာက္တည္းေသာသားကုိ၊ ငါ့အားမျငင္းေသာေၾကာင့္၊
၁၇ ငါသည္သင့္အား အစဥ္အျမဲေကာင္းႀကီးေပးမည္။ သင္၏အမ်ဳိးအႏႊယ္ကိုလည္း၊ ေကာင္းကင္ၾကယ္ ကဲ့သုိ႔၎၊ သမုဒၵရာသဲလံုးကဲ့သို႔၎၊ အစဥ္အျမဲပြါးမ်ားေစမည္။ သင္၏ အမ်ဳိးအႏႊယ္သည္ ရန္သူတို႔၏ ၿမိဳ႔တံခါးမ်ားကို အစိုးရလိမ့္မည္။
၁၈ သင္၏အမ်ဳိး အႏႊယ္အားျဖင့္၊ လူမ်ဳိးအေပါင္းတို႔သည္ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာကို ခံရၾကလိမ့္မည္ဟု ငါ၏စကားကုိ သင္နားေထာင္ ေသာေၾကာင့္၊ ငါသည္ကိုယ္ကုိကုိယ္တုိင္တည္၍ က်ိန္ဆို၏ဟု ထာဝရဘုရား၏ အမိန္႔ေတာ္ကုိ ဆင့္ဆုိေလ၏။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၁၆ (Ps 116:10-19);
၁၀ ငါသည္ အလြန္ညိဳးငယ္ျခင္းကို ခံရ၏ဟု ျမြက္ဆိုေသာ္လည္း ယံုၾကည္ေသာစိတ္ရွိေသး၏၊၊
၁၁ လူအေပါင္းတို႔သည္ မုသာကို သံုးတတ္ၾက၏ ဟု သတိလစ္လ်က္ ေျပာမိ၏၊၊
၁၂ ငါ၌ ထာဝရဘုရား ျပဳေတာ္မူေသာ ေက်းဇူးအလံုးစံု တို႔ကို အဘယ္သို႔ ဆပ္ရမည္နည္း၊၊
၁၃ ကယ္တင္ျခင္းခြက္ဖလားကို ကိုင္ယူ၍ ထာဝရဘုရား၏ နာမေတာ္ကို ပဌနာ ျပဳမည္၊၊
၁၄ ထာဝရဘုရားအား သစၥာကတိထားသည္အတိုင္း ထာဝရဘုရား၏ လူမ်ားေရွ႔၌ သစၥာဝတ္ကို ေျဖမည္၊
၁၅ ထာဝရဘုရားေရွ႔ေတာ္၌ မိမိသန္႔ရွင္းေသာသူတို႔၏ ေသျခင္းအရာသည္ အဘိုးႀကီးလွ၏၊၊
၁၆ အိုထာဝရဘုရား၊ အကြၽန္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္၏ ကြၽန္မွန္ပါ၏၊၊ ကိုယ္ေတာ္၏ ကြၽန္မတြင္ျမင္ေသာသားလည္း မွန္ပါ၏၊၊ အကြၽႏ္ုပ္၌ ခ်ည္အေႏွာင္ကို လႊတ္ေတာ္မူၿပီ၊၊
၁၇ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းရာ ယဇ္ကို ေရွ႔ေတာ္၌ ပူေဇာ္၍ ထာဝရ ဘုရား၏ နာမေတာ္ကို ပဌနာျပဳမည္၊၊
၁၈ ထာဝရဘုရားအား သစၥာကတိထားသည္အတိုင္း အိုေယရုရွလင္ၿမိဳ႔ သင္၏အလယ္မွာ ထာဝရ ဘုရား၏ အိမ္ေတာ္တန္တိုင္းအတြင္းတြင္ ထာဝရဘုရား၏ လူမ်ားေရွ႔၌ သစၥာဝတ္ကို ေျဖပါမည္၊၊ ဟာေလလုယ၊၊
ေရာမၾသဝါဒစာ အခန္းၾကီး ၈ (Rom 8:31-34);
၃၁ သို႔ျဖစ္၍ဤအရာမ်ား တို႔၌အဘယ္သို႔ေျပာစရာရွိသနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ ငါတို႔ဘက္၌ရွိေတာ္ မူလွ်င္၊ အဘယ္သူသည္ငါတို႔တဘက္၌ေနႏုိင္မည္နည္း။
၃၂ မိမိသား ေတာ္ရင္းကိုမႏွေျမာဘဲ၊ ငါတို႔ရွိသမွ် အဘို႔အလိုငွါ စြန္႔ေတာ္ မူေသာသူသည္၊ သားေတာ္ႏွင့္တကြ ခပ္သိမ္း ေသာအရာတို႔ကို ငါတို႔အား မေပးဘဲအဘယ္သို႔ေနေတာ္မူမည္နည္း။
၃၃ ဘုရားသခင္ ေရြးေကာက္ေတာ္ မူေသာ သူတို႔ကိုအဘယ္သူသည္ အျပစ္တင္မည္းနည္း။ ေျဖာင့္မတ္ရာ၌ တည္ေစေသာသူကား၊ ဘုရား သခင္ေပတည္း။
၃၄ အျပစ္စီရင္ေသာ သူကားအဘယ္သူနည္း။ အေသခံ၍ခံသည္သာမက၊ ေသျခင္းမွ ထေျမာက္၍ ဘုရားသခင္၏ လက်္ာေတာ္ ဘက္၌ ေနလ်က္၊ ငါတို႔အဘုိ႔ဆုေတာင္းေသာသူကား ခရစ္ေတာ္ေပတည္း။
ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၉ (Mark 9:1-10);
၁ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ တန္ခိုးႏွင့္တကြ တည္ေၾကာင္းကို ဤအရပ္၌ ရွိေသာသူအခ်ိဳ႔တို႔သည္ မျမင္မွီေသျခင္းသို႔မေရာက္ရၾကဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂ ေျခာက္ရက္လြန္ေသာအခါ ေယရႈသည္ ေပတရု၊ ယာကုပ္၊ ေယာဟန္တို႔ကိုေခၚ၍၊ အျခားသူမပါဘဲ ျမင့္လွစြာေသာေတာင္ေပၚတြင္ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္သို႔ ေဆာင္ၾကြေတာ္မူ၏။ သူတို႔၏ေရွ႔၌ ထူးျခားေသာ အဆင္းအေရာင္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍၊
၃ အဝတ္ေတာ္လည္း ေျပာင္လက္လ်က္၊ ဤေျမေပၚ၌ အဘယ္ခဝါသည္မွ် မတက္ႏိုင္ေအာင္ မိုဃ္းပြင့္ကဲ့သို႔ အလြန္ျဖဴလ်က္ရွိ၏။
၄ ေမာေရွႏွင့္ ဧလိယသည္ ထင္ရွား၍ ေယရႈႏွင့္အတူ စကားေျပာလ်က္ရွိ၏။
၅ ထိုအခါ ေပတရုက၊ အရွင္ဘုရား၊ ဤအရပ္၌ ေနဘြယ္ေကာင္းပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္ဘို႔ တဲတေဆာင္၊ ေမာေရွဘို႔တေဆာင္၊ ဧလိယဘို႔တေဆာင္၊ တဲသံုးေဆာင္ကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ေဆာက္လုပ္ပါရေစ ဟုေလွ်ာက္ေလ၏။
၆ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အလြန္ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ ေပတရုသည္ ေယာင္ယမ္း၍ ထိုသို႔ ေလွ်ာက္သတည္း။
၇ ထိုအခါ မိုဃ္းတိမ္သည္ သူတို႔ကိုလႊမ္းမိုး၍၊ ဤသူသည္ ငါ၏ခ်စ္သားေပတည္း။ သူ၏ စကားကိုနားေထာင္ၾကေလာ့ဟု မိုဃ္းတိမ္က အသံေတာ္ျဖစ္ေလ၏။
၈ ထိုခဏျခင္းတြင္ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ပတ္လည္သို႔ၾကည့္ရႈလွ်င္ မိမိတို႔ႏွင့္အတူ ေယရႈတေယာက္တည္းမွတပါး အဘယ္သူကိုမွ်မျမင္ၾက။
၉ ေတာင္ေပၚမွာဆင္းၾကေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္က၊ လူသားသည္ ေသျခင္းမွမထေျမာက္မွီတိုင္ေအာင္ သင္တို႔ယခုျမင္ေသာအရာကို အဘယ္သူအားမွ် မၾကားမေျပာၾကႏွင့္ဟု တပည့္ေတာ္တို႔ကို ပညတ္ေတာ္မူ၏။
၁၀ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ထိုစကားကိုမွတ္မိ၍ ေသျခင္းမွထေျမာက္ျခင္းသည္ အဘယ္သို႔ဆိုလိုသနည္းဟု အခ်င္းခ်င္းေဆြးေႏႊးေမးျမန္းၾက၏။
