Sun the 11th: Psalter IV, Ordinary Time Week 28.
Wis 7:7-11; Ps 90:12-17; Heb 4:12-13; Matt 5:3; Mark 10:17-30
ပညာပါရမီက်မ္းအခန္းႀကီး (၇) (Wis 7:7-11)
၇။ငါသည္ ဆုေတာင္းေသာအခါ ငါ့အား Óဏ္ပညာ ပါရမီကုိေပးေတာ္မူခဲ့၏။ ငါသည္ အသနားခံေသာ အခါ Óဏ္ပညာပါရမီ၏ ၀ိညာဥ္သည္ ငါ့ထံသုိ႔
၈။ေရာက္လာ၏။ ငါသည္ ရာဇပလ’င္ႏွင့္ ရာဇလွံတံ ထက္ သူမကုိ ပုိမုိႏွစ္သက္၏။ သူမႏွင့္ယွဥ္ရလွ်င္
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ မွန္သမွ်သည္ ဘာမွ်မဟုတ္ဟု ငါ ယူဆ၏။
၉။အဖုိးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ မ်ားႏွင့္လည္း သူမကုိ မႏႈိင္းယွဥ္ႏုိင္ေခ်။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ႐ိွသမွ် ေ႐ႊအားလုံးတုိ႔သည္ သူမႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ သဲမႈန္႔ အနည္းငယ္မွ်သာျဖစ္၏။ သူမေရွ႕ တြင္ ေငြသည္လည္း ႐ႊ႔ံထက္ တန္ဖုိးမပုိႏုိင္ေပ။
၁၀။က်န္းမာျခင္းႏွင့္ လွပျခင္းထက္ ငါသည္ သူမကုိပုိမုိ ခ်စ္ခင္စုံမက္၏။ အလင္းေရာင္ထက္ သူမကုိ ပုိ၍ ငါႏွစ္သက္၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူမ၏ အလင္း သည္ မည္သည့္အခါမွ် ေလ်ာ့နည္း ေမွးမွိန္ မသြား
၁၁။ေသာေၾကာင့္တည္း။ ေကာင္းေသာအရာဟူသမွ်သည္ သူမႏွင့္အတူ ငါ့ထံသုိ႔ဆုိက္ေရာက္လာခဲ့ၾက၏။ သူမ ၏လက္ထဲတြင္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာသည္ ေရတြက္၍ မကုန္ႏုိင္ေအာင္မ်ားလွ၏။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၉၀ (Ps 90:12-17);
၁၂ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ပညာတရားကို ႏွလံုးသြင္းမိမည္အေၾကာင္း၊ ကိုယ္ေန႔ရက္ ကာလကို ေရတြက္ႏိုင္ျခင္းငွာ သြန္သင္ေတာ္မူပါ။
၁၃ အိုထာဝရဘုရား၊ ျပန္လာေတာ္မူပါ။ အဘယ္မွ်ေလာက္ၾကာပါမည္နည္း။ ကိုယ္ေတာ္၏ ကြၽန္တို႔ကို နာၾကင္ေသာ စိတ္ရွိေတာ္မူပါ၊
၁၄ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ကရုဏာေတာ္ႏွင့္ အလ်င္အျမန္ေရာင့္ရဲေစေတာ္မူပါ။ သို႔ျပဳလွ်င္ တသက္လံုးဝမ္းေျမာက္ ရႊင္လန္းၾကပါလိမ့္မည္။
၁၅ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ညွင္းဆဲေတာ္မူေသာ ေန႔ရက္ကာလ၊ ဒုကၡခံရခဲ့ၿပီး ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားသည္ အတိုင္း၊ ဝမ္းေျမာက္ရေသာ အခြင့္ကိုေပးသနား ေတာ္မူပါ။
၁၆ အမႈေတာ္သည္ ကိုယ္ေတာ္၏ ကြၽန္တို႔အား၎၊ ဘုန္းေတာ္သည္ သားေျမးတို႔အား၎ ထင္ရွားပါေစေသာ။
၁၇ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ ဘုရားသခင္ ထာဝရ ဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ေပၚသို႔ ေရာက္ပါေစေသာ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ျပဳေသာ အမႈတို႔ကိုလည္း အကြၽႏ္ုပ္ တို႔ အဘို႔ၿမဲၿမံေစေတာ္မူပါ။
ေဟျဗဲၾသဝါဒစာ အခန္းၾကီး ၄ (Heb 4:12-13);
၁၂ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္တရား ေတာ္သည္ အသက္ရွင္ ျခင္း၊ တန္ခုိးႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္း၊ သန္လ်က္တကာတို႔ထက္ ထက္ျခင္းႏွင့္ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍၊ အသက္ႏွင့္စိတ္ဝိညာဥ္ကို၎၊ အရုိးဆစ္ႏွင့္ ျခင္ဆီကို၎ ပိုင္ျခား၍ ထုတ္ခ်င္းခြင္းတတ္၏။ စိတ္ႏွလံုးအၾကံ အစည္မ်ားကိုလည္း သိျမင္တတ္၏။
၁၃ ငါတို႔ကို စစ္ေၾကာစီရင္ေတာ္မူေသာသူေရွ႔၌ မထင္ရွားေသာ အရာ တစံုတခုမွ်မရွိ။ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ အကြယ္ အကာမရွိဘဲ၊ မ်က္ေမွာက္ေတာ္၌လွန္ထားလ်က္ရွိၾက၏။
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၅ (Matt 5:3);
၃ စိတ္ႏွလံုးႏွိမ့္ခ်ေသာသူတို႔သည္မဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ထိုသူတို႔၏ႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္၏။
ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၀ (Mark 10:17-30);
၁၇ လမ္းမွာၾကြေတာ္မူစဥ္တြင္ လူတေယာက္သည္ အထံေတာ္သို႔ေျပး၍ ဒူးေထာက္လ်က္၊ ေကာင္းျမတ္ေသာ ဆရာ၊ ထာဝရအသက္ကို အေမြခံရအံ့ေသာငွါ၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အဘယ္အမႈကို ျပဳရပါမည္နည္းဟု ေမးေလွ်ာက္ ေသာ္၊
၁၈ ေယရႈက၊ ငါ့ကိုေကာင္းျမတ္သည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ေခၚသနည္း။ ဘုရားသခင္တပါးတည္းသာ ေကာင္းျမတ္ ေတာ္မူ၏။
၁၉ သင္သည္ ပညတ္ေတာ္တို႔ကိုသိသည္မဟုတ္ေလာ။ သူ႔မယားကိုမျပစ္မွားႏွင့္။ လူအသက္ကိုမသတ္ႏွင့္။ သူ႔ဥစၥာကိုမခိုးႏွင့္။ မမွန္ေသာသက္ေသကိုမခံႏွင့္။ သူ႔ဥစၥာကိုမတရားသျဖင့္မသိမ္းႏွင့္။ မိဘကို ရိုေသစြာျပဳေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊
၂၀ အရွင္ဘုရား၊ ထိုပညတ္ရွိသမွ်တို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္သည္ ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍ ေစာင့္ေရွာက္ပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ျပန္လွ်င္၊
၂၁ ေယရႈသည္၊ ထိုသူကိုၾကည့္ရႈလ်က္ ခ်စ္ေသာစိတ္ရွိ၍၊ သင္သည္တခုလိုေသး၏။ သြားေလာ့။ ကိုယ္ဥစၥာရွိသမွ်ကို ေရာင္း၍ ဆင္းရဲေသာသူတို႔အားေပးေလာ့။ ထိုသို႔ျပဳလွ်င္၊ ေကာင္းကင္ဘံု၌ ဘ႑ာကိုရလိမ့္မည္။ သို႔ၿပီးမွလာ၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္ကို ထမ္းလ်က္ ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၂ ထိုသူသည္ မ်ားစြာေသာဥစၥာကို ရတတ္ေသာသူျဖစ္၍၊ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ မ်က္ႏွာပ်က္၍ စိတ္မသာသည္ႏွင့္သြားေလ၏။
၂၃ ေယရႈကလည္း၊ ဥစၥာရတတ္ေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ အလြန္ဝင္ခဲလွ၏ဟု ပတ္လည္ သို႔ၾကည့္ရႈ၍ တပည့္ေတာ္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၄ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ မိန္းေမာေတြေဝ ျခင္းရွိၾက၏။ တဖန္ေယရႈက၊ ငါ့သားတို႔၊ မိမိဥစၥာကိုမွီခိုေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ အလြန္ဝင္ခဲလွ၏။
၂၅ ကုလားအုပ္သည္ အပ္နဖားကို လွ်ိဳလြယ္၏။ ေငြရတတ္ေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ဝင္ခဲသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၆ ထိုသူတို႔သည္ သာ၍မိန္းေမာေတြေဝျခင္းရွိ၍၊ သို႔ျဖစ္လွ်င္အဘယ္သူသည္ ကယ္တင္ေတာ္မူျခင္း သို႔ေရာက္ႏိုင္မည္နည္းဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။
၂၇ ေယရႈသည္လည္း၊ သူတို႔ကိုၾကည္ရႈ၍၊ ဤအမႈကို လူမတတ္ ႏိုင္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္မတတ္ႏိုင္သည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္သည္ ခပ္သိမ္းေသာအမႈတို႔ကို တတ္ႏိုင္ေတာ္ မူသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၈ ထိုအခါ ေပတရုက၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ရွိသမွ်ကိုစြန္႔ပစ္၍ ကိုယ္ေတာ္ေနာက္သို႔လုိက္ၾကပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ေလေသာ္၊
၂၉ ေယရႈက၊ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ အၾကင္သူသည္ ငါ့ေၾကာင့္င္း၊ ဧဝံေဂလိတရားေၾကာင့္င္း၊ အိမ္၊ လယ္၊ ညီအစ္ကို၊ ႏွမ၊ မိဘ၊ သားမယားတည္းဟူေသာတပါးပါးကိုစြန္႔၏။
၃၀ ထိုသူသည္ အဆတရာေသာ အက်ိဳးတည္းဟူေသာ ယခုကာလ၌ ညွင္းဆဲျခင္းႏွင့္တကြ အိမ္၊ လယ္၊ ညီအစ္ကို၊ ႏွမ၊ အမိ၊ သားသမီးတို႔ကိုင္း၊ ေနာင္ဘဝ၌ထာဝရအသက္ကို၎ ခံရလတံ့။
