Sat the 11th: Optional memorial of Our Lady of Lourdes.
Gen 3:9-24; Ps 90:2-13; Matt 4:4; Mark 8:1-10
ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းၾကီး ၃ (Gen 3:9-24);
၉ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္းဟု၊ လူကိုေခၚေတာ္မူ၏။
၁၀ လူကလည္း၊ ဥယ်ာဥ္၌ ကိုယ္ေတာ္၏ အသံကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားလွ်င္၊ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိေသာေၾကာင့္၊ ေၾကာက္၍ ပုန္းလ်က္ေနပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၁၁ ဘုရားသခင္ကလည္း သင္၌ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိသည္ကို သင့္အား အဘယ္သူေျပာသနည္း။ မစားရဟု ငါပညတ္ေသာအပင္၏ အသီးကို စားၿပီေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။
၁၂ လူကလည္း၊ ကြၽန္ေတာ္၌ အပ္ေပး ေတာ္မူေသာမိန္းမသည္ ထိုအပင္၏အသီးကို ေပး၍ ကြၽန္ေတာ္ စားမိပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၁၃ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္သို႔ ျပဳၿပီးသနည္းဟု မိန္းမအား ေမးေတာ္မူလွ်င္၊ မိန္းမက၊ ေျမြသည္ ကြၽန္ေတာ္မကို လွည့္စား၍၊ ကြၽန္ေတာ္မသည္ စားမိပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၁၄ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမြကိုေခၚ၍ သင္သည္ ဤအမႈကိုျပဳေသာေၾကာင့္၊ သားယဥ္၊ သားရဲ အေပါင္းတို႔ထက္ က်ိန္ျခင္းကိုခံရ၏။ သင္သည္ ဝမ္းျဖင့္သြား၍ ေျမမႈန္႔ကို တသက္လံုးစားရမည္။
၁၅ သင္ႏွင့္ မိန္းမ ကို၎၊ သင္၏အမ်ိဳးအႏႊယ္ႏွင့္ မိန္းမ၏အမ်ိဳးအႏႊယ္ကို၎ ငါသည္ ရန္ညွိဳးဖြဲ႔ေစမည္။ သူသည္ သင္၏ေခါင္းကို ႀကိတ္လိမ့္မည္၊ သင္သည္ သူ၏ဖေနာင့္ကို ႀကိတ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၆ မိန္းမကိုလည္း သင္၌ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္းေဝဒနာကို ငါအလြန္မ်ားျပားေစမည္။ ပင္ပန္းစြာ ေဝဒနာကို အလြန္မ်ားျပားေစမည္။ ပင္ပန္းစြာေဝဒနာကိုခံ၍ သားဘြားရမည္။ ကိုယ္ခင္ပြန္း၏ အလုိသို႔ လုိက္၍၊ သူ၏အုပ္စိုးျခင္း ကိုခံရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၇ ေယာက်္ားကိုလည္း၊ ထုိအပင္၏အသီးကိုမစားရဟု ငါပညတ္ေသာ္လည္း၊ သင္သည္ မယား၏စကားကိုနားေထာင္၍ စားမိေသာေၾကာင့္၊ ေျမသည္သင္၏ အတြက္ က်ိန္ျခင္းကိုခံလ်က္ရွိ၏။ ေျမ၏အသီးကုိ တသက္ပတ္လံုး ပင္ပန္းစြာစားရမည္။
၁၈ ဆူးပင္အမ်ဳိးမ်ဳိး တို႔ကိုလည္း သင္အဘုိ႔ေျမေပါက္ေစမည္။ လယ္၌ျဖစ္ေသာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္တို႔ကုိ သင္စားရမည္။
၁၉ သင္ထြက္ရာေျမသို႔မျပန္မွီတိုင္ေအာင္၊ သင္၏မ်က္ႏွာမွ ေခြၽးထြက္လ်က္ အစာကိုစားရမည္။ အေၾကာင္း မူကား၊ သင္သည္ ေျမမႈန္႔ျဖစ္၍၊ ေျမမႈန္႔သို႔ ျပန္ရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၀ ထုိအခါ လူသည္ မိမိမယားကုိ၊ ဧဝအမည္ျဖင့္ မွည့္ေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူသည္အသက္ ရွင္ေသာ သူအေပါင္းတုိ႔၏ အမိျဖစ္သတည္း။
၂၁ ထာဝရဘုအရွင္ဘုရားသခင္သည္လည္း၊ လူလင္မယားဘို႔ သားေရျဖင့္ ဝတ္လံုကိုလုပ္၍ ဝတ္ၿခံဳေစေတာ္ မူ၏။
၂၂ ထာဝရအရွင္ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ လူသည္ငါတို႔တြင္တပါးပါးကဲ့သို႔ျဖစ္၍၊ ေကာင္းမေကာင္းကို သိတတ္ ၏။ ယခုမွာသူသည္ ထာဝရအသက္ကို ရျခင္းငွါ၊ လက္ကိုဆန္႔လ်က္ အသက္ပင္၏ အသီးကိုယူ၍ မစားသင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍၊
၂၃ လူသည္မိမိထြက္ေသာေျမ၌ လုပ္ရမည္အေၾကာင္း၊ ထာဝရအရွင္ဘုရား သခင္သည္၊ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲက လႊတ္လုိက္ေတာ္မူ၏။
၂၄ ထုိသုိ႔သူကို ႏွင္ထုတ္ၿပီးလွ်င္၊ အသက္ပင္လမ္းကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေစျခင္းငွါ၊ မီးစက္လက္နက္ ႏွင့္တကြ ေခရုဗိမ္တို႔ကို ဥယ်ာဥ္အေရွ႔ဘက္၌ ထားေတာ္မူ၏။
ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၉၀ (Ps 90:2-13);
၂ ေတာင္မ်ားကိုု မေဘာ္၊ ေျမႀကီးႏွင့္ေလာကဓာတ္ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မမူမွီ၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေရွးကမၻာအဆက္ဆက္မွစ၍၊ ေနာက္ကမၻာ အဆက္ဆက္တိုင္ေအာင္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။
၃ လူမ်ိဳးကုိကား၊ ေၾကမြေစေတာ္မူ၏။ အခ်င္းလူသားတို႔ ျပန္ၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄ ေရွ႔ေတာ္၌ အႏွစ္တစ္ေထာင္သည္ လြန္ၿပီေသာ မေန႔ကဲ့သို႔၎၊ ညဥ့္ယံတယံကဲ့ သို႔၎ ျဖစ္ပါ၏။
၅ လူတို႔ကို လႊမ္းမိုးတိုက္သြားေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾကပါ၏။ လူသည္ျမက္ ပင္ကဲ့သုိ႔ နံနက္အခ်ိန္၌ တိုးပြားတတ္ပါ၏။
၆ နံနက္ အခ်ိန္၌ကား၊ ပြင့္လန္း၍ တိုးပြားပါ၏၊၊ ညဦးအခ်ိန္၌ကား၊ ရိတ္၍ၫိ‡ဳးႏြမ္းပါ၏။
၇ အမ်က္ေတာ္ ထြက္ေသာအားျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ၾကပါ၏။ စိတ္ေတာ္မေျပေသာေၾကာင့္၊ စိုးရိမ္တုန္လႈပ္ျခင္းရွိၾကပါ၏။
၈ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ၏ ဒုစရိုက္မ်ားကို ေရွ႔ေတာ္၌၎၊ ဝွက္ထား ေသာ အက်င့္မ်ားကို မ်က္ႏွာေတာ္အလင္းထဲ၌ ၎၊ လွန္ထားေတာ္မူ၏၊၊
၉ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ အမ်က္ေတာ္ကို ခံရေသာေၾကာင့္၊ ေန႔ရက္ကာလေရြ႔သြား၍၊ ႏွစ္မ်ားတို႔ သည္ စိတ္ထင္ကဲ့သို႔ လြန္တတ္ၾကပါ၏။
၁၀ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ အသက္အရြယ္သည္ အႏွစ္ခုနစ္ဆယ္ အတိုင္းအရွည္ရွိပါ၏။ အားႀကီး၍ အႏွစ္ရွစ္ဆယ္ျပည့္ေသာ္လည္း၊ ဝါၾကြားျခင္း သည္ ပင္ပန္းျခင္းႏွင့္ ဝမ္းနည္းျခင္း ျဖစ္ပါ၏။ ထုိအသက္သည္လည္း ျမန္ျမန္လြန္၍၊ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ စုေတ့ၾကပါ၏။
၁၁ အမ်က္ေတာ္အရွိန္ကုိ အဘယ္သူသိပါသနည္း။ အမ်က္ထြက္ ေတာ္မူျခင္းကုိ ေၾကာက္ရြ႔ံသင့္သည္အတိုင္း အဘယ္သူေၾကာက္ရြ႔ံ ပါသနည္း။
၁၂ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ပညာတရားကို ႏွလံုးသြင္းမိမည္အေၾကာင္း၊ ကိုယ္ေန႔ရက္ ကာလကို ေရတြက္ႏိုင္ျခင္းငွာ သြန္သင္ေတာ္မူပါ။
၁၃ အိုထာဝရဘုရား၊ ျပန္လာေတာ္မူပါ။ အဘယ္မွ်ေလာက္ၾကာပါမည္နည္း။ ကိုယ္ေတာ္၏ ကြၽန္တို႔ကို နာၾကင္ေသာ စိတ္ရွိေတာ္မူပါ၊
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၄ (Matt 4:4);
၄ ေယရႈကလည္း၊ လူသည္ မုန္႔အားျဖင့္သာအသက္ကိုေမြးရမည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္ မိန္႔ေတာ္မူသမွ်အားျဖင့္ အသက္ကိုေမြးရမည္ က်မ္းစာ လာသည္ဟုျပန္ေျပာေတာ္မူ၏။
ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၈ (Mark 8:1-10);
၁ ထိုအခါ စုေဝးေသာသူအလြန္မ်ား၍ စားမရာမရွိလွ်င္၊ ေယရႈသည္ တပည့္ေတာ္တို႔ကိုေခၚ၍၊
၂ ဤလူမ်ားကို ငါသနား၏။ သံုးရက္ပတ္လံုး ငါႏွင့္အတူရွိၾကၿပီ။ စားစရာအလွ်င္းမရွိ။
၃ အခ်ိဳ႔တို႔သည္ အေဝးက လာသည္ျဖစ္၍၊ အစာမစားမွီ သူတို႔အိမ္သို႔ငါလႊတ္လွ်င္ လမ္းခရီး၌ေမာၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄ တပည့္ေတာ္တို႔ကလည္း၊ ဤေတာအရပ္၌ ဤသူတို႔ကိုအဘယ္သို႔ ဝစြာေၾကြးႏိုင္ပါမည္နည္းဟု ေလွ်ာက္ၾကေသာ္၊
၅ ကိုယ္ေတာ္က၊ သင္တို႔တြင္ မုန္႔ဘယ္ႏွစ္လံုးရွိသနည္းဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္၊ မုန္႔ခုႏွစ္လံုး ရွိပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။
၆ ထိုအခါ လူအစုအေဝးကို ေျမေပၚမွာေလ်ာင္းၾကေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ မုန္႔ခုနစ္ လံုးကိုလည္း ယူ၍ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းၿပီးမွ မုန္႔ကိုိဖဲ့၍ လူမ်ားတို႔ေရွ႔၌ ထည့္ေစျခင္းငွါ တပည့္ေတာ္တို႔အား ေပးေတာ္မူသည္အတိုင္း သူတို႔သည္ထည့္ၾက၏။
၇ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ငါးေကာင္ကေလးလည္း ရွိသည္ျဖစ္၍၊ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းၿပီးမွ လူမ်ားေရွ႔၌ထည့္ေစျခင္းငွါ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၈ ထိုသူတို႔သည္စား၍ ဝၾကၿပီးမွ ၾကြင္းရစ္ေသာအက်ိဳးအပဲ့ကို ေကာက္သိမ္း၍ ခုနစ္ေတာင္း အျပည့္ရ ၾက၏။
၉ စားေသာသူအေရအတြက္ကား၊ လူေလးေထာင္မွ်ေလာက္ရွိသတည္း။ ထိုသူတို႔ကို လႊတ္ေတာ္မူၿပီးမွ၊
၁၀ တပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္တကြ ေလွထဲသို႔ ခ်က္ျခင္းဝင္၍၊ ဒါလမႏုသ ေက်းလက္သို႔ေရာက္ေတာ္မူ၏။
