20-FEB-2017 (READING ORD7 -YA-C1)

Mon the 20th: Sir 1:1-10; Ps 93:1-5; 2 Tim 1:10; Mark 9:14-29

ဆီရပ္ခ္၏နီတိေဒသနာက်မ္း  အခန္းႀကီး (၁) (ွငမ ၁ၚ၁-၁၀)း

၁။ Óဏ္ပညာ  အားလံုးသည္ သခင္ဘုရားထံမွ လာ၍  ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူအစဥ္တည္ေန၏။
၂။ မည္သူသည္  ပင္လယ္ကမ္းေျခမွ သဲပြင့္မ်ားကို လည္းေကာင္း၊ မိုးေရစက္မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊အခ်ိန္ကာလ၏မကုန္ မဆံုးႏိုင္ေသာ ေန႔မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ေရတြက္ႏိုင္ မည္နည္း။
၃။ ေကာင္းကင္၏ အျမင့္ကိုလည္းေကာင္း၊ ကမၻာေလာက၏ အက်ယ္အဝန္းကို လည္းေကာင္း၊ အဆံုးမရွိ နက္ရိႈင္းေသာ ေခ်ာက္၏အတိမ္အနက္ကို လည္းေကာင္း၊မည္သူတိုင္းထြာႏိုင္မည္နည္း။
၄။ Óဏ္ပညာကို အရာခပ္သိမ္း အားလံုးတို႔ထက္ ဦးစြာ ပထမဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့၏။အေျမာ္အျမင္သတိရွိေသာ သိနားလည္ျခင္းကို အခ်ိန္စတင္ မတည္ရွိကပင္ဖန္ ဆင္းခဲ့၏။
၅။ Óဏ္ပညာ စီးထြက္ရာ စမ္းေရတြင္းသည္ကားအျမင့္ ဆံုးအရပ္မွဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေပတည္း၊ သူမ၏ လမ္းမ်ားမူကား ထာဝရပညတ္တရားမ်ားပင္
၆။ တည္း။ Óဏ္ပညာ၏အေၾကာင္းရင္းကို မည္သူအား ေဖာ္ထုတ္ ျပသပါသနည္း။ သူမ၏လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ား ကို မည္သူ သိပါသနည္း။
၇။ Óဏ္ပညာ၏သိျမင္ျခင္းကိုမည္သူရွာေဖြေတြ႔ရွိႏိုင္ပါသနည္း။ သူမ၏ ျြကယ္ဝစံုလင္ေသာအေတြ႔အႀကံဳကို မည္သူ နားလည္ပါသနည္း။
၈။ ပညာေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ အမွန္စင္စစ္ ေၾကာက္မက္ ဖြယ္ေကာင္းေသာ သူတစ္ပါးတည္း ရွိေတာ္မူ၏။  ကိုယ္ေတာ္သည္ ပလႅင္ေတာ္ေပၚမွာ စိုးစံေတာ္မူ၏။
၉။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူမကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာသူျဖစ္ ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္သူမကိုၾကည့္ရႈေတာ္မူ၍အသိအ မွတ္ျုပေတာ္မူ၏။
၁၀။ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိျုပေတာ္မူေသာ လုပ္ငန္းအားလံုး  ႏွင့္ သက္ရွိ အားလံုးအေပၚတြင္ မိမိ၏ ေကာင္းျမတ္ ေတာ္မူျခင္းအတိုင္း၊ သူမကို သြန္းေလာင္းေတာ္မူ၏။    ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိ ခ်စ္ခင္ေတာ္မူေသာ သူတို႔အား သူမကို ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးေတာ္မူ၏။

ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၉၃ (Ps 93:1-5);

၁ ထာဝရဘုရားသည္ စိုးစံ၍၊ အာႏုေဘာ္ႏွင့္ တန္ဆာဆင္ေတာ္မူ၏။ ထာဝရဘုရားသည္ ထုိသို႔ဝတ္ဆင္၍၊ ခြန္အားကို ခါးပန္းစည္းေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍၊ ေလာကဓာတ္သည္ မလႈပ္မရွား ႏုိင္ေအာင္ တည္လ်က္ရွိ၏။
၂ ကိုယ္ေတာ္၏ ပလႅင္သည္ ေရွ႔ဦးစြာမွစ၍ တည္ပါ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေရွးကာလမွစ၍ အစဥ္အၿမဲျဖစ္ေတာ္မူ၏။
၃ အိုထာဝရဘုရား၊ ျမစ္တို႔သည္ ထၾကပါ၏။ ျမစ္တို႔သည္ ဟုန္းသံကိုေပးၾကပါ၏။ ျမစ္တုိ႔သည္ လိႈင္းတံပိုး ခတ္ၾကပါ၏။
၄ ေရမ်ားဟုန္းသံႏွင့္ တကြ သမုဒၵရာ လိႈင္းတံပိုးတို႔သည္ အားႀကီးသည္ထက္၊ ထာဝရဘုရားသည္ ျမင့္ေသာအရပ္ ၌သာ၍ တန္ခိုးႀကီးေတာ္မူ၏။
၅ သက္ေသခံေတာ္မူခ်က္တို႔သည္ အလြန္ၿမဲၿမံၾကပါ၏။ အိုထာဝရဘုရား၊ သန္႔ရွင္းျခင္း ပါရမီသည္ အစဥ္အၿမဲ အိမ္ေတာ္၏ အသေရျဖစ္ပါသတည္း။

တိေမာေသၾသဝါဒစာဒုတိယေစာင္ အခန္းၾကီး ၁ (2 Tim 1:10);

၁၀ ထုိေက်းဇူးေတာ္ကား၊ ငါတို႔ကိုကယ္တင္ ေသာသခင္ေယရႈခရစ္ေပၚထြန္း သည္အရာမွာ ယခုထင္ရွားလ်က္ရွိ၏။ ထုိသခင္သည္ ေသျခင္းအေၾကာင္း ကိုပယ္ရွား၍၊ အသက္ရွင္ျခင္းအေၾကာင္း ႏွင့္မေဖာက္ျပန္ျခင္းအေၾကာင္းကို ဧဝံေဂလိတရားအားျဖင့္ ထင္ရွားေစေတာ္မူၿပီ။

ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၉ (Mark 9:14-29);

၁၄ တပည့္ေတာ္တို႔ရွိရာသို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ မ်ားစြာေသာလူအစုအေဝးသည္ သူတို႔ကို ဝိုင္းလ်က္၊ က်မ္းျပဳဆရာတို႔သည္ သူတို႔ႏွင့္ေဆြးေႏႊးေမးျမန္းၾကသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။
၁၅ စုေဝးလ်က္ရွိေသာ လူအေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုျမင္လွ်င္ ခ်က္ျခင္းအံ့ၾသမိန္းေမာျခင္းရွိလ်က္ အထံေတာ္သို႔ေျပး၍ႏႈတ္ဆက္ၾက၏။
၁၆ ကိုယ္ေတာ္ ကလည္း၊ သင္တို႔သည္သူတို႔ႏွင့္ အဘယ္သို႔ေဆြးေႏႊးေမးျမန္းၾကသနည္းဟု က်မ္းျပဳဆရာ တို႔ကို ေမးေတာ္မူလွ်င္၊
၁၇ လူအစုအေဝး၌ပါေသာသူတေယာက္က အရွင္ဘုရား၊ အေသာနတ္အစြဲခံရေသာ အကြၽႏ္ုပ္၏သားကို အထံေတာ္သို႔ေဆာင္ခဲ့ပါၿပီ။
၁၈ နတ္သည္ ဘမ္းစားေလရာရာ၌ သူ႔ကိုေျမေပၚမွာလွဲ၍၊ သူသည္လမ္း ခံတြင္းမွ အျမွဳတ္ထြက္လ်က္၊ အံသြားခဲႀကိတ္လ်က္၊ ပိန္ေျခာက္လ်က္ေနရပါ၏။ ထိုနတ္ကို ႏွင္ထုတ္ပါမည္အေၾကာင္း တပည့္ေတာ္တို႔အား အကြၽႏ္ုပ္ေလွ်ာက္၍ သူတို႔သည္မတတ္ႏိုင္ၾကပါဟု ေလွ်ာက္ေသာ္၊
၁၉ ကိုယ္ေတာ္က၊ ယံုၾကည္ျခင္းမရွိေသာအမ်ိဳး၊ ငါသည္ သင္တို႔ႏွင့္တကြ အဘယ္မွ်ကာလပတ္လံုး ေနရမည္နည္း။ သင္တို႔ကို အဘယ္မွ်ကာလပတ္လံုးသည္းခံရမည္နည္း။ သူငယ္ကိုငါ့ထံသို႔ယူခဲ့ၾကဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ ၂၀ ယူခဲ့ၾက၏။ ထိုနတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုျမင္လွ်င္ ခ်က္ျခင္း သူငယ္ကို ေတာင့္မာ ေစသျဖင့္ သူငယ္သည္ေျမေပၚမွာလဲ၍ အျမွဳတ္ထြက္လ်က္ ကိုယ္ကိုလိွမ့္လ်က္ေန၏။
၂၁ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ ဤသို႔ျဖစ္သည္ကား၊ အဘယ္မွ်ေလာက္ ၾကာၿပီနည္းဟု သူငယ္၏အဘအားေမးေတာ္မူလွ်င္၊ အဘက၊ ငယ္ေသာအရြယ္ကပင္ျဖစ္ပါ၏။
၂၂ သူငယ္ကိုေသ ေစျခင္းငွါ မီး၌၎၊ ေရ၌၎ အႀကိမ္ႀကိမ္လဲေစတတ္၏။ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္သည္ တတ္ႏိုင္ေတာ္မူလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုသနား၍ ကယ္မေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၂၃ ေယရႈကလည္း၊ သင္သည္ ယံုၾကည္ႏိုင္သေလာ။ ယံုၾကည္ေသာသူျဖစ္လွ်င္ ခပ္သိမ္းေသာ အမႈတို႔ကို တတ္ႏိုင္သည္ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၂၄ သူငယ္၏အဘသည္ ခ်က္ျခင္းဟစ္ေၾကာ္၍ အကြၽႏ္ုပ္ယံုၾကည္ပါ၏ သခင္။ မယံုၾကည္သည္ကို မစေတာ္မူပါဟု မ်က္ရည္ႏွင့္ ေလွ်ာက္ျပန္ ေလ၏။
၂၅ ထိုအခါလူမ်ားတို႔သည္ စုေဝးလ်က္ ေျပးလာၾကသည္ကို ေယရႈသည္ျမင္လွ်င္၊ နားပင္း၍ စကား အေသာနတ္၊ သူငယ္မွထြက္ေလာ့၊ ေနာက္တဖန္မဝင္ႏွင့္ ငါအမိန္႔ရွိ၏ဟု ထိုညစ္ညဴးေသာနတ္ကို ဆံုးမ၍မိန္႔ ေတာ္မူသျဖင့္၊
၂၆ နတ္သည္ ေအာ္ဟစ္၍ အလြန္ေတာင့္မာေစၿပီးမွ ထြက္သြား၏။ သူငယ္သည္ ေသသကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ ေသၿပီဟုလူမ်ားဆိုၾက၏။
၂၇ ေယရႈသည္ သူ၏လက္ကိုကိုင္၍ ခ်ည္ၾကြေတာ္မူသျဖင့္ သူသည္ထေလ၏။
၂၈ အိမ္သို႔ဝင္ေတာ္မူၿပီးမွ တပည့္ေတာ္တို႔က၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ထိုနတ္ကိုအဘယ္ေၾကာင့္မႏွင္ထုတ္ႏိုင္ ပါသနည္းဟု တိတ္ဆိတ္စြာေမးေလွ်ာက္ၾကေသာ္၊
၂၉ ကိုယ္ေတာ္က၊ ဆုေတာင္းျခင္း၊ အစာေရွာင္ျခင္းမွတပါး အဘယ္သို႔ေသာအားျဖင့္ ထိုနတ္မ်ိဳးသည္ မထြက္ႏိုင္ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။